Και κρυπτοαντιστασιακός ο Χριστόδουλος!

Νέα εξωφρενικά ψέματα
Ο Αχριεπίσκοπος Χριστόδουλος ολοκληρώνει τον δεύτερο τόμο της Μάστιγας του Θεού με νέες εξωφρενικές «αποκαλύψεις». Όπως ισχυρίζεται, τον παρεξηγήσαμε θεωρώντας ότι υπηρέτησε πιστά την «Εθνοσωτήριο Επανάσταση» της 21ης Απριλίου. Ο άνθρωπος όχι μόνο γνώριζε ότι γίνονταν βασανιστήρια επί χούντας, παρά το ότι «ήταν απορροφημένος στις μελέτες του», αλλά ήταν και συνοδοιπόρος και εμψυχωτής ιεραρχών σε μη φιλοδικτατορικές ενέργειες. Τον αδικήσαμε. Ο Χριστόδουλος ήταν κρυπτοαντιστασιακός! Μετά από τις δημόσιες σχέσεις που έκανε εσχάτως στο Βατικανό, αισθάνθηκε ότι ήρθε ο καιρός να αποκαταστήσει την τρωθείσα εικόνα του. Έδωσε λοιπόν μια συνέντευξη στο κρατικό κανάλι για να πει, ανάμεσα σε άλλα, το εξωφρενικό ψέμα ότι επί απριλιανής δικτατορίας εμψύχωσε τον τότε μητροπολίτη Σύρου να επισκεφθεί τους εξόριστους στη… Μακρόνησο, η οποία ως γνωστόν ήταν κολαστήριο σε άλλες εποχές, όχι όμως επί χούντας. Όσο για την Απάτη του με τις ταυτότητες, τολμά να πει: «... τι άλλο να κάνουμε; ... να πάρουμε τα τανκς και να πάμε έξω από τη Βουλή; Δεν γίνεται αυτό».
Τα νέα έπη του Χριστόδουλου μπορεί κανείς να διαβάσει στο RNN (Religious News Network). Παραθέτω ολόκληρο το δημοσίευμα από το http://newsportal.rnn.gr/?c=154&a=1814:

Ο Χριστόδουλος, η Χούντα, οι ταυτότητες και ο Θεόκλητος

Τετ, 20 Δεκ 2006 13:24:00

Εμμεση απάντηση στην παλαιότερη δήλωσή του, ότι στα χρόνια της δικτατορίας διάβαζε (και ως εκ τούτου δεν είχε αντιληφθεί ότι γίνονταν βασανιστήρια), δίνει ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος με συνέντευξή του που έδωσε στο δορυφορικό πρόγραμμα της ΕΡΤ και το δημοσιογράφο Τ. Χατζή.

Γράφει ο Νίκος Παπαδημητρίου

Ομως ο Αρχιεπίσκοπος δεν έμεινε σε αυτό: μίλησε και για το θέμα των ταυτοτήτων και τους κ.κ. Καραμανλή και Σημίτη, για τα όρια εκκλησιαστικής και κοσμικής εξουσίας. Ενώ στο θέμα της κάθαρσης η αναφορά του για τους Μητροπολίτες Βρεσθένης (και πρ. Θεσσαλιώτιδος) κ. Θεόκλητο και πρ. Αττικής κ. Παντελεήμονα μάλλον θα συζητηθεί. Το κομμάτι της συνέντευξης πάντως που είναι το πλέον αποκαλυπτικό είναι αυτό που αφορά την εφηβική του ηλικία. Αναλυτικά:

Για τα χρόνια της εφηβείας:
Αρχ.: «…Συνεκρατούμην, σαν παιδί, σαν άντρας που ήμουν, είχα και εγώ τους πειρασμούς μου, είχα τις ορέξεις μου, είχα τις επιθυμίες μου…
Δημ.: Υπήρξε ενδεχομένως μια κοπέλα που να σάς άρεσε;
Αρχ.: Ναι, δεν πρόκειται να το κρύψω, γιατί; … Κάποτε επεχείρησαν να με μάθουν να χορεύω κάτι συμμαθητές μου στο σπίτι τους που είχα πάει, αλλά είδαν ότι ήμουν ανεπίδεκτος μαθήσεως. Δεν πήγαιναν τα πόδια μου, δεν τα κατάφερνα, οπότε εγκατέλειψαν το εγχείρημα…».

Για την περίοδο της δικτατορίας:
Αρχ.: «…Ποτέ μέσα μου δεν δικαιολόγησα είτε την άσκηση βίας είτε βασανιστηρίων σε βάρος ανθρώπων, γι’ αυτό και τότε στην Ιερά Σύνοδο που ήμουν, απεφασίζετο να σταλούν στη Γυάρο κάποιοι ιεροκήρυκες… Πράγματι εγώ διευκόλυνα την κατάσταση αυτή όσο μπορούσα από τη θέση που ήμουν. Και όταν ο τότε Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος, ο αποθανών –ήταν ένας γέροντας– απεφάσισε να πάει να επισκεφθεί τους εξορίστους εκεί στη Μακρόνησο, εγώ ήμουν εξ εκείνων που τον πήραν στο τηλέφωνο τότε και τού είπα, “μπράβο Σεβασμιώτατε πολύ καλά κάνετε και πάτε”, παρά το ότι ορισμένοι άλλοι προσπάθησαν να τον αποθαρρύνουν για να μην βρει τον μπελά του και έλθει σε σύγκρουση με την τότε κατάσταση, την πολιτική κατάσταση.
Ομως εμένα με δίδαξε πάρα πολύ, πρέπει να το πω, το ότι η Εκκλησία στο σύνολό της τότε δεν προέβαλε κάποια ιδιαίτερη αντίσταση. Αυτό το βρήκα μπροστά μου… η Εκκλησία στην περίοδο αυτή που πέρασε στο σύνολό της, μεμονωμένες περιπτώσεις μπορεί να υπήρξαν αλλά στο σύνολό της δεν έδειξε την ευαισθησία που έπρεπε να δείξει υψώνοντας το ανάστημά της και ελέγχοντας μια κατάσταση, η οποία δεν ήταν αυτή που έπρεπε να είναι απέναντι στον άνθρωπο, την αξιοπρέπειά του, την ακεραιότητά του. Ομως το τίμημα το επλήρωσε ο Αρχηγός της Εκκλησίας, ο οποίος ήταν ο Ιερώνυμος, ο οποίος παραιτήθη του Θρόνου, έχασε το Θρόνο. Επομένως αυτοτιμωρήθη κατά κάποιον τρόπο για αυτά που είχαν συμβεί επί των ημερών του...».

Για τα όρια εκκλησιαστικής και πολιτικής εξουσίας:
Αρχ.: (απευθυνόμενος στους μαθητές του Βόλου ήδη από το 1974): “Θέλω παιδιά μου, εγώ σας δίνω την υπόσχεση αυτήν την ώρα, ότι από εδώ και στο εξής, τώρα που είμαι Μητροπολίτης, δεν πρόκειται να κρατήσω το στόμα μου κλειστό, έστω για πολιτικά θέματα τα οποία απασχολούν το λαό μας. Εγώ δεν θα σάς προδώσω, δεν θα προδώσω το λαό μας, ούτε εσάς τη νεολαία. Για αυτό και σας πληροφορώ και σας ενημερώνω και σάς προειδοποιώ ότι εγώ θα ομιλώ για αυτά τα θέματα όταν πρέπει να μιλήσω”…
Θα έλεγα σε εσάς και σε όσους μού υποβάλλουν αυτό το ερώτημα, “αποφασίστε τελικά τι θέλετε, θέλετε η Εκκλησία να έχει λόγο και να υψώνει τη φωνή της ή θέλετε να είναι μουγγή και να κάθεται στη γωνία”, μην την κατηγορείτε ότι στην επταετία της δικτατορίας δεν μίλησε. Πολύ καλά έκανε και δεν μίλησε σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, έτσι δεν είναι;… Δεν συγκυβερνούμε με καμία κυβέρνηση, αυτά τα οποία γράφονται μερικές φορές ότι πίσω από την κυβέρνηση αυτή είναι ο Χριστόδουλος, ο οποίος τάχα υπαγορεύει τις θελήσεις τους, αυτό είναι πέραν της φαντασίας… Δεν λέω να αναμειχθούμε στα κομματικά ούτε στα πολιτικά εν στενή εννοία. Οταν λέμε πολιτικά, εννοούμε αυτό κατά την πλατωνική θεωρία, όπου πολιτικά είναι τα αφορώντα τους πολίτας…».

