Sunday, November 23, 2008

Φαιοκόκκινες φραστικές αγριότητες













Δεν είναι για γέλια η καλλιέργεια τέτοιου μίσους εναντίον των αντιπάλων του, ώστε η εξόντωσή τους να απομένει ως η μόνη λογική κατάληξη

Το παρακάτω άρθρο του Αναπληρωτή Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Σταύρου Τσακυράκη δημοσιεύθηκε στην Athens Voice την Πέμπτη 20.11.2008. Θέμα του οι λεκτικοί τραμπουκισμοί και η μισαλλοδοξία του ατάλαντου Στάθη Σταυρόπουλου της Ελευθεροτυπίας που κάνει δήθεν σάτιρα με καθημερινά σταλινοφασιστικά υβρεολόγια. Επειδή δε αυτός ο θρασύδειλος τραμπούκος συνηθίζει να ισχυρίζεται ότι παραχαράχθηκαν τα κείμενά του, παραθέτω και τα links της Ελευθεροτυπίας ώστε να μην μπορεί ούτε αυτό να ισχυριστεί.
Εν τω μεταξύ ο εν λόγω πεχλιβάνης (ψευτοπαλικαράς) παριστάνει ότι δεν έχει διαβάσει το κείμενο του Σταύρου Τσακυράκη, ένα άρθρο που θα άξιζε να δημοσιεύσει η Ελευθεροτυπία. Αλλά αφού τόσα χρόνια πληρώνουν έναν από τους διασημότερους εκφραστές της εγχώριας Ανοησίας λ.χ. για να αποκαλεί τον Ομπάμα…
«Ομπάμια» και «μίστερ Τίποτα και κύριο Κανένα», τίποτε δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Ποιοι γελάνε με τα σκίτσα και τη φτηνιάρα δήθεν σάτιρά του; Ποιοι γέλασαν π.χ. με το βλακώδες σκίτσο του που παραθέτουμε; Τέτοιο είναι το επίπεδο του πουλέν τους: βαρβαρικό, κεραμεούν. Ασφαλώς όλα αυτά τα τιποτένια, αφού τα καλοπληρώνουν, πρέπει να τα βρίσκουν πολύ έξυπνα και διασκεδαστικά οι εργοδότες του, εκτός κι αν θεωρούν τόσο ανόητο το αναγνωστικό κοινό τους.

