Η Μάστιγα του Θεού απειλεί τη Δικαιοσύνη (Ι)

Σκύψε, σκύψε, Ευλογημένη

Τα σκάνδαλα στην Εκκλησία της Ελλάδος και ιδιαίτερα το Δικαστικό Κύκλωμα (το κατ’ ευφημισμόν λεγόμενο «παραδικαστικό», με την προνομιακή… πνευματική σχέση με την Αρχιεπισκοπή μέσω εκλεκτών συνεργατών), τα οποία συγκλόνισαν Εκκλησία και Δικαιοσύνη το 2005, ουδέποτε συνέβησαν, αν κρίνει κανείς από τη συμπεριφορά του «εγγυητή της κάθαρσης» Χριστόδουλου. Ναι, ουδέποτε συνέβησαν! Συνέβησαν μόνο για τη Δικαιοσύνη, αφού ελέγχονται ποινικά και πειθαρχικά δεκάδες δικαστές, ορισμένοι από τους οποίους είτε είναι τρόφιμοι των φυλακών είτε απολύθηκαν. Δεν συνέβησαν όμως για τον υπερπροϊστάμενο του Γιοσάκη και προστάτη του Βαβύλη, ο οποίος επιμένει να ποδηγετήσει τη Δικαιοσύνη ώστε να σκέπτεται και να λειτουργεί «ελληνοχριστιανικά». Θέλει λειτουργούς της Δικαιοσύνης υποτελείς στην Αρχιεπισκοπή, κι έχει πολλούς, ίσως και πιεστικούς, λόγους γι’ αυτό. Η Μάστιγα του Θεού απειλεί τη Δικαιοσύνη.

