Στη χώρα της ανελευθερίας της έκφρασης συνελήφθη ο διευθυντής του εκθεσιακού κέντρου Helexpo όπου πραγματοποιείται η έκθεση «Αrt Athina», εξαιτίας ενός βίντεο της Εύας Στεφανή. Επίσης αναζητούνταν η δημιουργός του για να συλληφθεί και αυτή. Κατηγορίες: παραβίαση του νόμου περί ασέμνων και προσβολή εθνικών συμβόλων.
Ο εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑ.Ο.Σ.) Άδωνις Γεωργιάδης, εμφανίστηκε σε διάφορα κανάλια το περασμένο Σαββατοκύριακο για να διαφημίσει τη νέα ανδραγαθία της «Ελληνορθόδοξης Αστυνομίας της Τέχνης» (Ε.Α.Τ.). Να εξηγήσει δηλαδή ότι στον ίδιο αυτοπροσώπως «κατήγγειλαν» κάποιοι «αγανακτισμένοι» εθνικόφρονες το γεγονός, κι αυτός με τη σειρά του κάλεσε την Αστυνομία (ΕΛ.ΑΣ.), η οποία επενέβη σε χρόνο ρεκόρ. Άλλο ένα χτύπημα εναντίον της «εκφυλισμένης» τέχνης, από το κράτος της ευλογημένης ακροδεξιάς ασυδοσίας.
Δεν γνωρίζουμε ποιος λαϊκός ορθόδοξος εισαγγελέας ανταποκρίθηκε αμέσως στον «εθνικό» συναγερμό και διέταξε τη νέα αθλιότητα. Θα άξιζε να μάθουμε το όνομά του, όπως κι εκείνου του ομοϊδεάτη του που είχε παραπέμψει σε δίκη τον Χρ. Ιωακειμίδη.
Για περισσότερες πληροφορίες και συγκέντρωση υπογραφών διαμαρτυρίας αναρτήθηκε σχετικό blog.
Για να θυμόμαστε
Απόσπασμα από το βιβλίο Μανώλης Βασιλάκης, Η Μάστιγα του Θεού, σσ. 515-517:
[…] Δυναμική ήταν η παρέμβαση του Αγιατολάχ Αθηνών και προκάλεσε την αποκαθήλωση του «βλάσφημου» έργου του βέλγου καλλιτέχνη Thierry de Cordier από τη διεθνή έκθεση Outlook, η οποία διοργανώθηκε από την Πολιτιστική Ολυμπιάδα στην Αθήνα (και όχι στην Τεχεράνη), με εντολή του υπουργού Πολιτισμού και καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Ευ. Βενιζέλου, υπερθεματίζοντος του επίσης καθηγητή Πρ. Παυλόπουλου (Ν.Δ.). Οι ορθόδοξοι ταλιμπάν βρίσκονταν πάλι σε παροξυσμό προσβεβλημένοι από ένα έργο τέχνης, αμφίβολης ίσως ποιότητος, αλλά τέχνης. Όπως τόνισε ο Χριστόδουλος στην μειξομάγκικη λαϊκιστική γλώσσα του, «κάποιοι διανοούμενοι λένε ότι κακώς διαμαρτυρόμαστε, αλλά αν προσέβαλλαν τον πατέρα σας και τη μητέρα σας, δεν θα γινόσασταν τούρμπο, κατά το δη λεγόμενον, και δεν θα τους πηγαίνατε στον εισαγγελέα;»[1]. Oι πολιτικοί φίλοι και διάκονοι του Χριστόδουλου κινητοποιήθηκαν. Χαρακτηριστικότερη αντίδραση ήταν αυτή του Μ. Έβερτ, ο οποίος δήλωσε ότι «αν δεν κατεβεί ο πίνακας μέχρι την Παρασκευή θα πάω να τον κατεβάσω [] και θα χειροδικήσω αν χρειαστεί!». Ο Γ. Καρατζαφέρης γνωμοδότησε ότι το πέος του πίνακα είναι «σιωνιστικό» διότι «είναι με την περιτομή πάνω»... «Τούρμπο» είχε γίνει ο Χριστόδουλος και στην περίπτωση του βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη Μν και στην περίπτωση του αυστριακού σκιτσογράφου Gerhard Haderer[2]
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1]. Δεν χρειάστηκε να τους πάει ο Χριστόδουλος στον εισαγγελέα. Κάποιος ιερεύς της Δικαιοσύνης (εισαγγελέας) παρέπεμψε τον επιμελητή της έκθεσης Χρ. Ιωακειμίδη σε δίκη τον Μάιο του 2005, δηλαδή 17 μήνες αργότερα, και μάλιστα αφού είχαν αποκαλυφθεί τα τρομερά σκάνδαλα στην Δικαιοσύνη και την Εκκλησία. Οι κατηγορίες ήσαν ότι το έργο είναι «άσεμνο και κατάπτυστο», προϊόν «διεστραμμένης καλλιτεχνικής διανόησης»· «το αποκρουστικό περιεχόμενο του ως άνω κατάπτυστου ζωγραφικού πίνακος, που μόνο έργο τέχνης δεν δύναται να χαρακτηριστεί», «προσβάλλει την αιδώ καίτοι ήταν δήθεν έργο τέχνης καθ’ ότι δεν ανήκε στην πολιτιστική δημιουργία της ανθρωπότητος» και «καθύβρισε δημόσια και κακόβουλα με τον ως άνω άσεμνο πίνακα ζωγραφικής την Ανατολική Ορθόδοξη [σ.σ.: όχι άλλη] Εκκλησία του Χριστού»! Μάρτυρες κατηγορίας ήσαν ο αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Οικονόμου (αυτός που αγόραζε κασέτες, νύκτα, από κακοποιό, με άσεμνο περιεχόμενο) και ο πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού Γ. Καρατζαφέρης. Και για συμπαράσταση παρευρισκόταν ο ήρωας τόσων εθνικιστικών ή θρησκευτικών επεισοδίων Αντώνης Ναξάκης.
Μια άλλη ανάλογη υπόθεση είχε αίσιο τέλος, μετά το ξέσπασμα των σκανδάλων. Αθώος κρίθηκε ένα μήνα πριν (13.4.05), ο Αυστριακός σκιτσογράφος του Stern Gerhard Harderer, ο οποίος είχε καταδικασθεί πρωτοδίκως σε εξάμηνη φυλάκιση ύστερα από αυτεπάγγελτη δίωξη για την έκδοση στα ελληνικά του κόμικ Η ζωή του Ιησού τον Νοέμβριο του 2002. Μάλιστα, ο εισαγγελέας άσκησε την δίωξη ύστερα από δημοσίευμα της σκανδαλοθηρικής εφημερίδας Espresso, που είναι προπύργιο της ορθοδοξίας και φρούριο της ηθικής, η οποία ταυτοχρόνως μοιράζει DVD με ηθοπλαστικές ταινίες που εμπλουτίζουν τη «φιλοκαλική παράδοση» των ακραιφνών ελληνορθοδόξων, όπως Ευλογημένες απιστίες, Η φιλήδονη Νόρα, Η λεωφόρος της αμαρτίας, τη σειρά Κama Sutra κ.ά.τ. με όλες τις… ορθόδοξες και ανορθόδοξες σεξουαλικές στάσεις. Τη διαβάζουν και τη λαμβάνουν σοβαρά υπ’ οψιν η Ιεραρχία και «ευλογημένοι» δικαστές ασκώντας πάραυτα διώξεις «ασεβών» καλλιτεχνών. Πρωτοδίκως οι ιερείς της Δικαιοσύνης είχαν δεχθεί ότι το βιβλίο αποτελούσε κακόβουλη εξύβριση της Ορθόδοξης (όχι άλλης) Εκκλησίας! Στο εφετείο ο εισαγγελέας χαρακτήρισε «αστείο» το αντικείμενο της δίκης. Αλλά γι’ αυτό το «αστείο» αντικείμενο ο σκιτσογράφος είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση…
[2]. Ενδιαφέρουσα είναι η προσέγγιση του καθηγητή Στ. Τσακυράκη στις περιπτώσεις κατά τις οποίες, στο όνομα της Ορθοδοξίας, έχουν ασκηθεί διώξεις κατά καλλιτεχνικών έργων, διότι υποτίθεται ότι υποπίπτουν στο αδίκημα της «καθύβρισης θρησκεύματος». Για τις τρεις αυτές πιο πολυσυζητημένες περιπτώσεις (διώξεις κατά Ανδρουλάκη, Ιωακειμίδη και Haderer) ο Σ.Τ. αναφερόμενος στις κατηγορίες περί καθύβρισης θρησκεύματος και περί κακόβουλης βλασφημίας αναφέρει: «Η τιμωρία της ύβρεως του Θεού ή η έλλειψη σεβασμού προς τα θεία προφανώς ποινικοποιούν το φρόνημα (τις αθεϊστικές ή αντίθετες προς μια θρησκεία πεποιθήσεις) και όχι συμπεριφορές που διαταράσσουν το δικαίωμα των πιστών να λατρεύουν τον Θεό τους», βλ. Σταύρος Τσακυράκης, Θρησκεία κατά Tέχνης, εκδ. Πόλις, Αθήνα 2005, σσ. 49-79 και ειδικά σ. 77.
Monday, June 04, 2007
Tuesday, May 22, 2007
Υπό την αιγίδα και του "Eλεύθερου Κόσμου"
Στο blog Ροΐδη εμμονές αναδημοσιεύεται ένα υπέροχο ρεπορτάζ του νεοφασιστικού φύλλου «Ελεύθερος Κόσμος» σχετικά με τη φαιοκόκκινη σύναξη των εθνικοφρόνων: Ένα από τα πιο σπαρταριστά ευθυμογραφήματα που διαβάσαμε τον τελευταίο καιρό είναι το ρεπορτάζ του «Ελεύθερος Κόσμος» (17.5.2007, αρ. φύλ. 202, σελ. 3 ) σχετικά με την πρόσφατη σύναξη των εθνικοφρόνων εναντίον του βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, η οποία τελούσε και υπό την αιγίδα της. (δεν θα την πω φασιστοφυλλάδα επειδή διετέλεσε όργανο της Χούντας, όχι. Δεν μοιράζω επαίνους έτσι εύκολα, και δεν θα με κάνετε να την ονομάσω νεοφασιστικό φύλλο γιατί τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς δεν χρησιμοποιούμε εδώ). Απολαύστε και θαυμάστε:
ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Η ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ «ΑΝΤΙΒΑΡΟΥ»
Σε μια κατάμεστη από κάθε λογής εκπροσώπους του «εθνικιστικού λόμπυ» αίθουσα συνεδρίων της ΕΣΗΕΑ έγινε το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης η ημερίδα του διαδικτυακού χώρου «Αντίβαρο» με αίτημα την απόσυρση του διαβόητου βιβλίου Ιστορίας που έγραψε η κολλητή του Σημίτη, Μαρία Ρεπούση.
Η εκδήλωση ξεκίνησε στις 12.30 μ.μ. κράτησε πάνω από 4 ώρες και αποδείχθηκε λίαν επεισοδιακή. Μεταξύ των 250 παρευρισκομένων διακρίναμε προσωπικότητες απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους, απόδειξη ότι το περιλάλητο «εθνικιστικό λόμπυ» επεκτείνεται από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά. Κι όπως πολύ σωστά είπαν κάποιοι από τους ομιλητές, και μόνο για την αφύπνιση αυτού του υπόγειου «εθνικιστικού λόμπυ», πρέπει να είμαστε αιωνίως ευγνώμονες στην Μαρία Ρεπούση.