Tου ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΣΑΚΥΡΑΚΗ

Είμαι από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της ελευθερίας του λόγου, γι’ αυτό διαφωνώ με τις διατάξεις που ισχύουν σε κάποιες χώρες της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία), οι οποίες απαγορεύουν το μισαλλόδοξο λόγο. Είμαι αντίθετος με τις απαγορεύσεις, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι σε μια δημοκρατία το μόνο αντίδοτο στον κακό λόγο είναι ο αντίλογος. Ο αντίλογος, όμως, είναι βασικό στοιχείο της θέσης μου, γι’ αυτό θεωρώ ότι δεν πρέπει ο μισαλλόδοξος λόγος να περνά απαρατήρητος ούτε να αντιμετωπίζεται περιπαικτικά.
Δεν μπορώ, επομένως, να ξεκαρδίζομαι στα γέλια (όπως ο Γ. Γιαννουλόπουλος) όταν διαβάζω κείμενα του Στάθη. Μπορεί η θεώρηση που έχει για τον κόσμο με τους πέντε έξι βασικούς εχθρούς (Αμερικανοί, καπιταλιστές, νεοφιλελεύθεροι, τραπεζίτες, εκσυγχρονιστές, παπαγαλάκια) και το λαό που δεν καταλαβαίνει και πρέπει να αφυπνισθεί να είναι διασκεδαστική. Μπορεί, επίσης, να είναι αστεία η ασυγκράτητη προκατάληψή του που τον κάνει να χάνει κάθε μέτρο, όπως π.χ. συνέβη με τον
Ομπάμα, τον οποίο χαρακτήρισε μίστερ Τίποτα και κύριο Κανένα.
Δεν είναι, όμως, για γέλια η βιαιότητα του λόγου του και η καλλιέργεια τέτοιου μίσους εναντίον των αντιπάλων του, ώστε η εξόντωσή τους να απομένει ως η μόνη λογική κατάληξη. Θα αναφερθώ σε δύο μόνο παραδείγματα. Παράδειγμα πρώτο: Είναι γνωστή η αντίδρασή του στο βιβλίο Ιστορίας της κ. Ρεπούση. Οι αναφορές του σε αυτή συνεχίστηκαν τακτικά, τις περισσότερες φορές παρεμπιπτόντως και αφού είχε λήξει η διαμάχη για το βιβλίο. Έτσι, η καθηγήτρια κ. Ρεπούση χλευάστηκε επειδή θα προΐστατο
«σειράς σεμιναρίων με θέμα πώς να διδάσκεται το Ολοκαύτωμα στο Νηπιαγωγείο και στο Δημοτικό Σχολείο». Δηλαδή, κατά τον Στάθη, μετά το άθλιο βιβλίο που έγραψε, προφανώς, δεν δικαιούται πλέον διά να ομιλεί για οποιοδήποτε θέμα, πόσο μάλλον να παίρνει μέρος σε σεμινάρια. Με αφορμή το ντοπάρισμα της κ. Χαλκιά στους Ολυμπιακούς Αγώνες ο Στάθης κατέληγε στο σχόλιό του ως εξής: «Σαν αυτός ο τόπος να μην αντέχει πια κανένα πρόταγμα (sic), κανέναν ήρωα, σαν να πρέπει να τα ξεφτιλίζει όλα, ώστε να συνεχίσουν να κάνουν κουμάντο οι “κομιστές”, οι νταβατζήδες, τα ρεπουσοειδή… (ω! ναι, στο ίδιο κόλπο της αυτοαπαξίωσής μας είναι και αυτή η ρηχόκαρδη ελίτ». Δηλαδή αν το καλοσκεφθεί κανείς, η κ. Ρεπούση και η ελίτ που είναι μαζί της συνδέονται με όλα τα κακά του τόπου, ακόμη και με το ντοπάρισμα, ακριβώς όπως οι Εβραίοι στη ναζιστική Γερμανία ήταν η αιτία κάθε αρρώστιας και κακοδαιμονίας του γερμανικού λαού.
Παράδειγμα δεύτερο: Γράφοντας εναντίον του κ. Εφραίμ, αφού ζήτησε να βρεθεί κάποιος να του «ξυρίσει το τρισάθλιο κεφάλι», κατέληξε ως εξής:
«Αν ο άθλιος αυτός πάπαρδος ζούσε στο Βυζάντιο (του οποίου την… οθωμανική κληρονομιά απολαμβάνει), θα τον άλειφαν πίσσα (κι όχι πούπουλα) και θα τον άναβαν να φωτίζει το βράδυ το λιμάνι του Βουκουλέοντα – να φανεί σε κάτι έστω για μια φορά χρήσιμος! Καθότι, παρ’ ότι γενικώς φιλάνθρωπη (sic) στους νόμους της εκείνη η κοινωνία, για τους καταχραστές θεομπαίχτες διέθετε μόνον κάθαρση κι όχι έλεος…» Ο κ. Εφραίμ μπορεί να έχει κάνει πολλά εγκλήματα στη ζωή του αλλά, αν δεν κάνω λάθος, δεν έχει καταδικασθεί ακόμη για κανένα αδίκημα. Προφανώς λίγη σημασία έχει το γεγονός αυτό, αφού έχει καταδικασθεί από το φιλάνθρωπο γελοιογράφο. Ο κ. Εφραίμ είναι τυχερός που δεν ζει στο Βυζάντιο ή στην κοινωνία που οραματίζεται ο Στάθης, όπου οι άνθρωποι μετρούν βάσει της χρησιμότητάς τους και η δική του δεν είναι άλλη από το να γίνει δαυλός για να φωτίζει το λιμάνι.
Την κατηγορία του χιτλερικού ο Στάθης την απευθύνει με αφάνταστη ευκολία προς όσους αντιμάχεται. Τελευταία αναρωτήθηκε αν ο Ομπάμα είναι ή όχι Χίτλερ και η επιστημονική του απάντηση ήταν
«όχι – τουλάχιστον όχι ακόμα». Δεν του περνά από το μυαλό ότι η μισαλλοδοξία που εκφράζουν τα γραπτά του στην πραγματικότητα δεν διαφέρει σε τίποτε από τον τρόπο που έγραφαν οι υποστηρικτές του φασισμού και του ολοκληρωτισμού. Έβαζαν στο στόχαστρο ομάδες ανθρώπων (Εβραίοι, μουζίκοι) ή και μεμονωμένα άτομα, τους επιτίθεντο με αφάνταστη λεκτική βιαιότητα, τους εμφάνιζαν ως υπανθρώπους, αιτία όλων των δεινών του κόσμου, και ζητούσαν να κρεμαστούν ανάποδα.
Βεβαίως η φραστική αγριότητα του Στάθη, σε αντίθεση με αυτή των πρώτων διδαξάντων, δεν έχει στην εποχή μας δόντια, είναι απίθανο να συμβάλει στην επικράτηση του ολοκληρωτισμού στην Ελλάδα. Αρκεί, όμως, η διαπίστωση αυτή για να μας κάνει να γελάμε με αυτά που γράφει;