Για τα σκάνδαλα και την κάθαρση:
Αρχ.: «Η κάθαρση στην Εκκλησία δεν γίνεται με φήμες… Πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις… Υπήρξαν υπερβολές… Εξαιτίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης εγείραμε πειθαρχικές διώξεις, δηλαδή ανακρίσεις εις βάρος πέντε Ιεραρχών. Αυτό δεν είχε ξαναγίνει ποτέ στην Εκκλησία της Ελλάδος. Πέντε Μητροπολίτες να βρίσκονται ταυτοχρόνως υπό κατηγορία… Τίποτα δεν βγήκε και για τις πέντε περιπτώσεις… Μόνο ο Μητροπολίτης, πρώην Αττικής τώρα, έφυγε από τη θέση του, όχι με τη διαδικασία αυτή, διότι με τη διαδικασία αυτή δεν απεδεικνύετο…
Δημ.: Και ο Θεσσαλιώτιδος έφυγε…
Αρχ.: Ο Θεσσαλιώτιδος παραιτήθη…
Δημ.: Παραιτήθη μέσα στη δίνη των γεγονότων φυσικά…
Αρχ.: Μέσα στη δίνη των γεγονότων και κατά την άποψή μου κακώς παραιτήθη, τότε όμως ήτο η φορά των πραγμάτων τέτοια, ζητούσαν όλοι την κεφαλή επί πίνακι κάποιου…
Σε ό,τι αφορά την κάθαρση έχουμε μιαν εγρήγορση. Ευθύς ως πληροφορηθούμε ότι κάτι, κάπου συμβαίνει, επεμβαίνουμε αμέσως. Τώρα δε, με το νέο σχέδιο νόμου περί δικαστηρίων που έχουμε επεξεργαστεί και το οποίο φαντάζομαι μέσα σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα θα περάσει και από τη Βουλή, έχουμε προβλέψει και ορισμένες ασφαλιστικές δικλείδες για άμεση ενέργεια χωρίς να χρειάζονται πολύ χρονοβόρες διαδικασίες που σήμερα απαιτούνται… Γιατί στην Ελλάδα, πρέπει να ξέρετε, η Εκκλησία διοικείται και επί τη βάσει των Ιερών Κανόνων και επί τη βάσει των νόμων…».

Για τον Κ. Σημίτη, για τη «μάχη» των ταυτοτήτων:
Αρχ.: «…Εγινε το τηλέφωνο από το γραφείο μου στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Ο κ. Πρωθυπουργός απήντησε ότι δεν μπορεί να δεχθεί τους εκπροσώπους της Ιεραρχίας. Αυτό δε, γίνεται για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους.
Δημ.: Σάς θύμωσε αυτό;
Αρχ.: Και βέβαια μάς θύμωσε.
Δημ.: Εσάς.
Αρχ.: Και εμένα. Μού κακοφάνηκε διότι η Εκκλησία στο κάτω κάτω της γραφής είναι ένας θεσμός του έθνους, είναι ένας θεσμός του κράτους μακραίων και ο κάθε ένας πολιτικός, ακόμα και ο πρωθυπουργός οφείλει να την σέβεται…».

Για τον Κ. Καραμανλή, και πάλι για το θέμα των ταυτοτήτων:
Αρχ.: «…Εχω ενημερώσει τον κ. Καραμανλή για το ότι εκκρεμεί αυτό το θέμα, μού είπε ότι εν καιρώ το δέοντι θα το αντιμετωπίσει. Μέχρι εκεί με ρωτούν διάφοροι χριστιανοί, τι κάνετε με τις ταυτότητες, γιατί δεν κάνετε…
Δημ.: Εχει “παγώσει” το θέμα.
Αρχ.: Τούς λέω, τι άλλο να κάνουμε, τι θέλετε; Μάλιστα τούς λέω, να πάρουμε τα τανκς και να πάμε έξω από τη Βουλή; Δεν γίνεται αυτό. Ο,τι νόμιμο ήταν, το κάναμε».

Για τους τρόπους προφύλαξης από το AIDS:
«…Οι τρεις γραμμές αυτές για να προφυλαχθεί κανείς από το AIDS είναι οι εξής, τις οποίες εγώ σαν άνθρωπος της Εκκλησίας μπορούσα να εισηγηθώ. Πρώτη γραμμή είναι η πλήρης εγκράτεια… Δεν μπορούν όλοι να ακολουθήσουν αυτή την οδό. Πάμε σε μια δεύτερη γραμμή αμύνης. Αυτή είναι η μονογαμική σχέση… Στην τρίτη περίπτωση (συνιστώ) να χρησιμοποιούν το προφυλακτικό. Αυτό όταν το πρωτοείπα εγώ, ήτο επαναστατικό…».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Στα "σχετικά αρχεία" μπορείτε να ακούσετε μικρά ηχητικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου στον κ. Τάκη Χατζή για την ΕΡΤ. Για να ακούσετε τα αποσπάσματα χρειάζεται απλά να κάνετε κλίκ πάνω στους τίτλους και να έχετε εγκατεστημένο στον υπολογιστή σας ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα αναπαραγωγής ήχου.

Σχετικά αρχεία:
O_ARXIEPISKOPOS_GIA_TH_XOUNTA.wma
PTOSH_IERONYMOY.wma
EKKLHSIA_KAI_POLITIKH.wma
NEANIKA_XPONIA.wma