Πήρε τα πάνω του το «εθνικιστικό λόμπυ» Βασίλης Φίλιας, Αντώνης Ναξάκης, Οδυσσέας Χατζόπουλος, Μαρία Τζάννη, Γιώργος Καραμπελιάς, Δημήτριος Αλευρομάγειρος, Γιώργος Λεονταρίτης, Δημοσθένης Κούκουνας, Χρύσανθος Λαζαρίδης [γ.γ. του «Δικτύου 21»], Αριστείδης Δημόπουλος, Άννα Συνοδινού, Κωνσταντίνος Ρωμανός, Βλάσσης Αγτζίδης, Θύμιος Παπανικολάου, Περικλής Νεάρχου, Δημήτρης Ζαφειρόπουλος [διευθυντής του «Ελεύθερου Κόσμου»], Γιάννης Παπαμιχαήλ, Τάσος Κοντογιαννίδης και πολλοί άλλοι βρέθηκαν την Πέμπτη το μεσημέρι στην εκδήλωση του «Αντίβαρου», για να διατρανώσουν την απόφασή τους να μην επιτρέψουν σε καμία Ρεπούση , σε κανέναν Λιάκο και σε καμμία Μαριέττα Γιαννάκου να αποδομήσουν την εθνική μας συνείδηση και την φυλετική συνέχεια του Ελληνισμού.
Κεντρικός ομιλητής της ημερίδας ήταν ο επί χρόνια Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης, ο οποίος διηγήθηκε λεπτομερώς με ποιόν τρόπο έγινε η άλωση όλων των τμημάτων Ιστορίας όλων των Ελληνικών Πανεπιστημίων από το λεφούσι του Λιάκου και της Ρεπούση.
Ο καθηγητής της Παντείου Νεοκλής Σαρρής αποκάλεσε «ανθρωπάρια, δειλούς και γελοιωδέστερους των γελοίων» τον ακροαριστερό συρφετό που βρίσκεται πίσω από την συγγραφή του βιβλίου της Ρεπούση και ζήτησε να καταψηφιστούν στις προσεχείς εκλογές τόσο η υπουργός Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου, όσο και τα τρία κοινοβουλευτικά κόμματα (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ) που συνεχίζουν να στηρίζουν το βιβλίο. Η Απορία της Άννας Συνοδινού και το Air Condition που χάλασε Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι υπόλοιποι προγραμματισμένοι ομιλητές Κωνσταντίνος Ρωμανός, Βλάσσης Αγτζίδης, Γιώργος Καραμπελιάς, Περικλής Νεάρχου, ενώ ο καθηγητής της Παντείου Γιάννης Παπαμιχαήλ αποκάλεσε την Ρεπούση, την Κουλούρη και τις άλλες κυρίες στις οποίες αναθέσαμε την συγγραφή των σχολικών βιβλίων ιστορίας, ως πελώρια μηδενικά που έχουν συνηθίσει να δουλεύουν «με το αζημίωτο» λαμβάνοντας δηλαδή τεράστιες αμοιβές για απίθανα προγράμματα, τα οποία περιέργως ανατίθενται σε αυτές άνωθεν.
Η πιο συγκινητική στιγμή της ημερίδας ήταν όταν η κ. Άννα Συνοδινού σηκώθηκε από την θέση της και ζήτησε να μάθει ποιος επιτέλους αρνείται να αποσύρει το κατάπτυστο βιβλίο της Ρεπούση, όταν είναι ολοφάνερο πως αντιδρά η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.
Ενώ η πιο επεισοδιακή στιγμή της εκδήλωσης συνέβη όταν ανέβηκε στο βήμα ο φοιτητής Φιλοσοφικής Κωνσταντίνος Ηροδότου προκειμένου να ακουστεί η αντίθετη άποψη. Όταν άρχισε να παραδίδει μαθήματα ορθολογισμού προς συγκινημένους εθνικόφρονες (όπως χαρακτηριστικά είπε) και να δηλώνει ότι πριν τον 18ο αιώνα δεν υπήρχε Ελληνικό Έθνος αλλά το έφτιαξε ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Νεοκλής Σαρρής έγινε έξαλλος, του φώναξε «Ντροπή σου» και οι υπόλοιποι τον κατέβασαν από το βήμα ως εγκάθετο του Λιάκου και της Ρεπούση.
Πρέπει τέλος να πούμε, ότι η τετράωρη ημερίδα έγινε σε συνθήκες αποπνικτικής ζέστης, δεδομένου ότι περιέργως ο εξαερισμός της αιθούσης δεν λειτουργούσε και όλοι πήγαιναν στα ανοιχτά παράθυρα για να αναπνεύσουν! Τελικά, μετά την συμπλήρωση της πρώτης ώρας, αρκετοί άρχισαν να αποχωρούν από την ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα συνεδρίων της ΕΣΗΕΑ, μην μπορώντας να αντέξουν την αφόρητη ζέστη. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, ο απερχόμενος Γ.Γ. της ΕΣΗΕΑ σύντροφος Δημήτριος Τρίμης (επικεφαλής της ομάδας των «Ιών» της «Ελευθεροτυπίας») είχε κάνει και πάλι το θαύμα του: Αφού δεν μπόρεσε να απαγορεύσει την συγκέντρωση του «εθνικιστικού λόμπυ» μέσα στην έδρα της αριστεροκρατούμενης ΕΣΗΕΑ, κατάφερε τουλάχιστον να απαγορεύσει την λειτουργία του air condition, για να υποφέρουν οι «αγανακτισμένοι εθνικόφρονες»…
***
Σύμφωνα με την επίσημη πρόσκληση, ομιλητές στην εκδήλωση, ήσαν οι:
· κεντρικός ομιλητής o Καθηγητής Ιστορίας Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης, πρ. Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
και οι
· Νεοκλής Σαρρής (καθηγητής Κοινωνιολογίας Παντείου)
· Γιάννης Παπαμιχαήλ (καθηγητής Κοινωνιολογίας Παντείου)
· Κώστας Ρωμανός (καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Αιγαίου)
· Βλάσης Αγτζίδης (Δρ Ιστορίας)
· Γιώργος Καραμπελιάς (συγγραφέας - ιστορικός)
[Ο Καραμπελιάς, «ιστορικός»! Στο ρεπορτάζ της φυλλάδας «Παρόν» 20.5.07 (σελ. 11) ο Καραμπελιάς γίνεται «καθηγητής». Συνηθισμένο φαινόμενο στους «πατριωτικούς» κύκλους, π.χ. ο Ζουράρις ο οποίος παρίστανε επί πολλά έτη τον «καθηγητή»].
· Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης (δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας)
[Σημειώνω ότι δεν είναι απλός δημοσιογράφος, αλλά Διευθυντής Έκδοσης της «Ελευθεροτυπίας»]
· Περικλής Νεάρχου (πρ. σύμβουλος του Α. Παπανδρέου για το Κυπριακό)
· Ανδρέας Σταλίδης (Αντίβαρο)
· Γιώργος Κακαρελίδης (καθηγητής Εφ/γων Επιχ.Έρευνας ΤΕΙ) · Χρήστος Κορκόβελος (εκπαιδευτικός)
● Το επίσης υπέροχο ευθυμογράφημα με τίτλο «Ο καρκίνος της μήτρας, η κα Ρεπούση, ο Αλβέρτος και οι άφωνοι δάσκαλοι» του μαχόμενου πατριώτη κ. Γ. Καραρελίδη μπορείτε να απολαύσετε στο site του Αντίβαρου. Είναι η καταπληκτική καταγγελία του εν λόγω αγωνιστού ότι το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού δεν αναφέρει το «τεστ Παπ» ούτε τον Κ. Καραθεοδωρή (όσα γράφει έχουν πιθανότατα ως πηγή τον Δημοσθένη Λιακόπουλο).
● Σημειώνω ακόμη ότι ο "Ελεύθερος Κόσμος" εκτός της αφισοκόλλησης όλων των κεντρικών δρόμων της Αθήνας έχει με link με το οποίο παραπέμπει στο συγκοινωνούν δοχείο "Αντίβαρο". Κι όχι όποιο όποιο, κορώνα ("καπέλο") το έχει στην ιστοσελίδα του.
Κάνοντας κλικ στο "καπέλο" αυτό πας στον "ελληνορθόδοξο" παράδεισο του "Αντίβαρου" μέσω του ελληνοχριστιανικού "Ελεύθερου Κόσμου". Είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Οι πιο δραστήριοι ψευδοπατριώτες έκαναν αυτό που ξέρουν πάντα: Έκαψαν το "ανθελληνικό" και "προδοτικό" βιβλίο.
Δεν έλειψε από τον "εθνικό αγώνα" και το παρασιτικό "πνευματικό" ίδρυμα "Ακαδημία Αθηνών", γι' αυτό παραθέτομε μια έξοχη σχετική γελοιογραφία του Γιάννη Καλαϊτζή από την "Ελευθεροτυπία" της 28.3.07:
Monday, May 14, 2007
Νέο πρωτόκολλο του Σοφού Γιανναρά
Από τη «δήλωση Κίσινγκερ» στην «καύχηση αθεΐας» της Μαριέττας
«Πρέπει να καταλάβουμε ότι ζούμε σε κατάσταση πραγματικού πολέμου.
Μόνο που ο τρόπος του πολέμου έχει αλλάξει ριζικά»
Χ. Γιανναράς, Αφελληνισμού παρεπόμενα, εκδ. Ίνδικτος, σ. 47
Χ. Γιανναράς, Αφελληνισμού παρεπόμενα, εκδ. Ίνδικτος, σ. 47
Ο διάσημος Ελληνομέτρης Χρήστος Γιανναράς ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά επετέθη στην υπουργό «Θρησκευμάτων (και Παιδείας)», στοχοποιώντας την… «άθεη Μαριέττα»! Την κατηγόρησε ότι δήθεν καυχήθηκε από τηλεοράσεως για την αθεΐα της, κι όταν εκείνη διαμαρτυρήθηκε για το τερατώδες ψεύδος, αυτός απάντησε ότι την «από τηλεοράσεως καύχηση για αθεΐα της κυρίας Γιαννάκου» την «πιστοποίησ[ε] ως τηλεθεατής» ο ίδιος, με τα μάτια και τ’ αφτιά του, και ότι αποτελεί «τηλεοπτικό γεγονός»! Είναι δυνατόν να κοιμούνταν όλοι οι φρουροί της πίστης και οι πατριδοφύλακες την ώρα που τάχα η κυρία Γιαννάκου εκαυχάτο από τηλεοράσεως και ο μόνος που αγρυπνούσε ήταν ο Γιανναράς; Είναι, αφού το «πιστοποίησε» και μας διαβεβαιώνει η Αυθεντία Του! Άλλωστε η Θεολογία την οποία υπηρετεί είναι η μεγαλύτερη και ευρύτερη των «επιστημών» του Ελληνανθρώπου, διότι ποτέ δεν χρειάζεται να αποδείξει οτιδήποτε. Λέτε όμως, στη χώρα των Helleban, η κυρία Γιαννάκου να είχε κάνει τέτοια «καύχηση αθεΐας» από τηλεοράσεως και όχι μόνο να μην είχε εξαφανιστεί πολιτικά, αλλά να παρέμενε υπουργός; Δεν χρειάζεται όμως να αποδείξουμε το αυταπόδεικτο, πόσο εξωφρενικό και κακοηθέστατο είναι το σκόπιμο ψεύδος του Ελληνομέτρη.