Από την εποχή της συστάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας, από την κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1928, δεν είχε γίνει ποτέ αγιασμός για την ευόδωση των εργασιών του. Συνέβη για πρώτη φορά 78 χρόνια μετά, το 2006, ύστερα από σκανδαλώδη πρόσκληση του ελληνορθόδοξου προέδρου του ΣτΕ, Γ. Παναγιωτόπουλου, προς τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, παρά την έντονη αντίδραση 31 δικαστών1. Σε σχετικό έγγραφό τους οι δικαστές επεσήμαιναν ότι ο αγιασμός δεν είναι απλή κοινωνική εκδήλωση, αλλά πράξη θρησκευτικής λατρείας που εμφανίζει το δικαστήριο ως θεσμό να θρησκεύεται. Ότι η τελετή αγιασμού θέτει εν αμφιβόλω τη θρησκευτική ουδετερότητα του δικαστηρίου, καθώς εμφανίζει τον βασικό εγγυητή της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και ιδιαίτερα της θρησκευτικής ελευθερίας να θρησκεύεται την ώρα που εκκρεμούν υποθέσεις σχετικές στο Συμβούλιο της Επικρατείας. (Ανάμεσα στις άλλες υποθέσεις που εκκρεμούν είναι και εκείνες του πρώην μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα και της μετάθεσης του Άνθιμου από την Αλεξανδρούπολη στη Θεσσαλονίκη). Η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ με επιστολή της προς τον Πρόεδρο επεσήμανε: Το Συμβούλιο της Επικρατείας, ως Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο είναι επιφορτισμένο με τη δικαστική προστασία των ατομικών δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα της Ελληνικής Πολιτείας υπέρ όλων των πολιτών και υπέρ όσων βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια, χωρίς διακρίσεις λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Παρά τη θύελλα των αντιδράσεων ο ελληνορθόδοξος πρόεδρος του ΣτΕ επέμεινε να γίνει η τελετή («αποκλειστικώς απλή εκδήλωσις, κατ’ έθιμον άλλως τε») και στις 15 Σεπτεμβρίου 2006 ο Χριστόδουλος τέλεσε τον πρώτο αγιασμό από συστάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας. Από την τελετή απουσίαζαν περισσότεροι από τους μισούς δικαστές του ΣτΕ και για να γεμίσει η αίθουσα είχαν προσκληθεί συνταξιούχοι συνάδελφοί τους. Ο κ. Χριστόδουλος εκτός από τις ψαλμωδίες, εκφώνησε και λογύδριο με παραινέσεις προς τους δικαστές και αιχμές κατά των πολιτικών ηγεσιών. Αλλά ήταν ο πρόεδρος του ΣτΕ που άνοιξε την πόρτα στη Μάστιγα του Θεού.
Όμως στον Χριστόδουλο δεν αρκούσε ότι παρά τις αντιδράσεις τελικώς ο «αγιασμός» έγινε. Δύο ημέρες μετά, σε κήρυγμά του από τον Ναό της Αγίας Σοφίας στο Νέο Ψυχικό (17.9.2006), επετέθη με ιδιάζουσα θρασύτητα, με ιταμότητα στους έντιμους δικαστές που διαφώνησαν με την τέλεση αγιασμού και δεν συμπεριφέρθηκαν σαν καντηλανάφτες του:
«Πώς να ερμηνεύσει κανείς την αντίδραση ορισμένων ανώτατων δικαστικών, οι οποίοι αντέδρασαν με το να τελεσθεί αγιασμός στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με γελοία επιχειρήματα που δεν αντέχουν στην κριτική;». Και συνέχισε διερωτώμενος: «Θα συνέβαινε αυτό πριν 10-15 χρόνια, για να μην πω πριν 30, πριν 50 χρόνια, όταν οι σύμβουλοι, οι πρόεδροι, οι αντιπρόεδροι ήταν ολοκληρωμένες προσωπικότητες που έβγαζε κανείς το καπέλο του;». Φυσικά και θα ήταν απείρως δυσκολότερο να συμβεί πριν από 30 και 50 χρόνια, επί ελληνοχριστιανικής δικτατορίας ή στο μετεμφυλιακό ελληνοχριστιανικό κράτος, καταστάσεις τις οποίες νοσταλγεί ο αμετανόητος υπηρέτης της χούντας και μέχρι πρόσφατα επιστολογράφος του «στρατηγού» Παττακού. «Είμαστε μία κοινωνία ελληνοχριστιανική και ελληνορθόδοξη με βαθιά παράδοση» τόνισε στο εν λόγω κήρυγμά του. Κατέληξε λέγοντας: «Σας έδωσα αφορμές και ερεθίσματα, ώστε να ξυπνήσει ο λαός μας, ο Έλληνας. Να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη του τόπου. Ο τόπος αυτόςαξίζει καλύτερη τύχη από αυτή που προετοιμάζουν αυτοί που έχουν στο μυαλό τους άλλα πράγματα που δεν μας τα έλεγαν και δεν μας τα είπαν. Eσπάρησαν σε παλαιότερη εποχή και τώρα ριζωμένα αρχίζουν και δίνουν καρπούς. Χρειάζεται μαχαίρι για να κοπούν αυτά τα νέα φυτά». Τα νέα αυτά φυτά τα έσπειραν οι «εκσυγχρονιστές» και τώρα φυτρώνουν: «Θα ξαναγράψουμε την ιστορία σύμφωνα με αυτά που υπαγορεύει ο δήθεν εκσυγχρονισμός;». Οι εκσυγχρονιστές εξακολουθούν να πολεμούν την Εκκλησία επιδιώκοντας τον «αποχριστιανισμό της Πολιτείας». Και διευκρίνισε: «Μέσα από αυτό το κήρυγμα έκανα μία προσπάθεια έντονης διαμαρτυρίας για όλα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας. Αυτός ο λαός πρέπει να απαιτήσει από τους οιουσδήποτε κρατούν στα χέρια τους το μέλλον της πατρίδας μας να είναι περισσότερο προσεκτικοί και παραδοσιακοί». Γι’ αυτό και το δελτίο τύπου της Αρχιεπισκοπής φέρει τον τίτλο: «Κήρυγμα διαμαρτυρίας για όλα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας». Έτσι, στις 17.9.2006 ξεκίνησε τη νέα πορεία του προς το λαό, για «να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη του τόπου»!

Από το γεγονός ότι κάλεσε τις τηλεοράσεις στο εν λόγω κήρυγμα, ότι η Αρχιεπισκοπή εξέδωσε ένα μακροσκελέστατο δελτίο τύπου, από τον οργίλο τόνο που έκανε αυτές τις «καταγγελίες», είναι σαφές ότι θέλει να υποτάξει τους αξιοπρεπείς δικαστές οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να σκύψουν, που δεν προτίθενται να γίνουν ιερείς της Δικαιοσύνης, αλλά να παραμείνουν ανεξάρτητοι λειτουργοί της. Ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών του ΣτΕ μετά το χριστοδουλικό κήρυγμα αναγκάστηκε να προβεί στην ακόλουθη δήλωση:
«Σεβόμαστε την Εκκλησία της Ελλάδος και τον Προκαθήμενό της και δεν επιδείξαμε, δεν επιθυμούμε και δεν προτιθέμεθα να ανοίξουμε ή να συντηρήσουμε οποιαδήποτε διαμάχη». Με άλλα λόγια, οι αξιοπρεπείς δικαστές δεν θα τον ακολουθήσουν.
O μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος έκανε το εξής εύστοχο σχόλιο: «Νόμιζε ότι είχε να κάνει με δικαστές που θα τους κουβαλούσε ο οιοσδήποτε Γιοσάκης στο γραφείο του για να τους δίνει κατευθύνσεις».