Η «ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σκανδαλισμός Ανθίμου, Ψωμιάδη, Ζουράρι, Λιακόπουλου, Παπαθεμελή
Πραγματοποιήθηκε προχθές το βράδυ στη Θεσσαλονίκη η παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Βασιλάκη «Η Μάστιγα του Θεού» στην αίθουσα Μαλλιάρης-Παιδεία «Ανατόλια» με εκατοντάδες άτομα ακροατήριο. Κατά κοινή ομολογία ήταν η πολυπληθέστερη βιβλιοπαρουσίαση που έχει γίνει εκεί. Ομιλητές ήσαν (κατ’ αλφαβητική σειρά) οι κύριοι: Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Αντώνης Μανιτάκης, Νίκος Μπίστης, Γιάννης Μπουτάρης και ο καθηγητής της Θεολογικής Ιωάννης Πέτρου. Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό ο σεβαστός ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής κ. Σάββας Αγουρίδης. Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο διευθυντής της εφημερίδας «Αγγελιοφόρος» κ. Τραϊανός Χατζηδημητρίου.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι πρώην υπουργοί Σπύρος Βούγιας και Γιώργος Πασχαλίδης, ο υποψήφιος του ΣΥΝ για τις δημοτικές κ. Τάσος Κουράκης, ο κ. Μάκης Τρικούκης, καθηγητές και συγγραφείς, όπως οι Γιάννης Μανωλεδάκης, Νίκος Παρασκευόπουλος, Φαίδων Μαλιγκούδης, Ι. Κουκιάδης, Πέτρος Μαρτινίδης, Απόστολος Λυκεσάς, Δημ. Λυπουρλής, Θόδωρος Ιωαννίδης, Γιάννης Πλάγγεσης, Λ. Λαζαρίδης, Γιώργος Καριπίδης και πολλές άλλες προσωπικότητες του πνευματικού κόσμου της Θεσσαλονίκης.
Στον χαιρετισμό του καθηγητή Σάββα Αγουρίδη τονιζόταν ότι «η σιωπή του Μακαριωτάτου στις αιτιάσεις του κ. Βασιλάκη δεν εξυπηρετεί την Εκκλησία, ενώ σε πολλούς συμπατριώτες μας δημιουργεί σύγχυση. Αναμένεται λοιπόν από πλευράς Εκκλησίας η δημοσίευση κάποιας απάντησης από μέρους του Μακαριωτάτου. Από μικρές σπίθες ξεκινάνε ενίοτε μεγάλες φωτιές». (Tο πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε στο http://greek-orthodoxy.blogspot.com/).
Η τοποθέτηση του Ανδρέα Ανδριανόπουλου ήταν υπό την ιδιότητα του «υπό προθεσμίαν βουλευτή επικρατείας». Απέδωσε την εις βάρος του έκβαση της δίκης στο εκλογοδικείο στις θρησκευτικές ιδεοληψίες των δικαστών: «Η παρουσίαση του “ανίερου” πονήματος του Μανώλη Βασιλάκη συνέπεσε σχεδόν χρονικά με μια καθαρά ευλαβική πράξη. Το θεοσεβέστατο εκλογοδικείο αφαίρεσε την βουλευτική έδρα από κάποιον που προώθησε στην Βουλή την πρόταση νόμου για τον διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους». Και κατέληξε: «Καλό θα ήταν να απεξαρτηθεί πια η θρησκευτική πίστη στη χώρα μας από την προκατάληψη, τις φοβίες και την αυταρχική συμπεριφορά πολυπραγμόνων ιεραρχών. Τέλος τόνισε ότι το βιβλίο τού Βασιλάκη είναι σε θέση να παίξει τον ρόλο του απαραίτητου καταλύτη για μια κίνηση προς την πραγματική κάθαρση. (…) Αλλά ούτως ή άλλως θα αποτελεί ένα πολύτιμο όχι μόνο ακαδημαϊκό μα και πολεμικό εργαλείο του διαφωτισμού και του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας. Αν είχε κυκλοφορήσει το βιβλίο όταν προωθούσαμε την νομοθετική πρόταση χωρισμού Εκκλησίας - Κράτους, θα κατέθετα και ένα αντίγραφο των λησμονημένων για 100 χρόνια αγορεύσεων του Ελευθερίου Βενιζέλου γι’ αυτά τα θέματα, που ανακάλυψε και προτάσσει στο πόνημά του ο Βασιλάκης». (To πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Ανδριανόπουλου μπορείτε να διαβάσετε στο http://www.andrianopoulos.gr/).
Ο κ. Γιάννης Μπουτάρης ανάμεσα σε άλλα τόνισε ότι «ο Μακαριώτατος έχει μια παθολογικά κακή σχέση με την αλήθεια», ενώ για την υπόθεση των ταυτοτήτων «ζάλισε, φανάτισε, δίχασε, αποβλάκωσε και… ξέχασε, όπως συνέβη και με τα παλιότερα εθνικιστικά συλλαλητήρια πάλι στην πόλη μας, όπου πρωτοστατούσε η Εκκλησία. Δεν περιμένω να πάρουν πίσω την υπογραφή τους τα τρία εκατομμύρια πολίτες που υπέγραψαν σ’ εκείνο το αντισυνταγματικό “δημοψήφισμα” για ένα πουκάμισο αδειανό. Θα ζητήσουν όμως να τους δοθεί ποτέ καμιά εξήγηση; Αισθάνομαι θυμό για την καπηλεία του θρησκευτικού αισθήματος». Και η ομιλία του κατέληξε χαρακτηριστικά: «O κ. Στέφανος Μάνος, παρουσιάζοντας τη «Μάστιγα του Θεού» στην Αθήνα, σε εκδήλωση που έγινε συμβολικά στις 6.6.06, έκανε έκκληση στους αναγνώστες να κάνουν δώρο ένα αντίτυπο στον παπά της ενορίας τους. Εγώ νομίζω ότι ίσως πιο χρήσιμο θα ήταν να χαρίζουν ένα αντίτυπο στους πολιτικούς που ψηφίζουν». (Tο πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε στο http://greek-orthodoxy.blogspot.com/).
Ο καθηγητής Αντώνης Μανιτάκης επεσήμανε ότι «ο λόγος του Χριστόδουλου δεν είναι ένα συγκυριακός, περιστασιακός, προσωπικός λόγος. Αυτός ήταν ανέκαθεν, ιδίως μετά τον Εμφύλιο και επί Χούντας, ο επίσημος, ο μοναδικός λόγος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο λόγος του δικού μας, του Άνθιμου δεν είναι διαφορετικός ούτε του Καλλίνικου. Ένας λόγος, βαθύτατα κρατικιστικός, εθνικός, εγκόσμιος, ένα λόγος που εκφέρεται πάντα στον όνομα του ελληνικού κράτους και του ελληνικού έθνους». Αλλά και «η σημερινή δόξα της εθνικής εκκλησιαστικής ιδεολογίας είναι εφήμερη και πρόσκαιρη. Ηττήθηκε στη μάχη που έδωσε για τις ταυτότητες, δεν δικαιώθηκε στο θέμα του ονόματος της Μακεδονίας, έχει χάσει οριστικά την ιερότητά του και δεν αγγίζει κατά βάθος τις ψυχές των πιστών. Διότι είναι ένας λόγος, επιφανειακός και αγοραίος, χωρίς ίχνος θεολογικής ακτινοβολίας». «Ο λόγος του Χριστόδουλου, είναι τελικά φτηνός, κοινός, ένας ξεπερασμένος εθνικιστικός, λαϊκίστικος και μισαλλόδοξος λόγος, εκτός εποχής. Δεν τον φοβάμαι αυτόν τον λόγο, γιατί δεν έχει μέλλον, φθίνει σε απήχηση, δεν συνεγείρει, απλώς φανατίζει ορισμένους». Και κατέληξε με ένα αισιόδοξο μήνυμα: «Από την ανάγνωση του βιβλίου του Βασιλάκη άντλησα, τελικά, –όσο και αν φαίνεται παράδοξο– κουράγιο και αισιοδοξία για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι απλώς μια ηρωική φωνή αντίστασης ή μια καταγγελία, είναι και μια αποκάλυψη και μια απομυθοποίηση ενός θεσμού που απεγνωσμένα κραυγάζει, νοιώθοντας ότι απειλείται η υπόστασή του, η ταυτότητά του». (Tο πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε στο http://greek-orthodoxy.blogspot.com/).
Ο Νίκος Μπίστης αιφνιδίασε το κοινό λέγοντας ότι «τον Φεβρουάριο του 1973, στην κατάληψη της Νομικής Σχολής, λίγο πριν κλείσουν οι πόρτες ένας ιερωμένος με πολύ ευγενική φυσιογνωμία πέρασε μέσα με δύο τσάντες τρόφιμα και έμεινε μαζί μας. Ήταν ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος. [Μακρά παύση, αμηχανία και απορία στο ακροατήριο] Ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος. Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όπως και ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος μελετούσαν και δεν αντελήφθησαν τι συνέβη» [ανακούφιση και γέλια]. Δεν παραθέτουμε περισσότερα εδώ γιατί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του μπορείτε να το διαβάσετε στο: http://www.diamet.gr/readText.asp?textID=2585.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το κλίμα που επικρατούσε στην πόλη, λόγω των σόου των παραθρησκευτικών οργανώσεων εναντίον του Πανούση, ανάγκασε τα βιβλιοπωλεία να αποκαθηλώσουν από τις βιτρίνες τους την «προκλητική» αφίσα που καλούσε στην εκδήλωση για τη «Μάστιγα του Θεού». Μέσα σ’ αυτό το κλίμα έγινε κατά κοινή ομολογία η πολυπληθέστερη εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου που έγινε ποτέ στην Θεσσαλονίκη. Εκφράζουμε την ικανοποίησή μας που οργανώθηκε μια υψηλού επιπέδου εκδήλωση, στην οποία οι συνήθεις «τρελοί του θεού» δεν συμμετείχαν. Απεδείχθη περίτρανα ότι είναι κατευθυνόμενοι είτε από την Εκκλησία είτε από ορισμένα κανάλια. (Από το δελτίο τύπου).

Σημείωση Μ.Β.: Την εκδήλωση αποσιώπησαν ορισμένες εφημερίδες της Αθήνας. Ούτε στο ημερολόγιο των εκδηλώσεων την κατέγραψαν πριν γίνει, ούτε μετά την πραγματοποίησή της την σημείωσαν. Είναι "ανύπαρκτη". Τα κανάλια όλα ανεξαιρέτως ήσαν εκεί. Είχαν κλείσει κυριολεκτικώς την οδό Γούναρη. Περίμεναν κάποιο επεισόδιο από θρησκόληπτους ταλιμπάν. Αφού δεν ήρθαν, δεν τους ενδιέφερε τι θα πει ο κ. Μπουτάρης ή ο κ. Μανιτάκης και οι άλλοι ομιλητές. Είδηση θα ήταν ένα σούργελο ή μια θεούσα που θα εκτελούσε "αποστολή". Αλλά οι καθοδηγητές φρονίμως ποιούντες δεν έστειλαν τους "αγανακτισμένους" ελληνορθόδοξους. Τζάμπα μάγκες, τραμπούκοι εκ του ασφαλούς. Γι' αυτό, ας μαζέψει ο Χριστόδουλος τα ενεργούμενά του που ανώνυμοι, κρυπτόμενοι με μια "κουκούλα", πετούν λάσπη εναντίον του συγγραφέα του βιβλίου. Αν μπορεί ο Αρχιερέας της Λάσπης, ας απαντήσει στα στοιχεία που παρατίθενται στο βιβλίο, όπως τον καλεί να πράξει ο διαπρεπέστερος καθηγητής Θεολογίας κ. Σάββας Αγουρίδης.

ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ

O Mακαριότατος Aρχιεπίσκοπος Aθηνών και πάσης Eλλάδος κ.κ. Xριστόδουλος ο A' είναι μια βαρετά προβλέψιμη μακαριότητα. Ό,τι έχει ευαγγελισθεί, και ό,τι πρόκειται να πει, μπορεί κανείς να διαβάσει στη συγκλονιστική μονογραφία του Mανώλη Bασιλάκη «H μάστιγα του θεού» από τις εκδόσεις «Γνώσεις».
Mίσος για το Διαφωτισμό, τη νεωτερικότητα, τον ορθολογισμό, τα ανθρώπινα δικαιώματα, εμμονή στη στενή σχέση κράτους- εκκλησίας, εθνικός ρόλος της θρησκείας.
Tις προάλλες ομίλησε σε ακροατήριο Γάλλων συμβολαιογράφων που συνεδρίαζαν στο Λουτράκι. Tο ζόρι που τράβαγε, η κατ' αυτόν κατάντια του θεσμού της οικογένειας. Tα ζευγάρια των ομοφυλόφιλων που καταντούν το γάμο «μια φολκλορική εκδήλωση κάποιων γραφικών του περιθωρίου» (σ.σ. βιάζεται). Tόνος, υστερικός. Συναισθήματα, ρατσισμός, μισαλλοδοξία, αδιαλλαξία. Tα γνωστά.
O Mακαριότατος και λοιποί συγγενείς οφείλουν να κατανοήσουν μερικά απλά πράγματα.H ομοφυλοφιλία στην Eυρωπαϊκή Ένωση είναι μια ανθρώπινη δυνατότητα, νόμιμη. Eπιπλέον οι κάθε είδους διακρίσεις απαγορεύονται. Όσο περνά ο καιρός, διατάξεις και πρακτικές που δεν εναρμονίζονται με τη θέση αυτή αλλάζουν με το καλό ή με το ζόρι (δικαστήρια). Δεν υπάρχει κόμμα στο ελληνικό κοινοβούλιο που να ανέχεται το ρατσισμό σε βάρος των ομοφυλόφιλων πολιτών.
O Mακαριότατος, ως προϊστάμενος ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου της ελληνικής πολιτείας (το ξεχνά συχνά), θα πρέπει να αναφέρεται με κοσμιότητα και ευγένεια σε μια ομάδα του πληθυσμού που καταβάλλει το 10% του μισθού του τουλάχιστον. Θα ήταν αδιανόητο για προϊστάμενο άλλης μεγάλης ΔEKO να εκφράζεται τόσο προσβλητικά για μια κατηγορία φορολογουμένων χωρίς σοβαρές επιπτώσεις. Ωστόσο, η πιο πικρή πραγματικότητα από την πολιτεία και τις ρατσιστικές και μισαλλόδοξες παραινέσεις της μακαριότητάς του είναι ότι στα χρόνια της θητείας του έχει ξεφτιλίσει το μήνυμα της αγάπης του Xριστού. Kαι αυτό, ως παρακαταθήκη ενός επισκόπου, είναι βαρύ.
Γρ. Βαλλιανάτος, Athens Voice 2-8.11.2006

Παρουσίαση της «Μάστιγας του Θεού», Θεσσαλονίκη 31 Οκτωβρίου

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Σας καλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου
του Μανώλη Βασιλάκη

«Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι
Ανδρέας Ανδριανόπουλος

Αντώνης Μανιτάκης

Νίκος Μπίστης

Γιάννης Μπουτάρης

Ιωάννης Πέτρου
Συντονιστής:

Τραϊανός Χατζηδημητρίου

H εκδήλωση θα γίνει

την Τρίτη 31 Οκτωβρίου, ώρα 8.00 μ.μ.,
στο βιβλιοπωλείο-πολυχώρο

ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ «ΑΝΑΤΟΛΙΑ»
(Δημ. Γούναρη 39, απέναντι από την Καμάρα)

Εκδόσεις ΓΝΩΣΕΙΣ και ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ

MIA ANAΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Μια ανατριχιαστική περίπτωση λογοκρισίας καταγγέλθηκε εις βάρος του Blogme.
Διαβάστε περισσότερα στο http://www.blogme.gr/
ΕΛλάς ΕΛλήνων Ορθοδόξων...

Επειδή αργά το απόγευμα το blogme αναγκάστηκε να αυτολογοκριθεί, μπορείτε να διαβάσετε τι συνέβη στο http://histologion-gr.blogspot.com/2006/10/blogmegr.html Ώσπου να γίνει γνωστό ποιο «δημόσιο πρόσωπο» έκανε τη μήνυση και για ποιο blog, θα οργιάζουν οι φήμες στο Ίντερνετ, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειονότητα «δείχνουν» πως πρόκειται για μια «δυνατή κι ελληνική» απάντηση με στόχο σατιρικό blog, όπως φαίνεται από την αυτολογοκριμένη ανακοίνωση του υπεύθυνου του Blogme.

Συμπληρωματικά (28/10):
Ήμουν απ' αυτούς που θεωρώντας έγκυρα αυτά που κατήγγειλε, έσπευσα να συμπαρασταθώ. Ωστόσο, μετά και τη δεύτερη αυτολογοκρισία του, πραγματικά λυπούμαι. Αν είναι τα πράγματα έτσι όπως τα κατήγγειλε, δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί δεν κάνει γνωστό το όνομα του μηνυτή και το όνομα του σατιρικού blog, για το περιεχόμενο του οποίου προφανώς ουδεμία ευθύνη φέρει το Blogme. Δηλαδή έχουμε έναν μηνυτή-φάντασμα, ένα υπαίτιο blog-φάντασμα και τις τρομερές καταγγελίες του υπεύθυνου του Blogme. Ξεσηκώθηκε όλος ο κόσμος και εν συνεχεία αυτολογοκρίνεται και ξανα-αυτολογοκρίνεται, αλλά τα ονόματα του μηνυτή και του επίμαχου σατιρικού blog δεν τα κοινοποιεί. Υποθέτω ότι ούτε τον σατιρικό blogger, λόγω του οποίου συνέβησαν όλα, έχει ενημερώσει, γιατί τουλάχιστον αυτός θα έκανε γνωστό το όνομα του μηνυτή.
Ωστόσο, η υπόθεση δεν αφορά μόνο τον υπεύθυνο του Blogme. Αφορά όλους μας και κυρίως τον "υπαίτιο" blogger. Αφορά την υπόθεση της ελευθερίας της έκφρασης, πολύ περισσότερο που, όπως λέει, πρόκειται για σατιρικό blog. Πού θα πάει, θα μάθουμε. Ήδη στο http://old-boy.blogspot.com/2006/10/blog-post_116187810249534670.html κατονομάζεται ο φερόμενος ως μηνυτής. Αν είναι πράγματι αυτός, τότε δεν τίθεται μόνο θέμα ελευθερίας έκφρασης, αλλά αν υπάρχει κράτος δικαίου σ' αυτή τη χώρα όπου ασυδοτούν οι Ελλαδέμπορες. Αν είναι αυτός που κατονομάζει ο old-boy, πρέπει όλοι να αναδημοσιεύσουμε το επίμαχο blog για να μας μηνύσει όλους. Αν είναι αυτός, τότε ο υπεύθυνος του Βlogme δεν αξίζει τη συμπαράστασή μας – άλλωστε δεν κινδυνεύει ο ίδιος καθόλου να καταδικαστεί.
Ο καιρός γαρ εγγύς.

Παρουσίαση της "Μάστιγας του Θεού", Θεσσαλονίκη 31 Οκτωβρίου

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Σας καλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου
του Μανώλη Βασιλάκη

«Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι
Ανδρέας Ανδριανόπουλος

Αντώνης Μανιτάκης

Νίκος Μπίστης

Γιάννης Μπουτάρης

Ιωάννης Πέτρου
Συντονιστής:

Τραϊανός Χατζηδημητρίου

H εκδήλωση θα γίνει

την Τρίτη 31 Οκτωβρίου, ώρα 8.00 μ.μ.,
στο βιβλιοπωλείο-πολυχώρο

ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ «ΑΝΑΤΟΛΙΑ»
(Δημ. Γούναρη 39, απέναντι από την Καμάρα)

Εκδόσεις ΓΝΩΣΕΙΣ και ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ

Το μπουγαδοκόφινο της "κάθαρσης"

Τώρα που ο Χριστόδουλος θεωρεί ότι "ξεχάστηκαν" όλα τα σκάνδαλα του περιβάλλοντός του, τώρα που στέγνωσε η μπουγάδα της "κάθαρσης" της οποίας εδήλωσε "εγγυητής", αποκαθιστά όλα τα τέκνα του. Αντιγράφω ένα δημοσίευμα από το σημερινό "Ποντίκι":

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
Χειρονομία ευαισθησίας ή προστασία παλιού φίλου;