Αναλυτικότερα, η υπόθεση έχει ως εξής: Στο καθιερωμένο κυριακάτικο κήρυγμα Μίσους από τον άμβωνα της «Καθημερινής» ο Ελληνομέτρης έγραψε στις 15 Απριλίου 2007, ανάμεσα σε διάφορα ψεύδη, ανακρίβειες, αφόρητες συνωμοσιολογίες και μπουρδολογίες που αποκαλύπτουν την ακρισία του και τα εξής:
«Κατόρθωμα εξόφθαλμο της κυβερνητικής πολιτικής: Ενα βιβλίο Ιστορίας του Δημοτικού Σχολείου μεταβάλλει τις προσεχείς εκλογές, οψέποτε πραγματοποιηθούν, σε δημοψήφισμα. Το δημοψηφισματικό δίλημμα του ψηφοφόρου απλό και ξεκάθαρο: Ναι ή όχι σε μια πολιτική για την παιδεία (κοινή και από τα τρία κόμματα νομής της εξουσίας) που ακυρώνει μεθοδικά την ιστορική αυτοσυνειδησία και την πολιτιστική ιδιοπροσωπία, έσχατα ερείσματα αυτοσεβασμού, των σημερινών Ελλήνων. […]
Το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού είναι το μοιραίο λάθος της κυβερνητικής πολιτικής. Τα «δομημένα ομόλογα» απογοήτευσαν, όμως απλώς ενίσχυσαν το απαξιωτικό αίσθημα του πολίτη για τους επαγγελματίες πολιτικούς. Η πέραν πάσης πολιτικής λογικής «εμφύτευση» της πρώην Δημάρχου Αθηναίων στο υπουργείο Εξωτερικών και μιας κυρίας καυχόμενης από τηλεοράσεως για την αθεΐα της στο υπουργείο Θρησκευμάτων (και Παιδείας) εισπράχθηκαν από πολλούς με συμπόνια για τις εκβιαστικές πιέσεις που δέχεται ο πρωθυπουργός από τον «ξένο παράγοντα». Αλλά το διαβόητο βιβλίο Ιστορίας είναι η μοιραία πρόκληση: Θίγει την πιο καίρια πτυχή της λαϊκής ευαισθησίας, τη ψυχολογική (παρηγοριάς) καταφυγή του σημερινού χιλιοταπεινωμένου Ελληνα στην Ιστορία».
Η… άσημη «αναγνώστρια» της «Καθημερινής» κυρία Μαριέττα Γιαννάκου έστειλε την παρακάτω διαμαρτυρία, την οποία η εφημερίδα δημοσίευσε τρεις (3) εβδομάδες μετά, στο φύλλο της 6ης Μαΐου 2007 στα… «Γράμματα Αναγνωστών», συνοδευμένη από μια ιταμότατη απάντηση του προφανέστατα ψευδόμενου Ελληνομέτρη, ο οποίος είχε και έχει στόχο να ντοπάρει, με τέτοια κακοήθη ψέματα, τους φανατικούς, να καλλιεργήσει το Μίσος εναντίον της υπουργού Παιδείας:
Κύριε διευθυντά,
Με έκπληξη διάβασα το άρθρο του κ. Χρήστου Γιανναρά με τίτλο: «Ποιος ορίζει το μέλλον της χώρας» που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» της Κυριακής της 15ης Απριλίου 2007.
Ο αρθρογράφος, αφού ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση υφίσταται πιέσεις από ξένα συμφέροντα, αναφέροντας ως δήθεν παράδειγμα το νέο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, εν τέλει πραγματοποιεί την «τελική υπέρβαση»: Φαντάζεται ότι η υπογράφουσα «καυχήθηκε» από τηλεοράσεως για την «αθεΐα της».
Εκφράζω τη θλίψη μου για τη συγκεκριμένη, απολύτως ακατανόητη σε μένα συμπεριφορά του αρθρογράφου σας.
Θα θεωρούσα ως ανάξια διάψευσης τα γραφόμενά του, αν δεν βρισκόμασταν σε εποχή όπου οι εντυπώσεις συχνά υποκαθιστούν την πραγματικότητα και την αλήθεια.
Στη Δημοκρατία, ασφαλώς η κριτική είναι όχι μόνο αναγκαία, αλλά και επιθυμητή, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι αυτή δεν περιλαμβάνει ανακρίβειες, που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υποκρύπτουν σκοπιμότητες.
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
Απάντηση
Θα μου επιτρέψει η κυρία υπουργός να σημειώσω (και ο αναγνώστης μπορεί να επαληθεύσει) ότι η επιφυλλίδα μου έθετε διλημματικά ερωτήματα με συγκεκριμένο και κατονομαζόμενο έρεισμα σε πραγματικά, όχι φανταστικά δεδομένα. Θα ήμουν ευτυχής, αν δεν τα παρέκαμπτε ως «ανάξια» απαντήσεως. Αν διαφώτιζε τις αιτίες που επέβαλαν να πειθαρχήσει η διδασκαλία της ΣΤ΄ Δημοτικού στις «κανονιστικές αρχές» του Joint History Project. Αν εξηγούσε τους λόγους που την οδήγησαν να αντιμετωπίσει με τόσο προσβλητικούς χαρακτηρισμούς την απόρριψη του διαβόητου βιβλίου από την κυβέρνηση της Κύπρου, την καίρια επιστημονική αντίδραση της Ακαδημίας Αθηνών, τον καταιγισμό αντιδράσεων από επιστημονικές εταιρείες και πολιτιστικά ιδρύματα.
Την από τηλεοράσεως καύχηση για αθεΐα της κυρίας Γιαννάκου, σε παρελθόντα χρόνο, την πιστοποίησα ως τηλεθεατής και τη σέβομαι απολύτως ως δημόσια έκφραση πεποιθήσεων. Αν η ίδια διαψεύδει το τηλεοπτικό γεγονός, ευχαρίστως και με ανακούφιση δέχομαι ότι υπέπεσα σε παρανόηση ή παράκουσα και ζητώ συγγνώμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
Αυτό είναι το «ελληνορθόδοξο ήθος» του Ελληνομέτρη. Του διακινητή, από το 1997, του πιο βρωμερού «Πρωτόκολλου» των τελευταίων δεκαετιών: της εξόφθαλμα πλαστής «δήλωσης Κίσινγκερ» (Γιανναράς, «Καθημερινή», 24.8.1997). Μιας από τις πιο βρώμικες και μολυσματικές ελληναράδικες κατασκευές, την οποία εξακολουθεί ακόμη, εν γνώσει του ψεύδους, να διακινεί (τελευταία αναφορά του στην «Καθημερινή» της 17.12.2006). Στη διακίνηση μιας ακόμη αθλιότητας, εναντίον της κυρίας Γιαννάκου, θα κώλωνε;
Είναι ο αδίστακτος υμνητής από τον φιλοτρομοκρατικό άμβωνά του ακόμη και του Μπιν Λάντεν, που είναι, λέει, σαν τον Κανάρη και άλλους ήρωες του 1821. Τέτοια εξωφρενικά έγραφε στις 23 Σεπτεμβρίου 2001 ο υπερορθόδοξος χριστιανός, επιχαίροντας για τη μαζική δολοφονία χιλιάδων ανθρώπων, εγκωμιάζοντας τον αρχιδολοφόνο και το έγκλημα που θα άλλαζε τον κόσμο και θα έφερνε πολέμους και τρομοκρατικές επιθέσεις. Θα δίσταζε λοιπόν στη διακίνηση λοιπόν μιας ακόμη αθλιότητας, εναντίον της κυρίας Γιαννάκου;
Είναι ο ίδιος, ο αδίστακτος Ελληνομέτρης, που φτάνει ακόμη και να μετρά τον βαθμό «αφελληνισμού» των συνειδήσεων πολιτών και πολιτικών (π.χ. του Λ. Κύρκου που είναι, όπως έγραψε, η «πιο κραυγαλέα περίπτωση αφελληνισμένης συνείδησης» (Γιανναράς, «Καθημερινή», 5.12.1999). Είναι ο ίδιος, ο αδίστακτος Ελληνομέτρης, που καταγγέλλει τους «κουΐσλιγκ» (!), που διακρίνει τους Έλληνες σε πατριώτες και «ελληνώνυμους» - «ελληνόφωνους», αλλά η ιδιοκτησία της έγκριτης εφημερίδας δεν αισχύνεται, ούτε όταν ασχημονεί «φωτογραφικά», ούτε όταν ασχημονεί εις βάρος κατονομαζόμενων πολιτισμένων ανθρώπων. Αντιθέτως, είναι ο «πνευματικός» της, ο αμπελοφιλόσοφός της, το καμάρι της. Γι’ αυτό, όταν μπορεί, λογοκρίνει τις αντιδράσεις: μόνο όταν δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά και μετά την παρέλευση όσο γίνεται μεγαλύτερου διαστήματος καταχωνιάζει τις όποιες αντιδράσεις στη στήλη «γράμματα αναγνωστών», όπως συνέβη και τώρα με την «αναγνώστρια» κυρία Μ. Γιαννάκου.
Μια και μόνη φορά υπήρξε αντίδραση στελεχών της εφημερίδας, το περασμένο καλοκαίρι, όχι για τα μισαλλόδοξα κηρύγματα του Ελληνομέτρη, όχι για τις ύβρεις του εναντίον πολιτισμένων ανθρώπων, αλλά όταν ο Θεόσοφος κατήγγειλε ακόμη και την ίδια την «Καθημερινή» ότι δεν προβάλλει τους συγγραφικούς αναμηρυκασμούς του. Σε συνέντευξή του στο «ελληνοχριστιανικό» περιοδικό Manifesto, τχ. 6, εδήλωσε:
«Υπάρχουν εφημερίδες που δεν καταχωρούν ούτε αγγελία έκδοσης βιβλίου μου –μια από αυτές είναι και η «Καθημερινή» που με έχει ως κατά Κυριακή επιφυλλιδογράφο, αλλά οι σελίδες της οι σχετικές με το βιβλίο ελέγχονται ιεροεξεταστικά από συγκεκριμένη ομάδα επαγγελματιών της Αριστεράς».
