Friday, November 03, 2006

Η «ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σκανδαλισμός Ανθίμου, Ψωμιάδη, Ζουράρι, Λιακόπουλου, Παπαθεμελή
Πραγματοποιήθηκε προχθές το βράδυ στη Θεσσαλονίκη η παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Βασιλάκη «Η Μάστιγα του Θεού» στην αίθουσα Μαλλιάρης-Παιδεία «Ανατόλια» με εκατοντάδες άτομα ακροατήριο. Κατά κοινή ομολογία ήταν η πολυπληθέστερη βιβλιοπαρουσίαση που έχει γίνει εκεί. Ομιλητές ήσαν (κατ’ αλφαβητική σειρά) οι κύριοι: Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Αντώνης Μανιτάκης, Νίκος Μπίστης, Γιάννης Μπουτάρης και ο καθηγητής της Θεολογικής Ιωάννης Πέτρου. Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό ο σεβαστός ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής κ. Σάββας Αγουρίδης. Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο διευθυντής της εφημερίδας «Αγγελιοφόρος» κ. Τραϊανός Χατζηδημητρίου.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι πρώην υπουργοί Σπύρος Βούγιας και Γιώργος Πασχαλίδης, ο υποψήφιος του ΣΥΝ για τις δημοτικές κ. Τάσος Κουράκης, ο κ. Μάκης Τρικούκης, καθηγητές και συγγραφείς, όπως οι Γιάννης Μανωλεδάκης, Νίκος Παρασκευόπουλος, Φαίδων Μαλιγκούδης, Ι. Κουκιάδης, Πέτρος Μαρτινίδης, Απόστολος Λυκεσάς, Δημ. Λυπουρλής, Θόδωρος Ιωαννίδης, Γιάννης Πλάγγεσης, Λ. Λαζαρίδης, Γιώργος Καριπίδης και πολλές άλλες προσωπικότητες του πνευματικού κόσμου της Θεσσαλονίκης.
Στον χαιρετισμό του καθηγητή Σάββα Αγουρίδη τονιζόταν ότι «η σιωπή του Μακαριωτάτου στις αιτιάσεις του κ. Βασιλάκη δεν εξυπηρετεί την Εκκλησία, ενώ σε πολλούς συμπατριώτες μας δημιουργεί σύγχυση. Αναμένεται λοιπόν από πλευράς Εκκλησίας η δημοσίευση κάποιας απάντησης από μέρους του Μακαριωτάτου. Από μικρές σπίθες ξεκινάνε ενίοτε μεγάλες φωτιές». (Tο πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε στο
http://greek-orthodoxy.blogspot.com/).
Η τοποθέτηση του Ανδρέα Ανδριανόπουλου ήταν υπό την ιδιότητα του «υπό προθεσμίαν βουλευτή επικρατείας». Απέδωσε την εις βάρος του έκβαση της δίκης στο εκλογοδικείο στις θρησκευτικές ιδεοληψίες των δικαστών: «Η παρουσίαση του “ανίερου” πονήματος του Μανώλη Βασιλάκη συνέπεσε σχεδόν χρονικά με μια καθαρά ευλαβική πράξη. Το θεοσεβέστατο εκλογοδικείο αφαίρεσε την βουλευτική έδρα από κάποιον που προώθησε στην Βουλή την πρόταση νόμου για τον διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους». Και κατέληξε: «Καλό θα ήταν να απεξαρτηθεί πια η θρησκευτική πίστη στη χώρα μας από την προκατάληψη, τις φοβίες και την αυταρχική συμπεριφορά πολυπραγμόνων ιεραρχών. Τέλος τόνισε ότι το βιβλίο τού Βασιλάκη είναι σε θέση να παίξει τον ρόλο του απαραίτητου καταλύτη για μια κίνηση προς την πραγματική κάθαρση. (…) Αλλά ούτως ή άλλως θα αποτελεί ένα πολύτιμο όχι μόνο ακαδημαϊκό μα και πολεμικό εργαλείο του διαφωτισμού και του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας. Αν είχε κυκλοφορήσει το βιβλίο όταν προωθούσαμε την νομοθετική πρόταση χωρισμού Εκκλησίας - Κράτους, θα κατέθετα και ένα αντίγραφο των λησμονημένων για 100 χρόνια αγορεύσεων του Ελευθερίου Βενιζέλου γι’ αυτά τα θέματα, που ανακάλυψε και προτάσσει στο πόνημά του ο Βασιλάκης». (To πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Ανδριανόπουλου μπορείτε να διαβάσετε στο
http://www.andrianopoulos.gr/).