Πριν από ενάμιση χρόνο, τότε που έτριζε για τα καλά ο θρόνος του Χριστόδουλου εν μέσω σκανδάλων, μια περίεργη ιστορία είδε το φως της δημοσιότητας. Πολύ λίγο όμως απασχόλησε τον Τύπο, καθώς ακολούθησε η «βαβυλιάδα».
Ο Χριστόδουλος στις 7.5.1996 είχε στείλει, ως μητροπολίτης Δημητριάδος, επιστολή στον ανακριτή Γ. Κοτσιαμπασούλη, η οποία αφορούσε έναν νέο άνθρωπο, τον Πέτρο Κ. (τα στοιχεία του είναι στη διάθεση του «Π»), που είχε συλληφθεί να διακινεί ποσότητα ναρκωτικών. (Με κάθε επιφύλαξη, καθώς η υπόθεση είναι παλιά, ο «Πέτρος ο βορειοηπειρώτης», όπως τον αποκαλούσαν τότε, φέρεται να κατείχε από κοινού με άλλο άτομο περίπου μισό κιλό ηρωίνης).
Ο Χριστόδουλος παρενέβη στην ανακριτική διαδικασία ζητώντας επιείκεια για τον νέο, τον οποίο γνώριζε. Αν μεν είχε κινηθεί μόνο από χριστιανική αγάπη (παρ’ ότι μισό κιλό –αν όντως είναι τόσο–, δεν είναι λίγο), να το συζητήσουμε. Όμως ο τότε Δημητριάδος έστελνε στα... «τάρταρα» τον συγκατηγορούμενο του Πέτρου υποστηρίζοντας ότι εκείνος έφταιγε για όλα, εκείνος ενέπλεξε το καλό παιδί και άλλα τέτοια σπαραξικάρδια.
Αλλά, βλέπετε, ο μικρός, όταν ήλθε από την πατρίδα του, την Αλβανία, είχε καταφύγει στη Μητρόπολη ζητώντας να χειροτονηθεί ιερέας. Εν μέρει ανταποκρινόμενος ο Χριστόδουλος τον έθεσε υπό την προστασία του: συγκεκριμένα τον ενέγραψε στο τοπικό εκκλησιαστικό λύκειο και του έδωσε δουλειά στο βιβλιοπωλείο της Μητρόπολης. «Παρακαλώ να μελετήσετε τη δυνατότητα αποφυλακίσεώς του» κατέληγε στην επιστολή του ο στοργικός δεσπότης, σε μια ευθεία παρέμβαση στο έργο της ανάκρισης. Τελικώς, ο Χριστόδουλος δεν φάνηκε να πείθει ανακριτή και δικαστές, οι οποίοι έριξαν έξι χρονάκια στον νεαρό.
Πώς τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; Ο Πέτρος, αφού εξέτισε την ποινή, αναζήτησε... επανένταξη. Κάποιοι λοιπόν τον αναγνώρισαν σε συγκεκριμένο ναό της Αθήνας. Να βρίσκεται εκεί όχι από διάθεση μετάνοιας –στην οποία εν τέλει κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα– αλλά ως μισθωτός εργαζόμενος και μάλιστα ως νεωκόρος. Οι πιο τολμηροί δε, του έπιασαν κουβέντα για την Αλβανία και τον Βόλο, επιβεβαιώνοντας έτσι την ταυτότητά του. Χειρονομία ευαισθησίας προς κάποιον που θέλει να κάνει μια νέα αρχή ή προστασία ενός παλιού φίλου; Διαλέγετε και παίρνετε!

εφημ. Ποντίκι, 19 Οκτωβρίου 2006, σ. 8

Η περίπτωση της παρέμβασης Χριστόδουλου υπέρ του Πέτρου Χ. καταγράφεται στις σελίδες 568-569 του βιβλίου Μανώλης Βασιλάκης, «Η Μάστιγα του Θεού». Φωτοτυπία της επιστολής του Χριστόδουλου προς τον ανακριτή υπάρχει στη σελίδα 591.

Ο νταβατζής της κερκίδας (!)

Mια αρχιερατική, εκ των ένδον κριτική, με τον χαρακτηρισμό «νταβατζής» για τον Χριστόδουλο, που δημοσιεύθηκε στο τελευταίο φύλλο του Δελτίου Εκκλησιαστικής Ενημέρωσης «Ελεύθερη Πληροφόρηση».
«Σήμερα, μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια δημόσιας προβολής του Χριστόδουλου ή, "κατ’ ακρίβεια", δημόσιας υστερίας του, κοινή διαπίστωση και καθολική παραδοχή είναι, πως, από την πρώτη μέρα της αναρρίχησής του στο θρόνο των Αθηνών, κινήθηκε ως "νταβατζής της κερκίδας"».
Διαβάστε ολόκληρη την εν λόγω κριτική στο
http://greek-orthodoxy.blogspot.com/

Ο «Κεραυνός» γλείφει όπου έπτυε

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος πριν από δυο χρόνια υβριζόταν από τους χριστόδουλους σαν ο «Τούρκος δημόσιος υπάλληλος του νομάρχη Κωνσταντινούπολης», ο «Τούρκος υπήκοος», ο «όμηρος των Τούρκων», ο προκαθήμενος της «μητριάς Εκκλησίας», συναντήθηκε χθες με τον «Αρχιεπίσκοπο Κεραυνό» που θα ελευθέρωνε την Πόλη και την Αγιά Σοφιά…
Τότε που ο «Κεραυνός» λιθοβολούσε το Φανάρι, οι 41 ιεράρχες του Οικουμενικού θρόνου είχαν αποφασίσει:
«Αποφασίζομεν εν αφάτω θλίψει και οδύνη την διακοπήν της κοινωνίας μετά του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Χριστοδούλου, διαγραφομένου από των Διπτύχων της καθ’ ημάς Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και μη δυναμένου κοινωνείν μεθ’ ημών». Αφού «από της ανόδου αυτού εις τον Αρχιεπισκοπικόν Θρόνον των Αθηνών πάλιν και πολλάκις προσβάλλει», «ακλήτως δηλαδή και αυθαιρέτως, προβαίνων εις εκλογάς και χειροτονίας Επισκόπων, περιπίπτει εις το βαρύτατον κανονικόν παράπτωμα της υπερορίου και παρ’ ενορίαν ενεργείας εισπηδών εις αλλοτρίας επαρχίας, νοσφιζόμενος και κλέπτων αλλότρια δικαιώματα» και διότι έγινε «αίτιος σκανδαλισμού και διαιρέσεων εν τη Ιεραρχία και τω λαώ».
(Από την απόφαση της Μείζονος Αγίας και Ιεράς Ενδημούσης Συνόδου, Κωνσταντινούπολη 30.4.2004)
Τώρα ο Προκαθήμενος της Ελλάδας της Μελούνας, ο «Αρχιερέας 666944», ανέβασε την παράσταση «Ο Προστάτης του Πατριαρχείου»:
«Θεωρούμε ότι υποδεχόμαστε τον πατέρα του Γένους και παρακαλούμε να θεωρείτε ότι βρίσκεστε στο σπίτι σας. Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι θυγατέρα Εκκλησία, η οποία πάντα βρίσκεται στο πλευρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, σε κάθε δύσκολη φάση της περιπετειώδους ζωής του. Εδώ να αισθάνεσθε ασφάλεια. Διότι βρίσκεσθε πλησίον ανθρώπων, οι οποίοι και αγαπούν και σέβονται την ιστορία και το Πατριαρχείο».
(Χριστόδουλος προς Βαρθολομαίο, Αθήνα 16.10.2006)
Η... «Κεραυνός» Security προστατεύει το Φανάρι.

Εκλογές και "καντηλανάφτες"

Το «σφράγισμα» του «Αρχιερέα 666944» (Χριστόδουλου) στους αναξιοπρεπείς ψηφοθήρες. Μαυρίστε τους «καντηλανάφτες» του Χριστόδουλου.
Το υπέροχο σκίτσο είναι του Ανδρέα Πετρουλάκη, και κοσμεί το εξώφυλλο του προεκλογικού φύλλου της Athens Voice (12-18 Οκτωβρίου). Υπενθυμίζω ότι τo νούμερο 666944 είναι ο αριθμός της αστυνομικής ταυτότητας του Χριστόδουλου, ενώ έχει γράψει πραγματείες περί του «σατανικού αριθμού 666», και ο οποίος όταν επιδιδόταν στη Μεγάλη Απάτη των Ταυτοτήτων έλεγε: «Αλίμονο αν η πατρίδα μας μεταβληθεί σε άμορφη μάζα που οι άνθρωποι θα αναγνωρίζονται με έναν αριθμό ενδεχομένως στο μέτωπό τους» (12.12.2000). Οι γελοίοι ψηφοθήρες του Α. Πετρουλάκη παίρνουν το χρίσμα του «Αρχιερέα 666944».