Όμως το σχετικό σχόλιο της εφημερίδας (12.8.06) ήταν γραμμένο με τέτοιο τρόπο ώστε κανείς αναγνώστης δεν κατάλαβε ποιον εννοούσαν. Γενναία παλικάρια οι «ιεροεξεταστές επαγγελματίες της Αριστεράς» δημοσιογράφοι της «Καθημερινής», δήθεν θύμα των οποίων παρουσιάζει τον εαυτό του ο Γιανναράς: Επέπληξαν ανωνύμως τον ανώνυμο που έκανε πως δεν κατάλαβε, κι έτσι έμειναν μπουκάλα. Ένα οικογενειακό καβγαδάκι στα μουλωχτά ήταν που δεν αφορούσε τους αναγνώστες:
Αναλυτικότερα, η υπόθεση έχει ως εξής: Στο καθιερωμένο κυριακάτικο κήρυγμα Μίσους από τον άμβωνα της «Καθημερινής» ο Ελληνομέτρης έγραψε στις 15 Απριλίου 2007, ανάμεσα σε διάφορα ψεύδη, ανακρίβειες, αφόρητες συνωμοσιολογίες και μπουρδολογίες που αποκαλύπτουν την ακρισία του και τα εξής:
«Κατόρθωμα εξόφθαλμο της κυβερνητικής πολιτικής: Ενα βιβλίο Ιστορίας του Δημοτικού Σχολείου μεταβάλλει τις προσεχείς εκλογές, οψέποτε πραγματοποιηθούν, σε δημοψήφισμα. Το δημοψηφισματικό δίλημμα του ψηφοφόρου απλό και ξεκάθαρο: Ναι ή όχι σε μια πολιτική για την παιδεία (κοινή και από τα τρία κόμματα νομής της εξουσίας) που ακυρώνει μεθοδικά την ιστορική αυτοσυνειδησία και την πολιτιστική ιδιοπροσωπία, έσχατα ερείσματα αυτοσεβασμού, των σημερινών Ελλήνων. […]
Το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού είναι το μοιραίο λάθος της κυβερνητικής πολιτικής. Τα «δομημένα ομόλογα» απογοήτευσαν, όμως απλώς ενίσχυσαν το απαξιωτικό αίσθημα του πολίτη για τους επαγγελματίες πολιτικούς. Η πέραν πάσης πολιτικής λογικής «εμφύτευση» της πρώην Δημάρχου Αθηναίων στο υπουργείο Εξωτερικών και μιας κυρίας καυχόμενης από τηλεοράσεως για την αθεΐα της στο υπουργείο Θρησκευμάτων (και Παιδείας) εισπράχθηκαν από πολλούς με συμπόνια για τις εκβιαστικές πιέσεις που δέχεται ο πρωθυπουργός από τον «ξένο παράγοντα». Αλλά το διαβόητο βιβλίο Ιστορίας είναι η μοιραία πρόκληση: Θίγει την πιο καίρια πτυχή της λαϊκής ευαισθησίας, τη ψυχολογική (παρηγοριάς) καταφυγή του σημερινού χιλιοταπεινωμένου Ελληνα στην Ιστορία».
Η… άσημη «αναγνώστρια» της «Καθημερινής» κυρία Μαριέττα Γιαννάκου έστειλε την παρακάτω διαμαρτυρία, την οποία η εφημερίδα δημοσίευσε τρεις (3) εβδομάδες μετά, στο φύλλο της 6ης Μαΐου 2007 στα… «Γράμματα Αναγνωστών», συνοδευμένη από μια ιταμότατη απάντηση του προφανέστατα ψευδόμενου Ελληνομέτρη, ο οποίος είχε και έχει στόχο να ντοπάρει, με τέτοια κακοήθη ψέματα, τους φανατικούς, να καλλιεργήσει το Μίσος εναντίον της υπουργού Παιδείας:
Κύριε διευθυντά,
Με έκπληξη διάβασα το άρθρο του κ. Χρήστου Γιανναρά με τίτλο: «Ποιος ορίζει το μέλλον της χώρας» που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» της Κυριακής της 15ης Απριλίου 2007.
Ο αρθρογράφος, αφού ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση υφίσταται πιέσεις από ξένα συμφέροντα, αναφέροντας ως δήθεν παράδειγμα το νέο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, εν τέλει πραγματοποιεί την «τελική υπέρβαση»: Φαντάζεται ότι η υπογράφουσα «καυχήθηκε» από τηλεοράσεως για την «αθεΐα της».
Εκφράζω τη θλίψη μου για τη συγκεκριμένη, απολύτως ακατανόητη σε μένα συμπεριφορά του αρθρογράφου σας.
Θα θεωρούσα ως ανάξια διάψευσης τα γραφόμενά του, αν δεν βρισκόμασταν σε εποχή όπου οι εντυπώσεις συχνά υποκαθιστούν την πραγματικότητα και την αλήθεια.
Στη Δημοκρατία, ασφαλώς η κριτική είναι όχι μόνο αναγκαία, αλλά και επιθυμητή, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι αυτή δεν περιλαμβάνει ανακρίβειες, που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υποκρύπτουν σκοπιμότητες.
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
Απάντηση
Θα μου επιτρέψει η κυρία υπουργός να σημειώσω (και ο αναγνώστης μπορεί να επαληθεύσει) ότι η επιφυλλίδα μου έθετε διλημματικά ερωτήματα με συγκεκριμένο και κατονομαζόμενο έρεισμα σε πραγματικά, όχι φανταστικά δεδομένα. Θα ήμουν ευτυχής, αν δεν τα παρέκαμπτε ως «ανάξια» απαντήσεως. Αν διαφώτιζε τις αιτίες που επέβαλαν να πειθαρχήσει η διδασκαλία της ΣΤ΄ Δημοτικού στις «κανονιστικές αρχές» του Joint History Project. Αν εξηγούσε τους λόγους που την οδήγησαν να αντιμετωπίσει με τόσο προσβλητικούς χαρακτηρισμούς την απόρριψη του διαβόητου βιβλίου από την κυβέρνηση της Κύπρου, την καίρια επιστημονική αντίδραση της Ακαδημίας Αθηνών, τον καταιγισμό αντιδράσεων από επιστημονικές εταιρείες και πολιτιστικά ιδρύματα.
Την από τηλεοράσεως καύχηση για αθεΐα της κυρίας Γιαννάκου, σε παρελθόντα χρόνο, την πιστοποίησα ως τηλεθεατής και τη σέβομαι απολύτως ως δημόσια έκφραση πεποιθήσεων. Αν η ίδια διαψεύδει το τηλεοπτικό γεγονός, ευχαρίστως και με ανακούφιση δέχομαι ότι υπέπεσα σε παρανόηση ή παράκουσα και ζητώ συγγνώμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
Αυτό είναι το «ελληνορθόδοξο ήθος» του Ελληνομέτρη. Του διακινητή, από το 1997, του πιο βρωμερού «Πρωτόκολλου» των τελευταίων δεκαετιών: της εξόφθαλμα πλαστής «δήλωσης Κίσινγκερ» (Γιανναράς, «Καθημερινή», 24.8.1997). Μιας από τις πιο βρώμικες και μολυσματικές ελληναράδικες κατασκευές, την οποία εξακολουθεί ακόμη, εν γνώσει του ψεύδους, να διακινεί (τελευταία αναφορά του στην «Καθημερινή» της 17.12.2006). Στη διακίνηση μιας ακόμη αθλιότητας, εναντίον της κυρίας Γιαννάκου, θα κώλωνε;
Είναι ο αδίστακτος υμνητής από τον φιλοτρομοκρατικό άμβωνά του ακόμη και του Μπιν Λάντεν, που είναι, λέει, σαν τον Κανάρη και άλλους ήρωες του 1821. Τέτοια εξωφρενικά έγραφε στις 23 Σεπτεμβρίου 2001 ο υπερορθόδοξος χριστιανός, επιχαίροντας για τη μαζική δολοφονία χιλιάδων ανθρώπων, εγκωμιάζοντας τον αρχιδολοφόνο και το έγκλημα που θα άλλαζε τον κόσμο και θα έφερνε πολέμους και τρομοκρατικές επιθέσεις. Θα δίσταζε λοιπόν στη διακίνηση λοιπόν μιας ακόμη αθλιότητας, εναντίον της κυρίας Γιαννάκου;
Είναι ο ίδιος, ο αδίστακτος Ελληνομέτρης, που φτάνει ακόμη και να μετρά τον βαθμό «αφελληνισμού» των συνειδήσεων πολιτών και πολιτικών (π.χ. του Λ. Κύρκου που είναι, όπως έγραψε, η «πιο κραυγαλέα περίπτωση αφελληνισμένης συνείδησης» (Γιανναράς, «Καθημερινή», 5.12.1999). Είναι ο ίδιος, ο αδίστακτος Ελληνομέτρης, που καταγγέλλει τους «κουΐσλιγκ» (!), που διακρίνει τους Έλληνες σε πατριώτες και «ελληνώνυμους» - «ελληνόφωνους», αλλά η ιδιοκτησία της έγκριτης εφημερίδας δεν αισχύνεται, ούτε όταν ασχημονεί «φωτογραφικά», ούτε όταν ασχημονεί εις βάρος κατονομαζόμενων πολιτισμένων ανθρώπων. Αντιθέτως, είναι ο «πνευματικός» της, ο αμπελοφιλόσοφός της, το καμάρι της. Γι’ αυτό, όταν μπορεί, λογοκρίνει τις αντιδράσεις: μόνο όταν δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά και μετά την παρέλευση όσο γίνεται μεγαλύτερου διαστήματος καταχωνιάζει τις όποιες αντιδράσεις στη στήλη «γράμματα αναγνωστών», όπως συνέβη και τώρα με την «αναγνώστρια» κυρία Μ. Γιαννάκου.
Μια και μόνη φορά υπήρξε αντίδραση στελεχών της εφημερίδας, το περασμένο καλοκαίρι, όχι για τα μισαλλόδοξα κηρύγματα του Ελληνομέτρη, όχι για τις ύβρεις του εναντίον πολιτισμένων ανθρώπων, αλλά όταν ο Θεόσοφος κατήγγειλε ακόμη και την ίδια την «Καθημερινή» ότι δεν προβάλλει τους συγγραφικούς αναμηρυκασμούς του. Σε συνέντευξή του στο «ελληνοχριστιανικό» περιοδικό Manifesto, τχ. 6, εδήλωσε:
«Υπάρχουν εφημερίδες που δεν καταχωρούν ούτε αγγελία έκδοσης βιβλίου μου –μια από αυτές είναι και η «Καθημερινή» που με έχει ως κατά Κυριακή επιφυλλιδογράφο, αλλά οι σελίδες της οι σχετικές με το βιβλίο ελέγχονται ιεροεξεταστικά από συγκεκριμένη ομάδα επαγγελματιών της Αριστεράς».
Όμως το σχετικό σχόλιο της εφημερίδας (12.8.06) ήταν γραμμένο με τέτοιο τρόπο ώστε κανείς αναγνώστης δεν κατάλαβε ποιον εννοούσαν. Γενναία παλικάρια οι «ιεροεξεταστές επαγγελματίες της Αριστεράς» δημοσιογράφοι της «Καθημερινής», δήθεν θύμα των οποίων παρουσιάζει τον εαυτό του ο Γιανναράς: Επέπληξαν ανωνύμως τον ανώνυμο που έκανε πως δεν κατάλαβε, κι έτσι έμειναν μπουκάλα. Ένα οικογενειακό καβγαδάκι στα μουλωχτά ήταν που δεν αφορούσε τους αναγνώστες:
Tι να κάνουμε, υπάρχουν κι αυτοί. Oι κατά φαντασίαν κάτοχοι της μιας και μόνης αλήθειας για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Eλλάδας.
Oποιοι, κατά την άποψή τους δεν λαμβάνουν σοβαρώς υπόψη τους τις αυστηρές διδαχές τους και δεν σέβονται τις θρηνωδίες τους για τα κακά και τα ελεεινά που βασανίζουν τη χώρα μας, θεωρούνται από αυτούς «εχθροί» – και των ιδίων και της πατρίδας.