Athens Voice, 20.11.2008


http://www.athensvoice.gr/politics/av,16474,ΦΑΙΟΚΟΚΚΙΝΕΣ_ΦΡΑΣΤΙΚΕΣ_ΑΓΡΙΟΤΗΤΕΣ.html



Sunday, August 31, 2008

Η Ελληνικότητα είναι αξία...

Διαβάστε το
Η Ελληνικότητα είναι αξία…
έναν ύμνο στο ψυχικό και διανοητικό μεγαλείο του βάρδου του ελληνισμού Νάσου Βαγενά.
Ακόμη διαβάστε τις απόψεις του Νάνου Βαλαωρίτη περί ελληνικότητας στο
Με σημαία ευκαιρίας

Saturday, August 16, 2008

Το DNA των Ελλήνων

Ο ένας στο χώμα, ο άλλος στη φυλακή, η τρίτη στη ντόπα
Σήκω, Χριστόδουλε, να καμαρώσεις τα πνευματικά παιδιά σου, να ευλογήσεις πάλι το μοναδικό DNA τους! Άγιε Παντελεήμονα Μπεζενίτη, προσευχήσου για τα τέκνα σου! Το σημαντικό δεν είναι το ελληνικό ρεκόρ ντοπαρισμένων στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Το σημαντικό δεν είναι η ιδιάζουσα θρασύτητα της –λοχαγού του ελληνικού στρατού– Κατερίνας Θάνου, η οποία, αφού «το αθλητικό πνεύμα και το Ολυμπιακό Ιδεώδες γεννήθηκαν στην πατρίδα μου» όπως είπε, και… «δικαιωμένη» καθώς είναι θα… μηνύσει την ΔΟΕ, αφού πρώτα διά του νομικού συμβούλου της πουλούσε τσαμπουκά. Το σημαντικότερο είναι ότι μάθαμε ορισμένα άγνωστα μέχρι τώρα βασικά συστατικά του DNA των Ελλήνων, ότι λ.χ. περιέχει μεθυλτριενολόνη και άλλες τέτοιες ουσίες. Κι αυτό χάρη στη Φανή Χαλκιά, εκείνη ντε που έλεγε πως είναι στα κύτταρα των Ελλήνων η πρωτιά, ότι είναι γεννημένοι για να είναι πρώτοι και τώρα πιάστηκε από την WADA ντοπαρισμένη. Πού είσαι, Χριστόδουλε, να καταγγείλεις τη «συνωμοσία» σκοτεινών δυνάμεων, στο DNA των οποίων είναι ο φθόνος για την ανωτερότητα και τα κατορθώματα των Ελληνορθόδοξων. Το σημαντικό είναι πως τα κορυφαία σύμβολα του ελληνικού εθνοχουλιγκανισμού αποκαλύφθηκε ότι ήταν μέσα στην ντόπα. Είναι ευκαιρία να θυμηθούμε εκείνες τις δηλώσεις της Φ. Χαλκιά το 2004 και τους επαίνους του Χριστόδουλου και του έγκλειστου τώρα στις Φυλακές Κορυδαλλού μητροπολίτη Παντελεήμονα, αλλά και την προτροπή του «μακαριστού» να συγκαλυφθούν οι απάτες, πράγμα που η ελληνική πολιτεία έπραξε όσο μπορούσε. Και, τέτοια που είναι, τους ξανάστειλε στους Αγώνες του Πεκίνου. Παραθέτω δυο σελίδες που περιέχουν όλα αυτά τα αίσχη από το βιβλίο Μανώλης Βασιλάκης Η Μάστιγα του Θεού.