Ο κ. Γιάννης Μπουτάρης ανάμεσα σε άλλα τόνισε ότι «ο Μακαριώτατος έχει μια παθολογικά κακή σχέση με την αλήθεια», ενώ για την υπόθεση των ταυτοτήτων «ζάλισε, φανάτισε, δίχασε, αποβλάκωσε και… ξέχασε, όπως συνέβη και με τα παλιότερα εθνικιστικά συλλαλητήρια πάλι στην πόλη μας, όπου πρωτοστατούσε η Εκκλησία. Δεν περιμένω να πάρουν πίσω την υπογραφή τους τα τρία εκατομμύρια πολίτες που υπέγραψαν σ’ εκείνο το αντισυνταγματικό “δημοψήφισμα” για ένα πουκάμισο αδειανό. Θα ζητήσουν όμως να τους δοθεί ποτέ καμιά εξήγηση; Αισθάνομαι θυμό για την καπηλεία του θρησκευτικού αισθήματος». Και η ομιλία του κατέληξε χαρακτηριστικά: «O κ. Στέφανος Μάνος, παρουσιάζοντας τη «Μάστιγα του Θεού» στην Αθήνα, σε εκδήλωση που έγινε συμβολικά στις 6.6.06, έκανε έκκληση στους αναγνώστες να κάνουν δώρο ένα αντίτυπο στον παπά της ενορίας τους. Εγώ νομίζω ότι ίσως πιο χρήσιμο θα ήταν να χαρίζουν ένα αντίτυπο στους πολιτικούς που ψηφίζουν». (Tο πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε στο
http://greek-orthodoxy.blogspot.com/).
Ο καθηγητής Αντώνης Μανιτάκης επεσήμανε ότι «ο λόγος του Χριστόδουλου δεν είναι ένα συγκυριακός, περιστασιακός, προσωπικός λόγος. Αυτός ήταν ανέκαθεν, ιδίως μετά τον Εμφύλιο και επί Χούντας, ο επίσημος, ο μοναδικός λόγος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο λόγος του δικού μας, του Άνθιμου δεν είναι διαφορετικός ούτε του Καλλίνικου. Ένας λόγος, βαθύτατα κρατικιστικός, εθνικός, εγκόσμιος, ένα λόγος που εκφέρεται πάντα στον όνομα του ελληνικού κράτους και του ελληνικού έθνους». Αλλά και «η σημερινή δόξα της εθνικής εκκλησιαστικής ιδεολογίας είναι εφήμερη και πρόσκαιρη. Ηττήθηκε στη μάχη που έδωσε για τις ταυτότητες, δεν δικαιώθηκε στο θέμα του ονόματος της Μακεδονίας, έχει χάσει οριστικά την ιερότητά του και δεν αγγίζει κατά βάθος τις ψυχές των πιστών. Διότι είναι ένας λόγος, επιφανειακός και αγοραίος, χωρίς ίχνος θεολογικής ακτινοβολίας». «Ο λόγος του Χριστόδουλου, είναι τελικά φτηνός, κοινός, ένας ξεπερασμένος εθνικιστικός, λαϊκίστικος και μισαλλόδοξος λόγος, εκτός εποχής. Δεν τον φοβάμαι αυτόν τον λόγο, γιατί δεν έχει μέλλον, φθίνει σε απήχηση, δεν συνεγείρει, απλώς φανατίζει ορισμένους». Και κατέληξε με ένα αισιόδοξο μήνυμα: «Από την ανάγνωση του βιβλίου του Βασιλάκη άντλησα, τελικά, –όσο και αν φαίνεται παράδοξο– κουράγιο και αισιοδοξία για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι απλώς μια ηρωική φωνή αντίστασης ή μια καταγγελία, είναι και μια αποκάλυψη και μια απομυθοποίηση ενός θεσμού που απεγνωσμένα κραυγάζει, νοιώθοντας ότι απειλείται η υπόστασή του, η ταυτότητά του». (Tο πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε στο
http://greek-orthodoxy.blogspot.com/).
Ο Νίκος Μπίστης αιφνιδίασε το κοινό λέγοντας ότι «τον Φεβρουάριο του 1973, στην κατάληψη της Νομικής Σχολής, λίγο πριν κλείσουν οι πόρτες ένας ιερωμένος με πολύ ευγενική φυσιογνωμία πέρασε μέσα με δύο τσάντες τρόφιμα και έμεινε μαζί μας. Ήταν ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος. [Μακρά παύση, αμηχανία και απορία στο ακροατήριο] Ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος. Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όπως και ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος μελετούσαν και δεν αντελήφθησαν τι συνέβη» [ανακούφιση και γέλια]. Δεν παραθέτουμε περισσότερα εδώ γιατί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του μπορείτε να το διαβάσετε στο:
http://www.diamet.gr/readText.asp?textID=2585
.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το κλίμα που επικρατούσε στην πόλη, λόγω των σόου των παραθρησκευτικών οργανώσεων εναντίον του Πανούση, ανάγκασε τα βιβλιοπωλεία να αποκαθηλώσουν από τις βιτρίνες τους την «προκλητική» αφίσα που καλούσε στην εκδήλωση για τη «Μάστιγα του Θεού». Μέσα σ’ αυτό το κλίμα έγινε κατά κοινή ομολογία η πολυπληθέστερη εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου που έγινε ποτέ στην Θεσσαλονίκη. Εκφράζουμε την ικανοποίησή μας που οργανώθηκε μια υψηλού επιπέδου εκδήλωση, στην οποία οι συνήθεις «τρελοί του θεού» δεν συμμετείχαν. Απεδείχθη περίτρανα ότι είναι κατευθυνόμενοι είτε από την Εκκλησία είτε από ορισμένα κανάλια. (Από το δελτίο τύπου).