Kαι επιπλέον, όταν αυτοί οι φωτισμένοι εθνικοί διδάσκαλοι νομίσουν, ότι το μέγα έργο τους δεν προβάλλεται, όπως και όσο θα «έπρεπε», από τις εφημερίδες, τότε βλέπουν σ’ αυτή την απαράδεκτη παράλειψη, οργανωμένα μπλόκα... «ιεροεξεταστών» και... «επαγγελματιών της Αριστεράς»! Nαι, τόσο πολύ! (Aβυσσος...)
Δεν θα δίσταζε λοιπόν ο Ελληνομέτρης να γράψει μια ακόμη αναισχυντία, ότι δήθεν η «εμφυτευμένη» υπουργός «Θρησκευμάτων (και Παιδείας)» καυχάται ή καυχήθηκε από τηλεοράσεως για την αθεΐα της! Μη ζητήσετε να πει ο Ελληνομέτρης πότε συνέβη αυτό το δήθεν «γεγονός», σε ποιο τηλεοπτικό κανάλι το είδε με τα μάτια του και το άκουσε με τα αφτιά του. Αρκεί που Αυτός Έφα. Αρκεί που δημοσιεύει το νέο Πρωτόκολλο του Σοφού Γιανναρά η έγκριτη «Καθημερινή». Τι κι αν διαψεύδει η υπουργός: η διάψευσή της θα μπει στις επιστολές αναγνωστών και μάλιστα τον τελευταίο λόγο θα τον έχει ο Ελληνομέτρης. Ο σκοπός του Κήρυκα του εθνοθρησκευτικού Μίσους είναι προφανέστατος – μόνο στην ιδιοκτησία της εφημερίδας δεν είναι προφανής: Να κινητοποιήσει τους θρησκόληπτους εναντίον της υπουργού. Να ντοπάρει, να φανατίσει τους «ελληνορθόδοξους», τους άγαν «πατριώτες», με ένα ακόμη αδίστακτο ψεύδος. Και για να είναι πιο δραστικό το δηλητήριο τονίζει επίτηδες ότι πρόκειται για την υπουργό «Θρησκευμάτων (και Παιδείας)». Αυτό που ονομάζει «αγάπη», «αγαπητική σχέση» ή δήθεν «αγωνία» για το μέλλον του έθνους, δεν είναι παρά η Λοιμική του Μίσους, το Δηλητήριο του Μίσους, για την παραγωγή του οποίου αμείβεται, ενώ η διακίνησή του γίνεται δαπάναις της ιδιοκτησίας της εν λόγω εφημερίδας.
Γιατί κάθε τόσο ο Ελληνομέτρης βρίζει και την επίσης…«εμφυτευμένη» υπουργό των Εξωτερικών, κ. Ντόρα Μπακογιάννη; Μα γιατί ασκεί πολιτική νηφάλια και ορθολογιστική, γιατί δεν είναι φερέφωνο του μισαλλόδοξου εθνικισμού, γιατί φυσικά δεν συμφωνεί με τις εξτρεμιστικές απόψεις του για εθνοκάθαρση στη Θράκη (Γιανναράς, «Δισυπόστατη επικράτεια στη Θράκη», «Καθημερινή» 19.3.2006), που και αυτές δημοσιεύθηκαν απρόσκοπτα στην έγκριτη εφημερίδα, όχι όμως και η απάντηση του βουλευτή Ροδόπης Ιλχάν Αχμέτ, την οποία τελικώς δημοσίευσε στο «Βήμα» της 8.4.2006.
Γιατί ο Ελληνομέτρης βρίζει και συκοφαντεί δύο Κυρίες; Γιατί οπωσδήποτε και οι δύο ανήκουν σε άλλο πολιτισμό, δεν έχουν σχέση με τη βαρβαρότητα του καθ’ ημάς νεορθόδοξου φονταμενταλισμού. Γιατί και οι δύο είναι από τους πιο αξιοπρεπείς πολιτικούς, γιατί δεν εσύρθησαν να υπογράψουν στο ψευτοδημοψήφισμα, δεν έπαιξαν τον ψευτοορθόδοξο ρόλο των πολιτικών καντηλαναφτών στη Μεγάλη Απάτη του Χριστόδουλου και στο «εν δυνάμει κόμμα» που έβλεπε και τότε ο Ελληνομέτρης. Το ερώτημα είναι γιατί κανείς «σημιτοφύλακας», από όσους δήθεν έδιναν «μάχες» την περίοδο των ταυτοτήτων, δεν βρήκε λέξη να καταγγείλει την αήθη επίθεση με το επιχείρημα της αθεΐας στην κυρία Γιαννάκου. Θα έρθει και η ώρα προβολής της «αθεΐας» τού νυν προέδρου του ΠαΣοΚ, Γ. Παπανδρέου, τον οποίον άλλωστε υπαινίσσεται ανάμεσα στους συνωμότες της «Λέσχης Μπίλντεμπεργκ»… Έχουν όμως «αρχές» αυτοί οι πρώην εκσυγχρονιστές, τόσο ισχυρές που έκαναν εκπρόσωπο τον αρχικαντηλανάφτη του Χριστόδουλου, Π. Ευθυμίου!
Πότε συνέβη το «γεγονός»;
Ο θεόσοφος Γιανναράς δεν θυμάται πότε, «σε παρελθόντα χρόνο», λέει, εκαυχάτο η κυρία Γιαννάκου για την αθεΐα της. Εγώ όμως, ως πολύ νεώτερος του γηραιού θεολόγου, θυμούμαι πολύ καλά πότε ακριβώς συνέβη το «τηλεοπτικό γεγονός». Ήταν την ίδια ημέρα που ο Κίσινγκερ έκανε την περιβόητη ανύπαρκτη και εξόφθαλμα πλαστή «δήλωσή» του για το πώς θα χτυπηθεί ο Ελληνισμός στις ρίζες του. Ήταν όλες εκείνες τις ημέρες που ο φιλαλήθης Γιανναράς «στην πλατεία Ομονοίας άκουγ[ε] τον κ. Κύρκο να χλευάζει τις γριές και τους γέρους που πιστεύουν ακόμα στο Θεό» (8.2.2000) και γι’ αυτό, πολλά χρόνια μετά, του μέτρησε τον βαθμό αφελληνισμού. Ήταν την ίδια ημέρα που έγινε η «συνωμοσία» για την «πλεκτάνη Ανάν», ήταν την ίδια ημέρα που «συνωμότησαν» κάποιοι άλλοι στη «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ», ήταν την ίδια μέρα που συνωμότησαν ξανά οι «κουΐσλιγκ της Νέας Τάξης» δεν θυμούμαι για ποια ανοησία, ήταν την ίδια ημέρα που δήθεν συνέβη κάθε ψεύδος ή συνωμοσιολογία απ’ αυτές που διακινεί ο νεοορθόδοξος φονταμενταλιστής, από τις στήλες (και με το κύρος) της έγκριτης «Καθημερινής».
Το γελοίο και θλιβερό είναι ότι αυτά τα εξτρεμιστικά κηρύγματα δεν δημοσιεύονται στην πραγματική θέση τους, π.χ. σε φυλλάδες σαν το «Παρόν» του αυριανιστή Μάκη Κουρή είτε στην Κακιά (ή «Ελεύθερη) Ώρα». Δημοσιεύονται στην «Καθημερινή», και η ιδιοκτησία της θεωρεί ότι πληρώνει κάποιον σημαντικό φιλόσοφο κι όχι τη φθαρμένη κασέτα του Κήρυκα του Μίσους, που αενάως παίζει παραλλαγές του ίδιου τροπαρίου. Τον ιεροκήρυκα του ελληνορθόδοξου φονταμενταλισμού, του μαχόμενου αντικοινοβουλευτισμού, του τυφλού εθνοθρησκευτικού Μίσους, του σκέτου εν τέλει Μίσους, δεν τον βλέπει! Την ακρισία δεν τη βλέπει… Πρέπει κανείς να είναι μεγαλοφυΐα κι όχι συνηθισμένος άνθρωπος για να καταλάβει τι σημαίνουν τα παραληρήματά του, οι κραυγές του ακόμη και πως βρισκόμαστε σε… εμπόλεμη κατάσταση; Θαρρώ πως σε πολλούς αρκεί και μόνο η κραυγή του: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι ζούμε σε κατάσταση πραγματικού πολέμου...»! Πρέπει να είναι κανείς μεγαλοφυΐα για να αντιληφθεί ότι ο Ελληνομέτρης βρίσκεται σε μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση με τη λογική, την ανοχή, την ανθρωπιά; Πρέπει να είναι κανείς μεγαλοφυΐα για να προσέξει ότι η κασέτα επαναλαμβάνει τους ίδιους και τους ίδιους παραλογισμούς; Πρέπει να είναι κανείς μεγαλοφυΐα για να καταλάβει πόσο μίσος μπορεί να κρύβει ένας ιεροκήρυκας της «αγάπης», με το οποίο κάθε τόσο μολύνει τις σελίδες της έγκριτης; Νομίζω πως δεν χρειάζεται κανείς να είναι ειδικός, αρκεί να διαβάσει ολόκληρο το παραλήρημα «Ποιος ορίζει το μέλλον της χώρας;» της 15ης Απριλίου 2007 για να βγάλει όλα τα συμπεράσματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πώς και από ποιους θα χρησιμοποιηθεί η «πιστοποίηση» του Ελληνομέτρη περί της δήθεν καύχησης της κ. Γιαννάκου. Για παράδειγμα, ένα από τα παπαγαλάκια του Γιανναρά, ο νεοφασιστικός «Στόχος», στις 10.5.2007 έγραφε:
Άθεη δηλώνει η Μαριέττα!
Εύγε στον συνταξιούχο καθηγητή Φιλοσοφίας στο Πάντειο Χρήστο Γιανναρά, διότι κατάφερε να ξεμπροστιάσει την υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου: Στην “Καθημερινή” της περασμένης Κυριακής δημοσιεύτηκε επιστολή της υπουργού για παλιότερο δημοσίευμα του Γιανναρά, στο οποίο ο συνταξιούχος πανεπιστημιακός την έκραζε, διότι καυχήθηκε από τηλεοράσεως για την αθεΐα της!
Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η Μαριέττα στην επιστολή της προς την “Καθημερινή” ουδόλως αρνείται ότι τυγχάνει άθεη, αλλά περί άλλων τυρβάζει: “Εκφράζω τη θλίψη μου για την συγκεκριμένη, απολύτως ακατανόητη σε μένα συμπεριφορά του αρθρογράφου σας”!
Στην δική του απάντηση, ο κ. Χρήστος Γιανναράς εκφράζει την έκπληξή του που η υπουργός Παιδείας αρνείται να απαντήσει αν είναι άθεη και συνεχίζει: “Την από τηλεοράσεως καύχηση για αθεΐα της κυρίας Γιαννάκου την πιστοποίησα ως τηλεθεατής και την σέβομαι απολύτως ως δημόσια έκφραση πεποιθήσεων”!
Kαι η εφημερίδα του Καρατζαφέρη - Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού «Α1» (12-13.5.2007, αρ. φύλλου 367) έγραφε:
Η υπουργός Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου είναι άθεη και το καυχιέται, αποκάλυψε στην «Καθημερινή» ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς. Την περασμένη Κυριακή, η Μαριέττα έστειλε απάντηση στην «Καθημερινή» χωρίς να διαψεύσει ότι είναι άθεη!...