Friday, August 15, 2008

Εθνικό λαγωνικό ή κουνάβι;

Ο megalos εθνικός ρεπόρτερ Μιχάλης Ιγνατίου συνεχίζει τις «αποκαλύψεις» από κυπριακή εφημερίδα, αποκρύπτοντας το όνομα ενός αδίστακτου μειοδότη και αχόρταγου τρωκτικού μαύρων δολαρίων, ενώ το ξέρει! Αποκρύπτει άλλα 577 συμβόλαια χρηματισμού, ενώ τα ξέρει! Είναι αυτή στάσις εθνική; Η συνέχεια εδώ

Tuesday, August 12, 2008

To lifestyle του πατριωτισμού

Θερμότατα συστήνω το θαυμάσιο κείμενο του Νίκου Δαββέτα «Η μόδα των “χαμένων πατρίδων”». Διαβάστε επίσης τις περί ελληνικότητας απόψεις του Θάνου Βερέμη. Συνέχεια εδώ

Monday, August 11, 2008

Ιγνατίου: Οι 129+1 μπούρδες που συγκλόνισαν τον ελληνισμό

Μιχάλης Ιγνατίου: οι μπουρδολογίες και συνωμοσιολογίες του παραμένουν βάναυσες και χοντροκομμένες. Η συνέχεια εδώ

Wednesday, August 06, 2008

Ορθόδοξα Τροπάρια για Δολοφόνους



Δημιούργησα ένα καινούργιο blog «Ελλάδα, Σερβία, Κακουργία –Σρεμπρένιτσα» (http://orthodoxcriminals.blogspot.com/) με αποκλειστικό θέμα το αίσχος της ελληνικής υλικής, πολιτικής, νομικής, ηθικής και ψυχικής συνδρομής στους δολοφόνους της Σερβίας (σε ορισμένες περιπτώσεις και με εθελοντές φονιάδες που πήγαν να τους συνδράμουν) και της συνακόλουθης χυδαίας προπαγάνδας υπέρ των εγκληματιών. Εκεί θα δημοσιευθούν όλα όσα οι «Ελληνοσέρβοι» που τώρα γίνανε… «εναλλακτικοί» αντιιμπεριαλιστές θα ήθελαν να λησμονηθούν. Ο Κάρατζιτς κάποτε δήλωνε ότι έχει μαζί του «τον Θεό και τους Έλληνες». Τα λόγια και τα έργα αυτών των ασυνείδητων Ελληναράδων θα θυμίζουμε. Τους ασυνείδητους των ΜΜΕ, για τους οποίους ουδέποτε συνέβη η γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα, θα θυμίζουμε. Και με εκείνη τη βάρβαρη λειτουργό της ελληνικής λεγόμενης Δικαιοσύνης, που με ειρωνεύτηκε αν είδα με τα μάτια μου την… «ανύπαρκτη» σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, θα ασχοληθώ. Ήδη εκεί υπάρχουν οι αναρτήσεις:
Το «Ορθόδοξο Τόξο
Oι "Eναλλακτικοί"
Τροπάρια για Δολοφόνους, δαπάναις του κ. Αλαφούζου

Παρακαλώ θερμά τους ανώνυμους συγγραφείς του βιβλίου «Σρεμπρένιτσα» της ομάδας Carthago, εκδόσεις «αντισχολείο», το οποίο εξέδωσαν το 1999, να επικοινωνήσουν μαζί μου στο e-mail manvas1 (at) otenet.gr. Όποιος έχει σχετικό φωτογραφικό ή άλλο υλικό παρακαλώ να βοηθήσει σ’ αυτή την προσπάθεια.