Έναντι της Μεγάλης Απάτης των Ταυτοτήτων

Για όλα μίλησε ο συγκυβερνήτης Χριστόδουλος στη συνεδρίαση της «Ιεράς» Συνόδου της 10.10.2006. Για όλα, εκτός από ένα: Τη Μεγάλη Πολιτική Απάτη που διέπραξε παραπλανώντας 3 εκατομμύρια «πλανώμενα πρόβατα» για να υφαρπάξει την υπογραφή τους, να τα φανατίσει και να πουλήσει την ψήφο τους στη «Δεξιά του Κυρίου». Μίλησε διά μακρών για την εξόφληση των γραμματίων έναντι της Μεγάλης Απάτης των Ταυτοτήτων, των μαύρων κινητοποιήσεων 2000-2001. Μίλησε, ο Ευρωλιγούρης, στη γενική συνέλευση των μετόχων της «Ιεράς» Επιχείρησης, για τα ευρωπαϊκά κονδύλια από το Γ΄και Δ΄ ΚΠΣ και τις άλλες υποσχέσεις που έλαβε:
«Κατά την πρόσφατη (30-9-06) επίσκεψίν μου εις τον Πρωθυπουργόν κ. Κ. Καραμανλήν, είχα την ευκαιρίαν να συνομιλήσω μετ’ αυτού διά τα πάγια αιτήματα της Εκκλησίας τα οποία δεν είχουν εισέτι ικανοποιηθή πλήρως. Τα ζητήματα αυτά είναι η ανέγερσις του νέου Διοικητικού μας Κέντρου, η ανέγερσις νέου Μητροπολιτικού ναού, η συμμετοχή της Εκκλησίας εις τα πακέττα Γ΄ και Δ΄ της Ε.Ε., το αναφυέν ζήτημα της παρουσίας των ιερέων στα σχολεία, η θεσμοθέτησις νέων θέσεων εκκλησιαστικών υπαλλήλων ώστε να καλυφθούν τα υπάρχοντα κενά χωρίς να εξαντληθή ο κατάλογος των διακονικών θέσεων, η προώθησις του νομοσχεδίου περί της εκκλ. Δικαιοσύνης, κ.ά. Έλαβον την διαβεβαίωσιν ότι εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος μη υπερβαίνοντος τον μήνα Οκτώβριον θα υπάρξουν τελικές προτάσεις της Κυβερνήσεως επί των σημαντικοτέρων εξ αυτών. Παραλλήλως ευχαρίστησα τον κ. Πρωθυπουργόν διά την στάσιν του έναντι της Εκκλησίας κατά την διαδικασίαν αναθεωρήσεως του Συντάγματος, ως και διά την έκδοσιν του νόμου περί της Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως. [] Η απόκτησις εξ άλλου τηλεοράσεως της Εκκλησίας υπάρχει μεγάλη ελπίς να προκύψει συντόμως ύστερα από συντονισμένες προσπάθειές μας».

Αλλά για τις Ταυτότητες εψέλισε, ανάμεσα σε διάφορες συνωμοσιολογίες, μόνο τη φρασούλα: «το θρήσκευμα διεγράφη εκ των ταυτοτήτων βάσει των αρχών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», χωρίς να αναφέρει ότι εξακολουθεί να διεκδικεί την αναγραφή του. Η συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό και τι πήρε ήταν το κυρίως αντικείμενο της ομιλίας του. Και πήρε πολλά. Εξωφρενικά πολλά.
Αλλά το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες δεν έχει κανένα πολιτικό ενδιαφέρον πια γι' αυτόν, και μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει στον αρχιτέκτονα της Μεγάλης Απάτης.
Ευτυχώς τη Μεγάλη Απάτη υπενθύμισε ο μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος την επομένη. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Βήματος» (12/10) διημείφθη μεταξύ τους ο ακόλουθος διάλογος:
Μητροπολίτης Ζακύνθου: «Εγώ πρέπει να σας συγχαρώ γιατί κάνατε στροφή 180 μοιρών για το θέμα των ταυτοτήτων και να συγχαρώ και την κυβέρνηση γιατί ευθυγραμμίστηκε με την κοινωνία. Αυτούς που λυπάμαι είναι αυτούς που ανέβηκαν στο παλκοσένικο και τα 3 εκατομμύρια που υπέγραψαν».
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: «Έχω θέσει τρεις φορές το θέμα στην κυβέρνηση. Δεν μπορώ κάθε φορά που τους βλέπω να τους το λέω. Έχουμε κι άλλα θέματα. Μου απάντησαν ότι η κυβέρνηση θα δει το θέμα εν καιρώ και θα το λύσει όταν είναι ώριμο».
Αξίζει, με την ευκαιρία, να σημειώσομε και άλλη μια αψιμαχία τους, ενδεικτική για τις μεθόδους του Χριστόδουλου:
Μητροπολίτης Ζακύνθου: «Ποιος θα πληρώσει το 1,5 εκατ. ευρώ πρόστιμο για τα αυθαίρετα κτίσματα που φτιάχτηκαν στο Διορθόδοξο Κέντρο Πεντέλης;». Ακόμη διερωτήθηκε γιατί, ενώ γίνεται ανάκριση και καλείται ο κ. Δ. Φουρλεμάδης [της «Αλληλεγγύης»], δεν προσέρχεται να καταθέσει.
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: «Δεν βρίσκεσαι στο απυρόβλητο. Και για σένα έχω στοιχεία στην Αρχιγραμματεία».
Μητροπολίτης Ζακύνθου: «Να τα φέρεις τώρα. Να τα φέρεις αύριο. Όμηρος εγώ δεν γίνομαι για κανέναν και για τίποτε, εκτός αν εννοείς τους παλιούς φακέλους του φίλου και ομοϊδεάτη σου Μιχαλόπουλου, τον οποίον σ’ τον χαρίζω».

Απ’ όλα όσα είπε ο Χριστόδουλος, λες και ξεχάστηκαν τα τρομερά σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν, ανάμεσα στα οποία και οι σεξουαλικές προτιμήσεις και επιδόσεις ιερωμένων, παραθέτω μόνο τούτο:
«Εις τον τομέα της νεολαίας οφείλομεν επείγουσαν αναδιοργάνωσιν του τρόπου εργασίας μας, άλλως θα χάσωμεν τα νέα παιδιά, ενώ φοβούμαι ότι δεν είναι μακράν η ημέρα καθ’ ην δεν θα μας επιτρέπεται η είσοδος εις τα σχολεία. Διό και επαναλαμβάνω την έκκλησίν μου περί ιδρύσεως και λειτουργίας εις όλας τας Ι. Μητροπόλεις Παιδικών Σταθμών καθώς και Νηπιαγωγείων και Δημοτικών σχολείων, όπου τούτο είναι δυνατόν, επειδή διά του τρόπου αυτού θα έχομεν εις την διάθεσίν μας αρκετά μικρά παιδιά, και τούτο χωρίς να αποψιλώσωμεν τα Κατηχητικά μας σχολεία».

επειδή διά του τρόπου αυτού θα έχομεν εις την διάθεσίν μας αρκετά μικρά παιδιά επειδή διά του τρόπου αυτού θα έχομεν εις την διάθεσίν μας αρκετά μικρά παιδιά επειδή διά του τρόπου αυτού θα έχομεν εις την διάθεσίν μας αρκετά μικρά παιδιά επειδή διά του τρόπου αυτού θα έχομεν εις την διάθεσίν μας αρκετά μικρά παιδιά επειδή διά του τρόπου αυτού θα έχομεν εις την διάθεσίν μας αρκετά μικρά παιδιά ...

Ο ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΛΑΣΠΗΣ

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε σήμερα 4.10.2006 στο blog του κ. Νίκου Δήμου, με αφορμή τις παρεμβάσεις «κουκουλοφόρων» νεοφασιστών για να αντιμετωπίσουν την «πρόκληση» του συγγραφέα να δημοσιεύσει στο blog τον πρόλογό του στο βιβλίο «Η Μάστιγα του Θεού»:

