Saturday, September 23, 2006

O ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Συνέντευξη στην εφημερίδα "Το Βήμα"
Aρχιεπίσκοπος Aυστραλίας κ. Στυλιανός


– Πολλές φορές έχετε ασκήσει κριτική στην Εκκλησία της Ελλάδος και στον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο. Τι είναι αυτό που σας προβληματίζει με την Εκκλησία της Ελλάδος;

«Με προβληματίζει μονίμως το ήθος της "Χρυσοπηγής" που είναι άηθες και κακόηθες. Και οι τρεις των απεδείχθη ότι δεν έχουν καμία σχέση με τη Χριστιανική Ηθική. Το λέω και το καταγγέλλω επίσημα. Το έχω γράψει και ενυπογράφως. Εγώ δεν "κουτσομπολεύω". Και ο κ. Καλλίνικος και ο κ. Αμβρόσιος και προπάντων ο Χριστόδουλος, όπως είπα, "ο εν παντί ασυνεπής άνθρωπος". Ποτέ δεν είπε κάτι συνεπές με τα προηγούμενα. Εγώ δεν περίμενα να βγάλουν το βιβλίο "Μάστιγα του Θεού" για να δω ποιος είναι ο Χριστόδουλος. Τον είχα ανακαλύψει από τον Βόλο. Αλλά, δυστυχώς, άνθρωποι οι οποίοι σήμερα τον κατακρίνουν, τότε τον κολάκευαν όλοι. Μεταξύ αυτών δυστυχώς και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίoς και ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Ιωακείμ, που ήσαν φίλοι του, και ήλπιζαν σ’ αυτόν, νομίζοντας ότι "ο Αυστραλίας είναι σκληρός και αυστηρός". Απεδείχθη ότι ήμουν ο πλέον αντικειμενικός. Δεν λέω σωστός, ούτε ευφυής, αλλά ήμουν ο πλέον ελευθέρως κρίνων. Και ελευθέρως είναι μόνον ο ανιδιοτελής. Οταν έχεις βλέψεις ή κάποιες σκοπιμότητες, οποιασδήποτε μορφής, είσαι δεσμευμένος να λες αυτό που θέλουν, και όχι αυτό που βλέπεις. Αυτός είναι ο Χριστόδουλος. Το πιο επικίνδυνο από αυτά που κάνει σήμερα είναι η "συστηματική" υπονόμευση του θεσμού του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αυτό δεν θα του το συγχωρήσουμε ποτέ, όσοι είμαστε Ελληνες και Ορθόδοξοι. Και δεν είμαι εθνικιστής, κάθε άλλο. Ξέρει και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και πολλοί άλλοι τις απόψεις μου γι’ αυτό. Ομως ουδέποτε θα του συγχωρήσω, τα έχω γράψει επίσημα στον Αγιο Μεσσηνίας, τον Χρυσόστομο, που ήταν το "πρωτοπαλίκαρο" εναντίον του Πατριαρχείου, και τους είπα ότι ουδείς Ελλην έντιμος θα συγχωρήσει αυτή τη "μανία", αυτή τη "φυσιοκρατία", να επιμένεις και να λες ότι ο Βαρθολομαίος είναι όργανο των Τούρκων. Είναι η μεγαλύτερη βλασφημία κατά του Οικουμενικού Θρόνου. Διότι μπορεί να διαφωνούμε σε χίλια πράγματα με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το αρνηθούμε: αγωνίζεται όσο είναι δυνατόν για την ειρήνη των δύο λαών. Και έπεσαν θύματα στο "παραμύθι" της "Χρυσοπηγής" και ο πρώην πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, τον οποίο για άλλους λόγους εκτιμώ, και ο κ. Σημίτης και πολλοί άλλοι, ότι δήθεν "το εθνικό έδαφος κινδυνεύει" αν επιστρέψουμε τις Νέες Χώρες στο Πατριαρχείο ή αν μνημονεύουν τον Πατριάρχη. Τι είναι αυτά που λένε; Δεν φοβούνται τον Θεό; Οι "πραξικοπηματίες" του Φαρμακίδη, που κατ’ ανάγκην έγιναν δεκτοί πίσω, και δη ως "Αυτοκέφαλοι" δίνοντας σε όλους το χειρότερο παράδειγμα, να βγαίνουν σήμερα και να λένε ότι είναι "προστάται του Ελληνισμού και του ελληνικού εδάφους"; Πού τα λένε αυτά; Σε ανεγκέφαλους; Τα πιστεύουν αυτά οι πολιτικοί μας που τους στηρίζουν; Δεν τα πιστεύουν. Αλλά τους στηρίζουν γιατί θέλουν ψήφους. Γι’ αυτό σας λέω "ελεύθερος είναι μόνο ο ανιδιοτελής". Εγώ θα τα φωνάζω και θα τα γράφω μέχρι να πεθάνω».


Ολόκληρη η συνέντευξη
του Αρχιεπισκόπου κ. Στυλιανού
στο:
http://greek-orthodoxy.blogspot.com/

1 comment:

rodanis said...

Από όλα τα παραπάνω, μένω στην εξής –υποτιθέμενη- απορία του κ. Στυλιανού: «Δεν φοβούνται τον Θεό;»
Νομίζω ότι αν κάποιος σκεφτεί λογικά και νηφάλια, θα συμφωνήσει οτι ουδείς εκ των ανωτέρων και ανωτάτων ιεραρχών οποιουδήποτε δόγματος ή αίρεσης της χριστιανικής «εκκλησίας», από συστάσεώς της, υπήρξε ποτέ «ένθεος», γιατί εάν φοβούταν τον Θεό, οποιονδήποτε Θεό, δεν θα μπορούσε να ανεχτεί ποτέ την υπέρτατη ύβρη να είναι χριστιανός! Οι ιεράρχες λοιπόν είναι οι πρώτοι και οι κατ εξοχήν άθεοι. Και δεν αναφέρομαι σε μία «φιλοσοφική» αθεΐα, έναν γόνιμο αγνωστικισμό, αλλά στην απόλυτη αντίθεση στην φύση και τον άνθρωπο και την απόλυτη θεοποίηση του «εγώ», ως ενσάρκωση –υποτίθεται- του θεϊκού θελήματος. Τα πιο τρανταχτά παραδείγματα είναι βέβαια ο Πάπας και οι «ελέω θεού» μονάρχες αλλά δεν περιορίζομαι εκεί. Πίστη και φόβο θεού οφείλει να έχει μόνον το ποίμνιο. Ο ποιμένας είναι υποχρεωμένος να μήν φοβείται αυτόν με τον οποίον φοβερίζει το ποίμνιο. Γιατί εάν τον φοβόταν, θα κατέληγε στο ψυχιατρείο με σύνδρομο καταδίωξης! Αλλού λοιπόν αυτά τα υποκριτικά κε Στυλιανέ. Αλλά ξέχασα... «η αθυροστομία είναι επίσης αναγκαία εις τους σατυρικούς όσον η υποκρισία εις τους ιερείς».
Τα σέβη μου