Πόσο βαθιά όμως μπορεί να σκύψουν κάποιοι θρησκόληπτοι δικαστές; Είχε προηγηθεί ένα πιο εξωφρενικό περιστατικό, στον άλλο κορυφαίο θεσμό της ελληνικής Δικαιοσύνης, στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Αντιγράφω από την εφημερίδα «Το Βήμα» της 23.7.2006:
«Βεβαίως εκτός από την υποψηφιότητα του κ. Αγγελάρα συζητούνται και οι υποψηφιότητες άλλων δύο αντιπροέδρων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κυρίως με το κριτήριο της αρχαιότητας, οι οποίες αφορούν τους κκ. Γ. Κούρτη και Γ. Σχοινιωτάκη. Ο κ. Κούρτης μάλιστα πριν από λίγες ημέρες προκάλεσε δυσμενή σχόλια όταν σε εκδήλωση στην οποία παραβρέθηκε έφερε σε δυσχερή θέση και προφανή αμηχανία τον Αρχιεπίσκοπο, όταν έσκυψε να του φιλήσει τα πόδια!».
Ποιος νομίζετε ότι έγινε, δυο ημέρες αργότερα, πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου; Μα φυσικά ο κ. Γ. Κούρτης! Αναρωτιέμαι, σε ποια ευρωπαϊκή χώρα θα έσκυβε ένας κορυφαίος δικαστής να φιλήσει τα πόδια του θρησκευτικού ηγέτη και δεν θα εκδηλωνόταν κατακραυγή; Θυμάται κανείς τέτοιο περιστατικό, τέτοια εκδήλωση εθελοδουλείας στη νεοελληνική ιστορία σχεδόν δύο αιώνων;

Έτσι, στην ηγεσία των δύο κορυφαίων θεσμών της Δικαιοσύνης (ΣτΕ και Ελεγκτικό) έχουμε πια προέδρους δύο στύλους της Ελληνορθοδοξίας. Η Μάστιγα του Θεού απειλεί εκ νέου να πλήξει τη Δικαιοσύνη και κάποιοι είναι πρόθυμοι να της ανοίξουν τις πόρτες.

Σημείωση:
Αν και το ΣτΕ γίνει ελληνορθόδοξο δικαστήριο, οι συνέπειες στο επίπεδο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ανυπολόγιστες. Ουδείς από όσους όφειλαν –κυβέρνηση, πολιτικές ηγεσίες ή θεσμούς– αντέδρασε. Σημειώνω ότι ούτε αυτή τη φορά αντέδρασανοι «επαγγελματικές» οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τα οποία έχει πόλεμο ο Χριστόδουλος. Όπως δεν αντέδρασαν στις 5 Ιουλίου 2006, όταν ο Χριστόδουλος διεκήρυξε: «Η Εκκλησία θα έλθει σε πολλές συγκρούσεις με το κίνημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

[1] Μεταξύ άλλων δικαστών οι οποίοι τιμούν τον ρόλο τους και τη Δικαιοσύνη, ήσαν οι αντιπρόεδροι του ΣτΕ Κ. Μενουδάκος, Γ. Σταυρόπουλος, Γ. Ανεμογιάννης, και Π. Ν. Φλώρος, ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ κ. Κ. Κουσούλης, έντεκα σύμβουλοι Επικρατείας, οι κ.κ. Αγγελική Θεοφιλοπούλου, Ν. Ρόζος, Ελένη Δανδουλάκη, Χ. Ράμμος, Ν. Μαρκουλάκης, Π. Κοτσώνης, Γ. Μαντζουράνης, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, Μ. Γκορτζολίδου, Ι. Γράβαρης, Δ. Γρατσίας. Λυπούμαι που δεν έχω τον πλήρη κατάλογο των αξιοπρεπών δικαστών που αντιστάθηκαν.