Κύριε Δήμου, ζητώ συγγνώμην που είμαι υποχρεωμένος να καταχραστώ τόσο χώρο. Όμως, με την εμφάνιση οπουδήποτε στο διαδίκτυο του ονόματος Μανώλης Βασιλάκης ή αναφοράς στο βιβλίο «Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» υπάρχουν 5-6 «αυτόκλητοι» ελληνορθόδοξοι νεοφασίστες οι οποίοι αμέσως εξαπολύουν τον οχετό που εκπορεύεται από τη Μονή Πετράκη. (Ένας από δαύτους, με την κουκούλα «Ελλην», έχει blog για την αποκατάσταση της μνήμης των Ταγμάτων Ασφαλείας, δηλαδή των χιτλερικών «Γερμανοτσολιάδων» ή «Ταγματαλητών», κάποιος υπογράφει σαν «τουρκοφάγοσ» κ.λπ.).
Στόχος του Χριστόδουλου και των εν λόγω ευλαβών «οργάνων» δεν είναι φυσικά η αναίρεση οποιουδήποτε σημείου του βιβλίου, αλλά η λασπολογία, ότι τάχα συκοφαντώ τον «μακαριώτατο» πολιτικό ηγέτη της Ακροδεξιάς Πάσης. Κανείς, όμως, πουθενά, ούτε ο ίδιος ο Χριστόδουλος ούτε και το δεξί του χέρι αρχιμ. Επιφάνιος (αυτός με τα ραντεβού με τον φυγόδικο κακοποιό νύχτα στην Κουμουνδούρου) ούτε ο επίσης χουντίσας Άνθιμος με τον οποίο ασχολούμαι εκτενώς, ούτε οι «κουκουλοφόροι» που έχουν ξαμοληθεί στο διαδίκτυο, κανείς δεν αναιρεί ούτε μία (1) φράση από το βιβλίο μου. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι στην τάδε σελίδα γράφω ψέματα ή ανακρίβειες. Ότι δεν είναι λόγια του Αρχιεπισκόπου όσα παραθέτω εντός εισαγωγικών. Προκαλώ τον οιονδήποτε να βρει μια φράση ανακριβή (όχι βέβαια τους άνανδρους «κουκουλοφόρους» που εκτελούν «εθνική αποστολή» – άραγε τους έχει δώσει «συστατήριο επιστολή» ή «ρασοευχή» ο Χριστόδουλος;). Μπορεί κανείς από τους καντηλανάφτες Χριστόδουλου να βρει μια φράση ψεύτικη ή συκοφαντική για τον πολιτικό ηγέτη τους στις 666 σελίδες της «Μάστιγας του Θεού»;
Εκεί χαρακτηρίζω την υπόθεση των ταυτοτήτων με την έκφραση «Η Μεγάλη Απάτη». Ναι, ήταν μια τρομερή Απάτη του Χριστόδουλου. Μπορεί κανείς να απαντήσει γιατί μετά την εκλογική νίκη της «Δεξιάς του Κυρίου» δεν έθεσε ξανά το «εθνικό θέμα» των ταυτοτήτων, αφού αναστάτωσε επί δύο χρόνια τη χώρα με λαοσυνάξεις, κατεβάζοντας το ποίμνιο στο πεζοδρόμιο, με ψευτοδημοψηφίσματα, παντός είδους ύβρεις για το Σύνταγμα και τους νόμους («να κοιμηθούν οι νόμοι») κ.λπ.;
Κάποιος έγραψε ότι κακώς ο κ. Νίκος Δήμου και άλλοι θυμίζουν το χουντικό παρελθόν του. Όμως δεν είναι από το χουντικό παρελθόν του η προς Παττακόν πρόσφατη γλοιώδης επιστολή του (με την προσφώνηση «Στρατηγέ»), εγκωμιάζοντας «το ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημά» του και γράφοντας ότι «υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία». Είναι από το παρόν: την έστειλε τον Μάιο του 2001. Ο «ελληνοχριστιανισμός» ή «ελληνορθοδοξία» που προπαγανδίζει ο Χριστόδουλος είναι το έμβλημα της ιδεολογίας της χούντας που προβάλλει σχεδόν σε κάθε κήρυγμά του. Είναι αμετανόητος.
Δεν «συκοφαντώ» όμως μόνον εγώ τον κ. Χριστόδουλο. Στον κύκλο των «συκοφαντών» του συγκαταλέγονται και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος («εισπηδών, νοσφιζόμενος, κλέπτων» κ.ά. είπε για τον επίδοξο «μοιτραλοία» Χριστόδουλο) και ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός, ο οποίος πριν από μερικές ημέρες εδήλωσε: «Εγώ δεν περίμενα να βγάλουν το βιβλίο “Μάστιγα του Θεού” για να δω ποιος είναι ο Χριστόδουλος. Τον είχα ανακαλύψει από τον Βόλο» (συνέντευξη στο «Βήμα», 23.9.2006). Τον «συκοφάντησαν» επίσης μαζί μου, τη σημαδιακή ημερομηνία 6.6.06, οι κ. Λ. Κύρκος, Στέφανος Μάνος, Ν. Σηφουνάκης, Μ. Σταθόπουλος και Ρ. Σωμερίτης. Ναι, θα μείνει αξέχαστη αυτή η σημαδιακή ημερομηνία, στους μεγαλεμπόρους της δεισιδαιμονίας και στον μέγιστο αυτών Χριστόδουλο που έγραφε διατριβές εξαπατώντας τους αφελείς περί του «σφραγίσματος του Αντιχρίστου», ενώ όπως φωτογραφικά δημοσίευσα στην 666η σελίδα του βιβλίου η δική του ταυτότητα φέρει τον αριθμό 666 944 επί 42 χρόνια. Το έκανα για να «συκοφαντήσω» τον εντιμότατο πολέμιο του «Σατανά-666» Χριστόδουλο.
«Συκοφαντώ» όμως όχι μόνο αυτόν αλλά και τις ιδεοληψίες που προπαγανδίζει, ήδη από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, προτάσσοντας τις άγνωστες αγορεύσεις προ 100 ετών του «αναθεματισμένου» Ελευθερίου Βενιζέλου περί «ελληνορθοδοξίας», «επικρατούσας θρησκείας», «ελευθεροθρησκίας» κ.λπ. Όποιος δημοκρατικός πολίτης κάνει τον κόπο να διαβάσει τις απόψεις του Ελ. Βενιζέλου γι’ αυτά τα θέματα αισθάνεται θλίψη που εκατό χρόνια μετά συζητούμε τα ίδια πράγματα. Κάνω έκκληση να διαβάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες της απόψεις του Ελευθερίου Βενιζέλου. Δεν χρειάζεται κάποιος να αγοράσει το βιβλίο για να τις διαβάσει. Μπορεί να τις βρει στο http://mvasilakis.blogspot.com/2006_07_01_mvasilakis_archive.html.
Κι όχι μόνο να τις διαβάσουν, αλλά και να τις διαδώσουν. Αυτό είναι, κατά τη γνώμη μου, το πιο «συκοφαντικό» για την «ελληνορθοδοξία» σημείο του βιβλίου, από τον πλέον εξέχοντα «συκοφάντη» του «ελληνοχριστιανισμού» Ελευθέριο Βενιζέλο…

Αλλά η ουσία για τον Χριστόδουλο, σήμερα, είναι αυτό που περιγράφει ο κ. Δήμου: το χρήμα. Προκειμένου για ποσά της τάξεως των 253 εκατ. ευρώ από ευρωπαϊκά κονδύλια ή για τα 850 εκατ. ευρώ από τις φοροαπαλλαγές της Εκκλησίας με νόμο, αδιαφορεί και για την «τσόχα». Τον ενδιαφέρει μόνο το χρήμα. Το ιερό χρήμα! Έστω χωρίς «τσόχα». Ούτως ή άλλως είναι πολλά τα λεφτά για να μην ακούγεται ο ήχος του χρήματος. Και η «τσόχα» που θα κάλυπτε τόσο χρήμα κοστίζει. Ο Βασιλάκης ή ο κ. Δήμου ή όποιον άλλον έχει βρίσει σαν «ευρωλιγούρη» ή «γραικύλο» δεν πήρε ούτε ένα ευρώ από τις Βρυξέλλες. Πραγματικά ευρωλιγούρης είναι ο εθνικός υβριστής Χριστόδουλος.
Έγραψα όμως πολλά. Αισθάνομαι υπερήφανος που είμαι μέχρι στιγμής ο μόνος Έλληνας ο οποίος διαθέτει Τίτλο Τιμής τον οποίο μου απένειμε η Αρχιεπισκοπή στις 13.6.2006:

«ΣΧΟΛΙΟ ΚΥΚΛΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ

Για μια ακόμη φορά στερούνται ερείσματος και σοβαρότητας τα όσα επικαλείται ο κατεξοχήν υβριστής του Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας και του Ελληνοχριστιανισμού, εν γένει, συγγραφεύς, το ποιόν του οποίου εξετέθη αναλυτικά στα πρόσφατα δημοσιεύματα του Τύπου. Αδίκως μοχθείς δια νέων ύβρεων να διαφημίσει το επιτηδευμένο, απαράδεκτο συγγραφικό πόνημά του. Μαθήματα «ελληνοχριστιανισμού» (κατά του οποίου καταφέρεται ο συγγραφεύς) και δημοσιογραφικής δεοντολογίας είναι καλό να δίνουν όσοι σέβονται και ασπάζονται και το ένα και το άλλο. Την καλύτερη απάντηση προς τον ίδιο αλλά και τους άλλους προοδευτικούς την έχουν δώσει επιφανείς άνθρωποι των γραμμάτων και των επιστημών.»