Σημείωση Μ.Β.: Την εκδήλωση αποσιώπησαν ορισμένες εφημερίδες της Αθήνας. Ούτε στο ημερολόγιο των εκδηλώσεων την κατέγραψαν πριν γίνει, ούτε μετά την πραγματοποίησή της την σημείωσαν. Είναι "ανύπαρκτη". Τα κανάλια όλα ανεξαιρέτως ήσαν εκεί. Είχαν κλείσει κυριολεκτικώς την οδό Γούναρη. Περίμεναν κάποιο επεισόδιο από θρησκόληπτους ταλιμπάν. Αφού δεν ήρθαν, δεν τους ενδιέφερε τι θα πει ο κ. Μπουτάρης ή ο κ. Μανιτάκης και οι άλλοι ομιλητές. Είδηση θα ήταν ένα σούργελο ή μια θεούσα που θα εκτελούσε "αποστολή". Αλλά οι καθοδηγητές φρονίμως ποιούντες δεν έστειλαν τους "αγανακτισμένους" ελληνορθόδοξους. Τζάμπα μάγκες, τραμπούκοι εκ του ασφαλούς. Γι' αυτό, ας μαζέψει ο Χριστόδουλος τα ενεργούμενά του που ανώνυμοι, κρυπτόμενοι με μια "κουκούλα", πετούν λάσπη εναντίον του συγγραφέα του βιβλίου. Αν μπορεί ο Αρχιερέας της Λάσπης, ας απαντήσει στα στοιχεία που παρατίθενται στο βιβλίο, όπως τον καλεί να πράξει ο διαπρεπέστερος καθηγητής Θεολογίας κ. Σάββας Αγουρίδης.