Σταχυολόγησα πολύ πρόχειρα μόνον αυτά, γιατί βαρέθηκα να ψάξω στις φυλλάδες του Μιχαλόπουλου, τη «Χρυσή Αυγή» και διάφορα άλλα νεοφασιστικά έντυπα. Είναι σίγουρο ότι και το νέο «Πρωτόκολλο» του Σοφού Γιανναρά, περί αθεΐας της Μαριέττας, θα κάνει λαμπρή καριέρα σ’ αυτούς τους χώρους, καθώς και στους εκκλησιαστικούς και παραεκκλησιαστικούς. Η μόνη μέχρι στιγμής αντίδραση υπήρξε το άρθρο του Δ. Γουσέτη, «Η ψευδολογία στην υπηρεσία της ελληνορθοδοξίας» («Αυγή», 12.5.2007).
Oποιοι, κατά την άποψή τους δεν λαμβάνουν σοβαρώς υπόψη τους τις αυστηρές διδαχές τους και δεν σέβονται τις θρηνωδίες τους για τα κακά και τα ελεεινά που βασανίζουν τη χώρα μας, θεωρούνται από αυτούς «εχθροί» – και των ιδίων και της πατρίδας.
Kαι επιπλέον, όταν αυτοί οι φωτισμένοι εθνικοί διδάσκαλοι νομίσουν, ότι το μέγα έργο τους δεν προβάλλεται, όπως και όσο θα «έπρεπε», από τις εφημερίδες, τότε βλέπουν σ’ αυτή την απαράδεκτη παράλειψη, οργανωμένα μπλόκα... «ιεροεξεταστών» και... «επαγγελματιών της Αριστεράς»! Nαι, τόσο πολύ! (Aβυσσος...)
Δεν θα δίσταζε λοιπόν ο Ελληνομέτρης να γράψει μια ακόμη αναισχυντία, ότι δήθεν η «εμφυτευμένη» υπουργός «Θρησκευμάτων (και Παιδείας)» καυχάται ή καυχήθηκε από τηλεοράσεως για την αθεΐα της! Μη ζητήσετε να πει ο Ελληνομέτρης πότε συνέβη αυτό το δήθεν «γεγονός», σε ποιο τηλεοπτικό κανάλι το είδε με τα μάτια του και το άκουσε με τα αφτιά του. Αρκεί που Αυτός Έφα. Αρκεί που δημοσιεύει το νέο Πρωτόκολλο του Σοφού Γιανναρά η έγκριτη «Καθημερινή». Τι κι αν διαψεύδει η υπουργός: η διάψευσή της θα μπει στις επιστολές αναγνωστών και μάλιστα τον τελευταίο λόγο θα τον έχει ο Ελληνομέτρης. Ο σκοπός του Κήρυκα του εθνοθρησκευτικού Μίσους είναι προφανέστατος – μόνο στην ιδιοκτησία της εφημερίδας δεν είναι προφανής: Να κινητοποιήσει τους θρησκόληπτους εναντίον της υπουργού. Να ντοπάρει, να φανατίσει τους «ελληνορθόδοξους», τους άγαν «πατριώτες», με ένα ακόμη αδίστακτο ψεύδος. Και για να είναι πιο δραστικό το δηλητήριο τονίζει επίτηδες ότι πρόκειται για την υπουργό «Θρησκευμάτων (και Παιδείας)». Αυτό που ονομάζει «αγάπη», «αγαπητική σχέση» ή δήθεν «αγωνία» για το μέλλον του έθνους, δεν είναι παρά η Λοιμική του Μίσους, το Δηλητήριο του Μίσους, για την παραγωγή του οποίου αμείβεται, ενώ η διακίνησή του γίνεται δαπάναις της ιδιοκτησίας της εν λόγω εφημερίδας.
Γιατί κάθε τόσο ο Ελληνομέτρης βρίζει και την επίσης…«εμφυτευμένη» υπουργό των Εξωτερικών, κ. Ντόρα Μπακογιάννη; Μα γιατί ασκεί πολιτική νηφάλια και ορθολογιστική, γιατί δεν είναι φερέφωνο του μισαλλόδοξου εθνικισμού, γιατί φυσικά δεν συμφωνεί με τις εξτρεμιστικές απόψεις του για εθνοκάθαρση στη Θράκη (Γιανναράς, «Δισυπόστατη επικράτεια στη Θράκη», «Καθημερινή» 19.3.2006), που και αυτές δημοσιεύθηκαν απρόσκοπτα στην έγκριτη εφημερίδα, όχι όμως και η απάντηση του βουλευτή Ροδόπης Ιλχάν Αχμέτ, την οποία τελικώς δημοσίευσε στο «Βήμα» της 8.4.2006.
Γιατί ο Ελληνομέτρης βρίζει και συκοφαντεί δύο Κυρίες; Γιατί οπωσδήποτε και οι δύο ανήκουν σε άλλο πολιτισμό, δεν έχουν σχέση με τη βαρβαρότητα του καθ’ ημάς νεορθόδοξου φονταμενταλισμού. Γιατί και οι δύο είναι από τους πιο αξιοπρεπείς πολιτικούς, γιατί δεν εσύρθησαν να υπογράψουν στο ψευτοδημοψήφισμα, δεν έπαιξαν τον ψευτοορθόδοξο ρόλο των πολιτικών καντηλαναφτών στη Μεγάλη Απάτη του Χριστόδουλου και στο «εν δυνάμει κόμμα» που έβλεπε και τότε ο Ελληνομέτρης. Το ερώτημα είναι γιατί κανείς «σημιτοφύλακας», από όσους δήθεν έδιναν «μάχες» την περίοδο των ταυτοτήτων, δεν βρήκε λέξη να καταγγείλει την αήθη επίθεση με το επιχείρημα της αθεΐας στην κυρία Γιαννάκου. Θα έρθει και η ώρα προβολής της «αθεΐας» τού νυν προέδρου του ΠαΣοΚ, Γ. Παπανδρέου, τον οποίον άλλωστε υπαινίσσεται ανάμεσα στους συνωμότες της «Λέσχης Μπίλντεμπεργκ»… Έχουν όμως «αρχές» αυτοί οι πρώην εκσυγχρονιστές, τόσο ισχυρές που έκαναν εκπρόσωπο τον αρχικαντηλανάφτη του Χριστόδουλου, Π. Ευθυμίου!
Πότε συνέβη το «γεγονός»;
Ο θεόσοφος Γιανναράς δεν θυμάται πότε, «σε παρελθόντα χρόνο», λέει, εκαυχάτο η κυρία Γιαννάκου για την αθεΐα της. Εγώ όμως, ως πολύ νεώτερος του γηραιού θεολόγου, θυμούμαι πολύ καλά πότε ακριβώς συνέβη το «τηλεοπτικό γεγονός». Ήταν την ίδια ημέρα που ο Κίσινγκερ έκανε την περιβόητη ανύπαρκτη και εξόφθαλμα πλαστή «δήλωσή» του για το πώς θα χτυπηθεί ο Ελληνισμός στις ρίζες του. Ήταν όλες εκείνες τις ημέρες που ο φιλαλήθης Γιανναράς «στην πλατεία Ομονοίας άκουγ[ε] τον κ. Κύρκο να χλευάζει τις γριές και τους γέρους που πιστεύουν ακόμα στο Θεό» (8.2.2000) και γι’ αυτό, πολλά χρόνια μετά, του μέτρησε τον βαθμό αφελληνισμού. Ήταν την ίδια ημέρα που έγινε η «συνωμοσία» για την «πλεκτάνη Ανάν», ήταν την ίδια ημέρα που «συνωμότησαν» κάποιοι άλλοι στη «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ», ήταν την ίδια μέρα που συνωμότησαν ξανά οι «κουΐσλιγκ της Νέας Τάξης» δεν θυμούμαι για ποια ανοησία, ήταν την ίδια ημέρα που δήθεν συνέβη κάθε ψεύδος ή συνωμοσιολογία απ’ αυτές που διακινεί ο νεοορθόδοξος φονταμενταλιστής, από τις στήλες (και με το κύρος) της έγκριτης «Καθημερινής».
Το γελοίο και θλιβερό είναι ότι αυτά τα εξτρεμιστικά κηρύγματα δεν δημοσιεύονται στην πραγματική θέση τους, π.χ. σε φυλλάδες σαν το «Παρόν» του αυριανιστή Μάκη Κουρή είτε στην Κακιά (ή «Ελεύθερη) Ώρα». Δημοσιεύονται στην «Καθημερινή», και η ιδιοκτησία της θεωρεί ότι πληρώνει κάποιον σημαντικό φιλόσοφο κι όχι τη φθαρμένη κασέτα του Κήρυκα του Μίσους, που αενάως παίζει παραλλαγές του ίδιου τροπαρίου. Τον ιεροκήρυκα του ελληνορθόδοξου φονταμενταλισμού, του μαχόμενου αντικοινοβουλευτισμού, του τυφλού εθνοθρησκευτικού Μίσους, του σκέτου εν τέλει Μίσους, δεν τον βλέπει! Την ακρισία δεν τη βλέπει… Πρέπει κανείς να είναι μεγαλοφυΐα κι όχι συνηθισμένος άνθρωπος για να καταλάβει τι σημαίνουν τα παραληρήματά του, οι κραυγές του ακόμη και πως βρισκόμαστε σε… εμπόλεμη κατάσταση; Θαρρώ πως σε πολλούς αρκεί και μόνο η κραυγή του: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι ζούμε σε κατάσταση πραγματικού πολέμου...»! Πρέπει να είναι κανείς μεγαλοφυΐα για να αντιληφθεί ότι ο Ελληνομέτρης βρίσκεται σε μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση με τη λογική, την ανοχή, την ανθρωπιά; Πρέπει να είναι κανείς μεγαλοφυΐα για να προσέξει ότι η κασέτα επαναλαμβάνει τους ίδιους και τους ίδιους παραλογισμούς; Πρέπει να είναι κανείς μεγαλοφυΐα για να καταλάβει πόσο μίσος μπορεί να κρύβει ένας ιεροκήρυκας της «αγάπης», με το οποίο κάθε τόσο μολύνει τις σελίδες της έγκριτης; Νομίζω πως δεν χρειάζεται κανείς να είναι ειδικός, αρκεί να διαβάσει ολόκληρο το παραλήρημα «Ποιος ορίζει το μέλλον της χώρας;» της 15ης Απριλίου 2007 για να βγάλει όλα τα συμπεράσματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πώς και από ποιους θα χρησιμοποιηθεί η «πιστοποίηση» του Ελληνομέτρη περί της δήθεν καύχησης της κ. Γιαννάκου. Για παράδειγμα, ένα από τα παπαγαλάκια του Γιανναρά, ο νεοφασιστικός «Στόχος», στις 10.5.2007 έγραφε:
Άθεη δηλώνει η Μαριέττα!
Εύγε στον συνταξιούχο καθηγητή Φιλοσοφίας στο Πάντειο Χρήστο Γιανναρά, διότι κατάφερε να ξεμπροστιάσει την υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου: Στην “Καθημερινή” της περασμένης Κυριακής δημοσιεύτηκε επιστολή της υπουργού για παλιότερο δημοσίευμα του Γιανναρά, στο οποίο ο συνταξιούχος πανεπιστημιακός την έκραζε, διότι καυχήθηκε από τηλεοράσεως για την αθεΐα της!
Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η Μαριέττα στην επιστολή της προς την “Καθημερινή” ουδόλως αρνείται ότι τυγχάνει άθεη, αλλά περί άλλων τυρβάζει: “Εκφράζω τη θλίψη μου για την συγκεκριμένη, απολύτως ακατανόητη σε μένα συμπεριφορά του αρθρογράφου σας”!
Στην δική του απάντηση, ο κ. Χρήστος Γιανναράς εκφράζει την έκπληξή του που η υπουργός Παιδείας αρνείται να απαντήσει αν είναι άθεη και συνεχίζει: “Την από τηλεοράσεως καύχηση για αθεΐα της κυρίας Γιαννάκου την πιστοποίησα ως τηλεθεατής και την σέβομαι απολύτως ως δημόσια έκφραση πεποιθήσεων”!
Kαι η εφημερίδα του Καρατζαφέρη - Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού «Α1» (12-13.5.2007, αρ. φύλλου 367) έγραφε:
Η υπουργός Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου είναι άθεη και το καυχιέται, αποκάλυψε στην «Καθημερινή» ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς. Την περασμένη Κυριακή, η Μαριέττα έστειλε απάντηση στην «Καθημερινή» χωρίς να διαψεύσει ότι είναι άθεη!...
Σταχυολόγησα πολύ πρόχειρα μόνον αυτά, γιατί βαρέθηκα να ψάξω στις φυλλάδες του Μιχαλόπουλου, τη «Χρυσή Αυγή» και διάφορα άλλα νεοφασιστικά έντυπα. Είναι σίγουρο ότι και το νέο «Πρωτόκολλο» του Σοφού Γιανναρά, περί αθεΐας της Μαριέττας, θα κάνει λαμπρή καριέρα σ’ αυτούς τους χώρους, καθώς και στους εκκλησιαστικούς και παραεκκλησιαστικούς. Η μόνη μέχρι στιγμής αντίδραση υπήρξε το άρθρο του Δ. Γουσέτη, «Η ψευδολογία στην υπηρεσία της ελληνορθοδοξίας» («Αυγή», 12.5.2007).
Monday, February 19, 2007
Χριστόδουλος για βιβλίο Ιστορίας ΣΤ΄ Δημοτικού
Αρχ. Χριστόδουλος: Είναι ανιστόρητοι! «Κορυφώνεται η κριτική του Αρχιεπισκόπου για το νέο σχολικό βιβλίο Ιστορίας της Στ' Δημοτικού. Από τη Μητρόπολη Αθηνών σήμερα το πρωί (και ως εκ τούτου σε πανελλαδικό τηλεοπτικό δίκτυο μέσω της ΕΡΤ) ο κ. Χριστόδουλος συμπεριέλαβε την Εκκλησία μεταξύ εκείνων που έχουν επαναστατήσει κατά του βιβλίου, όπως χαρακτηριστικά είπε». Περισσότερα στο εξαιρετικό ρεπορτάζ του Νίκου Παπαδημητρίου, στο rnn.gr.
Επίσης, στο ρεπορτάζ του in.gr
Χριστόδουλος Four Seasons
Ένα απολαυστικό ρεπορτάζ του Νίκου Παπαχρήστου στην "Καθημερινή" για τη διαμονή του Χριστόδουλου στο ξενοδοχείο "George V" της αλυσίδας Four Seasons. Ο ταπεινός αρχιερέας απαντά σε επιστολές πιστού εξηγώντας τα της διαμονής του εκεί:
● «Φιλική μου οικογένεια, ενδιαφερομένη για μια ολιγοήμερη ανάπαυσή μου, προσεφέρθη να με διευκολύνει και μου “έκλεισε” δωμάτιο στο παρισινό ξενοδοχείο Four Seasons».
● «Εμεινα σε ένα κοινό δωμάτιο, με ένα κρεβάτι, με θέαν μάλιστα στον ακάλυπτο χώρο».
● «Επανελθών ηυχαρίστησα τους φίλους μου για την εξυπηρέτησίν μου, επειδή αμέσως αντελήφθην ότι εκείνοι είχαν κάνει και την οικονομικήν ρύθμισιν (= είχαν πληρώσει), χωρίς εγώ να γνωρίζω τίποτε».
● «Και μη μου πείτε να πάω σε κάποιο μοναστήρι. Στα μοναστήρια έχω πάει πλειστάκις και τα αγαπώ. Αλλά όταν θέλει κανείς να ξεκουρασθή προτιμά άγνωστα μέρη για να έχει ησυχίαν»
● «Το δηλητήριον εχύθη με τους τόννους επάνω μου, ως εάν διέπραξα τη φαυλοτέραν των πράξεων».
● «Είναι “γεννήματα εχιδνών”. Και έχουν την αποδοκιμασίαν μου κατενώπιον του Θεού».
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα στο http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100008_18/02/2007_216507
● «Φιλική μου οικογένεια, ενδιαφερομένη για μια ολιγοήμερη ανάπαυσή μου, προσεφέρθη να με διευκολύνει και μου “έκλεισε” δωμάτιο στο παρισινό ξενοδοχείο Four Seasons».
● «Εμεινα σε ένα κοινό δωμάτιο, με ένα κρεβάτι, με θέαν μάλιστα στον ακάλυπτο χώρο».
● «Επανελθών ηυχαρίστησα τους φίλους μου για την εξυπηρέτησίν μου, επειδή αμέσως αντελήφθην ότι εκείνοι είχαν κάνει και την οικονομικήν ρύθμισιν (= είχαν πληρώσει), χωρίς εγώ να γνωρίζω τίποτε».
● «Και μη μου πείτε να πάω σε κάποιο μοναστήρι. Στα μοναστήρια έχω πάει πλειστάκις και τα αγαπώ. Αλλά όταν θέλει κανείς να ξεκουρασθή προτιμά άγνωστα μέρη για να έχει ησυχίαν»
● «Το δηλητήριον εχύθη με τους τόννους επάνω μου, ως εάν διέπραξα τη φαυλοτέραν των πράξεων».
● «Είναι “γεννήματα εχιδνών”. Και έχουν την αποδοκιμασίαν μου κατενώπιον του Θεού».
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα στο http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100008_18/02/2007_216507
Saturday, February 10, 2007
Ασκήσεις φιλελευθερισμού
Νέο βιβλίο του Πάσχου ΜανδραβέληΣτη σειρά Αντιρρήσεις των εκδόσεων «Τυπωθήτω» κυκλοφόρησε μόλις το βιβλίο του Πάσχου Μανδραβέλη Ασκήσεις φιλελευθερισμού. Πρόκειται για την πρώτη συλλογή 100 χαρακτηριστικών κειμένων ενός από τους σημαντικότερους πολιτικούς αρθρογράφους της σημερινής Ελλάδας. Κύριος στόχος της πολεμικής του είναι τα εθνικά ιδεολογήματα, ο θρησκευτικός φανατισμός, ο ολοκληρωτισμός, ο ρατσισμός, η ανελευθερία, ο ανορθολογισμός και τα κάθε λογής δόγματα.
Οι Ασκήσεις Φιλελευθερισμού είναι ένα βιβλίο με αντιρρήσεις…
σε όσους πίστεψαν στην ανωτερότητα της αμόλυντης από το ρατσισμό ελληνικής φυλής…
σε όσους πίστεψαν ότι τα μουσουλμανικά τόξα θα έπνιγαν την Ελλάδα και ότι ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία έγινε για τα ορυχεία ουρανίου…
σε όσους θεωρούν ότι είναι διαφορετικός ο χριστιανικός από τον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό…
σε όσους φοβούνται την παγκοσμιοποίηση…
σε όσους θεωρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα χρήσιμα για τις άλλες χώρες αλλά επικίνδυνα για την Ελλάδα…
σε όσους πιστεύουν ότι η ελευθερία είναι το πρόβλημα και όχι η λύση…σε όσους γενικώς φοβούνται το καινούργιο…
Monday, February 05, 2007
Ανατολική Ορθόδοξη Αριστερά
Συνέντευξη του Δημήτρη Ραυτόπουλου
Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου βιβλίου του Αναθεώρηση Τέχνης, εκδ. Σοκόλη, ο Δημήτρης Ραυτόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στην Ό. Σελλά (Καθημερινή, 4.2.2007). Η τελευταία ερώτηση που του υποβλήθηκε είναι: "Θα σας ρωτήσω ευθέως: εξακολουθείτε να θεωρείτε τον εαυτό σας αριστερό και τι σημαίνει Αριστερά για σας;" και η απάντηση:
— Εξακολουθώ να θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό αν υπάρχει Αριστερά. Δεν νομίζω ότι η Αριστερά ξέρει καλά τι είναι. Για την Αριστερά, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι πότε δεν την αναγνωρίζω και πότε μου φαίνεται απαράλλακτη. Θέλω να πω ότι καθώς έλειψε το αυταρχικό καθεστώς του μετεμφύλιου (που ήταν κάτι παραπάνω από λογικός αντίπαλός της, σχεδόν παρτενέρ ή έτερο ήμισυ, έλειψε και της έλειψε) φαντασιώνεται αστυνομικό κράτος, παρακράτος, πραιτωριανούς, συνωμοσίες εναντίον του λαού και των λαών, που τους αντιπροσωπεύει κατ’ αποκλειστικότητα ενώ κινείται στο 10%. Η Αριστερά έχει δικαίωμα να κάνει λάθη, το κακό είναι ότι τα κάνει πάντα στην ίδια κατεύθυνση. Προς τη διαίρεση, το κοινωνικοπολιτικό μίσος, το ρεβανσισμό, τον παλαιοημερογίτικο ριζοσπαστισμό, τον τριτοκοσμισμό, την άρνηση και τον κρυφό της έρωτα με τη βία. Επιμένει στην πάλη των τάξεων, χωρίς να μας λέει καθαρά ποιες τάξεις εννοεί εκτός από το κεφάλαιο, γιατί κάποιες κατηγορίες προνομιούχων είναι προστατευόμενοί της. Επιμένει στη συγκρουσιακή λογική με το κράτος μόνο. Και αντί να προχωρήσει σε κάθαρση της δικής της ιστορικής συνείδησης, με ειλικρινή αυτοκριτική και εμβόλιο δημοκρατικότητας, εξακολουθεί να έλκεται από ό,τι ολοκληρωτικό, οπισθοδρομικό και επικίνδυνο σέρνεται στον κόσμο. Οχι, ο δυτικός πολιτισμός δεν είναι η ντροπή του ανθρώπινου γένους, όπως θέλει να μας πείσει ο νέος ανατολισμός αριστερής βλακείας. Οχι, δεν είναι υπεράνω κριτικής οι άλλοι πολιτισμοί, δεν είναι το ίδιο όλες οι αξίες. Το συμπέρασμα είναι ότι η ελεύθερη οικονομία παράγει πλούτο και τον ανισοκατανέμει, ενώ ο κρατικισμός παράγει φτώχεια και την κατανέμει δίκαια, εξαιρώντας βέβαια απ’ αυτήν τη δικαιοσύνη, τη νομενκλατούρα και μερικές ελίτ. Δεν μπορούμε να μιλάμε σήμερα για νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή δαιμονοποιημένο φιλελευθερισμό, σε κοινωνίες όπως οι ευρωπαϊκές, όπου αναπτύσσονται πολιτικές πρόνοιας και αλληλεγγύης. Ολα δεν είναι ιδεώδη κατά την ουτοπία, είναι απλώς σε ανθρωπιστική κατεύθυνση. Αντίθετα, στα μοντέλα που πραγμάτωσε η κομμουνιστική ιδεολογία, παντού, απέτυχε, έφερε φτώχεια και ανελευθερία. Και συντηρήθηκε μόνο με την τρομοκρατία. Ας αναγνωρίσουμε επιτέλους την πραγματικότητα, αντί να είμαστε οι αιώνιοι αντίπαλοί της.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης στο http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_100016_04/02/2007_214507
Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου βιβλίου του Αναθεώρηση Τέχνης, εκδ. Σοκόλη, ο Δημήτρης Ραυτόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στην Ό. Σελλά (Καθημερινή, 4.2.2007). Η τελευταία ερώτηση που του υποβλήθηκε είναι: "Θα σας ρωτήσω ευθέως: εξακολουθείτε να θεωρείτε τον εαυτό σας αριστερό και τι σημαίνει Αριστερά για σας;" και η απάντηση:
— Εξακολουθώ να θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό αν υπάρχει Αριστερά. Δεν νομίζω ότι η Αριστερά ξέρει καλά τι είναι. Για την Αριστερά, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι πότε δεν την αναγνωρίζω και πότε μου φαίνεται απαράλλακτη. Θέλω να πω ότι καθώς έλειψε το αυταρχικό καθεστώς του μετεμφύλιου (που ήταν κάτι παραπάνω από λογικός αντίπαλός της, σχεδόν παρτενέρ ή έτερο ήμισυ, έλειψε και της έλειψε) φαντασιώνεται αστυνομικό κράτος, παρακράτος, πραιτωριανούς, συνωμοσίες εναντίον του λαού και των λαών, που τους αντιπροσωπεύει κατ’ αποκλειστικότητα ενώ κινείται στο 10%. Η Αριστερά έχει δικαίωμα να κάνει λάθη, το κακό είναι ότι τα κάνει πάντα στην ίδια κατεύθυνση. Προς τη διαίρεση, το κοινωνικοπολιτικό μίσος, το ρεβανσισμό, τον παλαιοημερογίτικο ριζοσπαστισμό, τον τριτοκοσμισμό, την άρνηση και τον κρυφό της έρωτα με τη βία. Επιμένει στην πάλη των τάξεων, χωρίς να μας λέει καθαρά ποιες τάξεις εννοεί εκτός από το κεφάλαιο, γιατί κάποιες κατηγορίες προνομιούχων είναι προστατευόμενοί της. Επιμένει στη συγκρουσιακή λογική με το κράτος μόνο. Και αντί να προχωρήσει σε κάθαρση της δικής της ιστορικής συνείδησης, με ειλικρινή αυτοκριτική και εμβόλιο δημοκρατικότητας, εξακολουθεί να έλκεται από ό,τι ολοκληρωτικό, οπισθοδρομικό και επικίνδυνο σέρνεται στον κόσμο. Οχι, ο δυτικός πολιτισμός δεν είναι η ντροπή του ανθρώπινου γένους, όπως θέλει να μας πείσει ο νέος ανατολισμός αριστερής βλακείας. Οχι, δεν είναι υπεράνω κριτικής οι άλλοι πολιτισμοί, δεν είναι το ίδιο όλες οι αξίες. Το συμπέρασμα είναι ότι η ελεύθερη οικονομία παράγει πλούτο και τον ανισοκατανέμει, ενώ ο κρατικισμός παράγει φτώχεια και την κατανέμει δίκαια, εξαιρώντας βέβαια απ’ αυτήν τη δικαιοσύνη, τη νομενκλατούρα και μερικές ελίτ. Δεν μπορούμε να μιλάμε σήμερα για νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή δαιμονοποιημένο φιλελευθερισμό, σε κοινωνίες όπως οι ευρωπαϊκές, όπου αναπτύσσονται πολιτικές πρόνοιας και αλληλεγγύης. Ολα δεν είναι ιδεώδη κατά την ουτοπία, είναι απλώς σε ανθρωπιστική κατεύθυνση. Αντίθετα, στα μοντέλα που πραγμάτωσε η κομμουνιστική ιδεολογία, παντού, απέτυχε, έφερε φτώχεια και ανελευθερία. Και συντηρήθηκε μόνο με την τρομοκρατία. Ας αναγνωρίσουμε επιτέλους την πραγματικότητα, αντί να είμαστε οι αιώνιοι αντίπαλοί της.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης στο http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_100016_04/02/2007_214507
Wednesday, January 10, 2007
Ελληνορθόδοξη Ανατολική ΕΣΗΕΑ
Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ είναι ο Πάνος Σόμπολος. Πρώτος πρόεδρος της «Ενώσεως Συντακτών» υπήρξε ο Ιωάννης Κονδυλάκης. Θεωρώ απαραίτητη αυτή την επισήμανση για να μπορέσει κανείς να κρίνει από πού ξεκίνησε και πού έφτασε η ΕΣΗΕΑ. Ο τέως πρόεδρός της Ν. Κιάος έριξε το γάντι προς όλη τη Δύση το 1999 διακηρύσσοντας ότι έχουμε τα «καλύτερα ΜΜΕ του κόσμου». Ο σημερινός, εκτός από τη δημόσια ομολογία πίστεως του Σώματος, διακηρύσσει ότι οι λειτουργοί των καλύτερων ΜΜΕ του κόσμου έχουν αποστολή να «υπηρετήσου[ν] τη γη με τη βοήθεια των ουρανών». Αυτά τα είπε χαιρετίζοντας εκδήλωση του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος που έγινε στον κατάλληλο χώρο, στο Πολεμικό Μουσείο, στις 8.1.2007. Στην εκδήλωση, εκτός του αρχιερέα της ΕΣΗΕΑ Σόμπολου μίλησαν ο πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου Χριστόδουλος και ο διευθυντής του ραδιοσταθμού αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου, ευρύτερα γνωστός για τις συναλλαγές του με κακοποιό νύχτα στην πλατεία Κουμουνδούρου.
Μέχρι στιγμής δεν αντέδρασαν σε όσα είπε ο Π. Σόμπολος οι στρατευμένοι «αριστεροί» και αριστεριστές της Διαρκούς Συνόδου (Δ.Σ.) της Ένωσης που τον στηρίζουν. Ελπίζομε ο Χριστόδουλος να ανταποδώσει κόβοντας την πίτα της ελληνορθόδοξης ΕΣΗΕΑ, μοιράζοντας τα κομμάτια κατά το έθιμο: «του Χριστού, του σπιτιού (ευκτήριος οίκος “Η Ένωση των Καλύτερων Συντακτών του Κόσμου”), του πτωχού (τω πνεύματι λειτουργού των καλύτερων ΜΜΕ του κόσμου), του Νοικοκύρη (που ξέρει όσα ο κόσμος όλος), του Τυφλού Αριστερού που Ανέβλεψε κ.λπ.». Οι καλύτεροι αριστεροί του κόσμου υπηρετούν την πίστη τους και τον λαό στα καλύτερα ΜΜΕ του κόσμου.
Ο χαιρετισμός Σόμπολου ήταν ο ακόλουθος:
«Η δημοσιογραφική οικογένεια πιστεύει στο σύνολό της ότι ανήκει στην αγκαλιά της Εκκλησίας και με αυτό το πνεύμα καταθέτουμε τις ευχές μας σ’ αυτή τη συγκέντρωση, που έχει το χαρακτήρα της επικοινωνιακής αποστολής. Όπως και ο ραδιοφωνικός σταθμός της Εκκλησίας, που πραγματοποιεί τη σημερινή εκδήλωση. Και έτσι βρίσκουμε την ευκαιρία, όχι απλώς να καταθέσουμε το πνευματικό μας “παρών”, αλλά να ζητήσουμε τις ευχές της Εκκλησίας από τον προκαθήμενό της και παριστάμενο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Χριστόδουλο.
Πιστεύουμε και αγαπάμε την Εκκλησία, την κορυφή της που είναι ο Χριστός και το ανθρώπινο σύνολο που είναι το σώμα της Εκκλησίας. Και με αυτή την πίστη επιτελούμε τη δημοσιογραφική μας αποστολή.
Μακαριώτατε, έχουμε ανάγκη τις ευχές σας για να συνεχίσουμε στον ίδιο δύσκολο δρόμο και όπως λέει και ο ποιητής “να υπηρετήσουμε τη γη με τη βοήθεια των ουρανών”.
Εκ μέρους του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ εύχομαι καλή χρονιά σε εσάς, σε όλους τους παρισταμένους, στους δημοσιογράφους, τους τεχνικούς και σε όλο το προσωπικό του Ρ/Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος».
Μέχρι στιγμής δεν αντέδρασαν σε όσα είπε ο Π. Σόμπολος οι στρατευμένοι «αριστεροί» και αριστεριστές της Διαρκούς Συνόδου (Δ.Σ.) της Ένωσης που τον στηρίζουν. Ελπίζομε ο Χριστόδουλος να ανταποδώσει κόβοντας την πίτα της ελληνορθόδοξης ΕΣΗΕΑ, μοιράζοντας τα κομμάτια κατά το έθιμο: «του Χριστού, του σπιτιού (ευκτήριος οίκος “Η Ένωση των Καλύτερων Συντακτών του Κόσμου”), του πτωχού (τω πνεύματι λειτουργού των καλύτερων ΜΜΕ του κόσμου), του Νοικοκύρη (που ξέρει όσα ο κόσμος όλος), του Τυφλού Αριστερού που Ανέβλεψε κ.λπ.». Οι καλύτεροι αριστεροί του κόσμου υπηρετούν την πίστη τους και τον λαό στα καλύτερα ΜΜΕ του κόσμου.
Ο χαιρετισμός Σόμπολου ήταν ο ακόλουθος:
«Η δημοσιογραφική οικογένεια πιστεύει στο σύνολό της ότι ανήκει στην αγκαλιά της Εκκλησίας και με αυτό το πνεύμα καταθέτουμε τις ευχές μας σ’ αυτή τη συγκέντρωση, που έχει το χαρακτήρα της επικοινωνιακής αποστολής. Όπως και ο ραδιοφωνικός σταθμός της Εκκλησίας, που πραγματοποιεί τη σημερινή εκδήλωση. Και έτσι βρίσκουμε την ευκαιρία, όχι απλώς να καταθέσουμε το πνευματικό μας “παρών”, αλλά να ζητήσουμε τις ευχές της Εκκλησίας από τον προκαθήμενό της και παριστάμενο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Χριστόδουλο.
Πιστεύουμε και αγαπάμε την Εκκλησία, την κορυφή της που είναι ο Χριστός και το ανθρώπινο σύνολο που είναι το σώμα της Εκκλησίας. Και με αυτή την πίστη επιτελούμε τη δημοσιογραφική μας αποστολή.
Μακαριώτατε, έχουμε ανάγκη τις ευχές σας για να συνεχίσουμε στον ίδιο δύσκολο δρόμο και όπως λέει και ο ποιητής “να υπηρετήσουμε τη γη με τη βοήθεια των ουρανών”.
Εκ μέρους του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ εύχομαι καλή χρονιά σε εσάς, σε όλους τους παρισταμένους, στους δημοσιογράφους, τους τεχνικούς και σε όλο το προσωπικό του Ρ/Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος».
Subscribe to:
Posts (Atom)