4 comments:

Anonymous said...

Ο άνθρωπος σήμερα, αν ανήκει κάπου, θέλει να ανήκει μέσα από τον δικό του δρόμο και να κρατά και τις επιφυλάξεις του. Δεν δέχεται απαρασάλευτα δόγματα και γενικευτικούς κανόνες. Μπορεί να τον κοιμήσεις με την τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου για λίγο, αλλά δεν μπορεί να δεχτεί στατικές καταστάσεις. Όσοι πιστεύουν ότι αυτή η εξέλιξη είναι κυρίως αρνητική, είναι αδύνατο να αποκτήσουν οργανικό σύνδεσμο με την κοινωνία . Τότε τους μένει μόνο η προπαγάνδα και η άμυνα μέσω θεσμικών διευκολύνσεων.
Οι "άνθρωποι της εκκλησίας" είναι ανάγκη να καταλάβουν ότι σήμερα πρέπει πρώτα να "συναντήσουν" το πολίτη, τον κοινωνό, τον άνθρωπο, να διαλεχθούν μαζί του στην βάση των αξιών, των δυσκολιών του, των αιτημάτων του, για να έχουν έναν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης ως χώρος νοηματοδότησης της ζωής και όχι να τον κάνουν "άφωνο" οπαδό τους.

Anonymous said...

Ο άνθρωπος σήμερα, αν ανήκει κάπου, θέλει να ανήκει μέσα από τον δικό του δρόμο και να κρατά και τις επιφυλάξεις του. Δεν δέχεται απαρασάλευτα δόγματα και γενικευτικούς κανόνες. Μπορεί να τον κοιμήσεις με την τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου για λίγο, αλλά δεν μπορεί να δεχτεί στατικές καταστάσεις. Όσοι πιστεύουν ότι αυτή η εξέλιξη είναι κυρίως αρνητική, είναι αδύνατο να αποκτήσουν οργανικό σύνδεσμο με την κοινωνία . Τότε τους μένει μόνο η προπαγάνδα και η άμυνα μέσω θεσμικών διευκολύνσεων. Οι "ηγέτες της εκκλησίας" είναι ανάγκη να κατανοήσουν ότι σήμερα πρώτα θα συναντήσουν τον κοινωνό και των πολίτη στην βάση των αξιών,των δυσκολιών του και των αιτημάτων του, θα διαλεχθούν ισότιμα μαζί, για ελπίζουν ότι μπορεί εν μέρει να τον επηρεάσουν.
Ο δρόμος της δημιουργίας φανατισμένων και "άφωνων" ουσιαστικά οπαδών είναι άγονος.

ΒΑΓΓΟΣ said...

Μπράβο σας κύριε Βασιλάκη. Ευτυχώς, ακόμη υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θλίβονται απο τη σήψη που επικρατεί στην κοινωνία μας και ιδιαίτερα σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα όσο ο θρησκευτικός. Πολλά συγχαρητήρια για το έργο σας.Πραγματικά διαφωτιστικό.

digiSapientia said...

Εδώ και αιώνες, η εκκλησιαστική κεφαλή σήπεται και αναγεννάται. Πάντα ο λαός εκπλήττεται προς στιγμήν και ύστερα ξανακοιμάται, όντας καθησυχασμένος για το παροδικόν του πράγματος. Ο κύριος Παρασκευαΐδης ήταν ένα ακόμη γρανάζι αυτής της γενιά μετά τη γενιά αδυσώπητης κληρικαλιστικής μηχανής. Ας ξεκουραστεί, όμως, από τους κόπους του. Κύριε Βασιλάκη, ήμουν παρών στην εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου σας. Σας αξίζουν συγχαρητήρια για τον κόπο και το σθένος σας να παράγεται το πόνημα αυτό.