Τα «πρόσφατα δημοσιεύματα του Τύπου» ήσαν από τις φυλλάδες του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου, τον «Στόχο», τη «Χρυσή Αυγή», την «Άλφα 1» του ΛΑ.Ο.Σ. και το «Παρόν» του ευσεβούς πατριάρχη του νεοαυριανισμού Μάκη Κουρή.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Μανώλης Βασιλάκης

ΥΓ. Ο κ. Λεωνίδας Κύρκος είπε στις 6.6.06 ότι ο Χριστόδουλος θα μείνει στην Ιστορία σαν ο «Αρχιερέας του Σκότους». Νομίζω ότι θα μείνει και σαν ο «Αρχιερέας της Λάσπης».

Χριστόδουλος: Μάστιγα και του δημόσιου ταμείου

Όχι θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη! Την κατάλληλη στιγμή, εν όψει δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών και ενώ η κυβέρνηση βάλλεται για τις υποθέσεις διαφθοράς (σκάνδαλα «κουμπάρων»), εκμεταλλεύθηκε ο Αγιατολάχ Αθηνών για να προβάλει τις απαιτήσεις της διοικούσας ιεραρχίας της Εκκλησίας. Για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι η υπόθεση των ταυτοτήτων ήταν η Μεγάλη Απάτη: ο αμετανόητος χουντικός στασιαστής επί κυβέρνησης Σημίτη εξακολουθεί να έχει αμνησία για το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Το ζητούμενο άλλωστε, η ουσία, είναι το χρήμα, τα εκατομμύρια ευρώ, οι «ιερές» μπίζνες, με αντάλλαγμα τις τσάμπα ψήφους του ποιμνίου. Η «Εκκλησία» του Χριστόδουλου είναι, εκτός των άλλων, και ένας γνωστός για τις επιδόσεις του εκλογικός μηχανισμός ο οποίος κατευθύνει τις ψήφους των θρησκόληπτων στη «Δεξιά του Κυρίου».
Τις μονότονα επαναλαμβανόμενες τυπικές δηλώσεις άλλων καιρών, ότι «η Εκκλησία δεν αναμειγνύεται στην πολιτική», διαδέχθηκε η κυνική παραδοχή: «όπως τόνιζαν εκκλησιαστικές πηγές, μετά την ικανοποίηση των αιτημάτων της Εκκλησίας, γνωρίζει καλά ότι οι μητροπόλεις και οι ιερείς θα βοηθήσουν τη ΝΔ στις δημοτικές εκλογές, αφού έτσι κι αλλιώς τη νιώθουν πιο κοντά στην Εκκλησία από τα άλλα κόμματα».
Ο άπληστος Αγιατολάχ ζήτησε και έλαβε υποσχέσεις από τον Πρωθυπουργό για μητροπολιτικό ναό, συνοδικό μέγαρο, «ιερά» ξενοδοχεία, το ποσό των 253 εκατομμυρίων ευρώ από ευρωπαϊκά κονδύλια, τη μερίδα του λέοντος από τις κρατικές επιδοτήσεις προς την «Αλληλεγγύη» κ.ά. Είμαστε λοιπόν πιο κοντά στην εκπλήρωση του «Τάματος του Έθνους», που δεν πρόλαβαν να ανεγείρουν οι «ελληνοχριστιανοί» δικτάτορες, οι οποίοι σύμφωνα με τον υπηρέτη τους Χριστόδουλο «έγραψαν ιστορία». Ήδη από τον Νοέμβριο του 2004 έχει ψηφιστεί νόμος για φοροαπαλλαγές της Εκκλησίας, πράγμα που μεταφράζεται στο κολοσσιαίο ποσόν των 850 εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με έκθεση την οποία έκανε γνωστή ο Γιάννης Πρετεντέρης στο δελτίο ειδήσεων του Mega (29/9). Μην ανησυχείτε· δεν θα λείψουν αυτά τα ποσά από το δημόσιο ταμείο· η προσήλωση στον «ελληνοχριστιανισμό» θαυματουργεί. Ήδη συνέβη το μέγα «θαύμα» της τεράστιας μεγέθυνσης του ΑΕΠ κατά 25%. Στα φορολογικά έσοδα θα συμβάλουν οι «τελώνες» με εισπράξεις και από τις πόρνες.
Με πρότυπο την κάθαρση του Χριστόδουλου, και η διαφθορά θα παταχθεί και τα δημόσια έσοδα θα αυξηθούν. Όπως έγραψε ο Γ. Πρετεντέρης:
«Πολύ καλά έκανε ο Πρωθυπουργός και συνάντησε τον Αρχιεπίσκοπο την περασμένη Παρασκευή. Ως Προκαθήμενος της Εκκλησίας είναι ο καλύτερος εμπειρογνώμονας σε ζητήματα διαφθοράς και σκανδάλων. Μπροστά στους Γιοσάκηδες, στους Βαβύληδες και στους Παντελεήμονες, οι “Πανάγοι” του Πρωθυπουργού μοιάζουν με μέλη παιδικής χορωδίας. Και ως εκ τούτου οι συμβουλές του Αρχιεπισκόπου για τέτοια πρόσωπα και ανάλογες καταστάσεις μπορεί να αποδειχθούν πολύτιμες» (Το Βήμα, 1/10).
Συνέβησαν πολλά θαύματα τον τελευταίο καιρό. Οι ομολογίες πίστεως των προέδρων των ανωτάτων θεσμών της Δικαιοσύνης. Απετράπησαν οι επικίνδυνοι έλεγχοι στα οικονομικά της Εκκλησίας. Δεν λείπουν βέβαια οι ολιγόπιστοι ή οι άπιστοι που εξακολουθούν να σπέρνουν το δηλητήριο της αμφιβολίας. Λ.χ. Το Βήμα στο ίδιο φύλλο αμφισβητούσε τη θεία ενέργεια ρωτώντας: «Ποιο “άγιο χέρι” παρενέβη την περασμένη Παρασκευή και προτού ολοκληρώσει ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή παρέπεμψε στις ελληνικές καλένδες τον έλεγχο στα οικονομικά της Εκκλησίας;».

Μετά από τα πλουσιοπάροχα ανταλλάγματα έναντι ψήφων, αποθρασυμένη η «Ιερά» Σύνοδος απέστειλε προς την υπουργό Παιδείας επιστολή με την οποία επιμένει στη συνέχιση της εξομολόγησης στα σχολεία. Με το γνωστό θράσος της, εκτός από την περιφρόνηση στους δημοκρατικούς θεσμούς όπως ο Συνήγορος του Πολίτη, καταγγέλλει όσους εκπαιδευτικούς αντιδρούν:
«Ως τυγχάνει γνωστόν εις υμάς, ουδέποτε και υπ’ ουδενός υπήρξεν αντίδρασις δια την τέλεσιν του Ιερού Μυστηρίου εν τοις Σχολείοις, πλην μεμονωμένων προσωπικών διαμαρτυριών ελαχίστων εκπαιδευτικών, επιθυμούντων να εμφανίζονται ως «προοδευτικοί» έστω και αν δια της τοιαύτης συμπεριφοράς αυτών, εν γνώσει των παραβαίνουν το Σύνταγμα, τους Νόμους και το Εθιμικόν Δίκαιον. Αντιθέτως, η συνεργασία των κατά τόπους εκκλησιαστικών αρχών με τας σχολικάς μονάδας, τους Συλλόγους των Καθηγητών, των Γονέων και, εξαιρέτως, τους μαθητάς είναι άψογος, καθ’ όσον το μυστήριον τούτο αποτελεί και μέρος του συνταγματικώς κατωχυρωμένου μαθήματος των Θρησκευτικών, εις το οποίον ο μαθητής δικαιούται να μετέχη γινόμενος δέκτης της εξ αυτού ευεργετικής προς αυτόν δωρεάς και βοηθείας, θείας τε και ανθρωπίνης.»!
Σε μια αξιοπρεπή πολιτεία οι ερωτήσεις που θέτουν οι ρασοφόροι στα παιδιά κατά τη διάρκεια του «μυστηρίου», ιδίως εκείνες που έχουν σχέση με τη σεξουαλικότητά τους, θα έπρεπε να ανησυχούν γονείς και θεσμούς. Ιδίως μετά από όσα πληροφορηθήκαμε την περίοδο των αποκαλύψεων των σκανδάλων πέρυσι. Αν κάποιος ενήλικος πολίτης ρωτήσει ένα παιδί τα ίδια πράγματα, θα κατηγορηθεί για προσπάθεια αποπλάνησης ή ακόμη και για αποπλάνηση ανηλίκου… Όσο για το ποιοι παραβαίνουν το Σύνταγμα και τους Νόμους, πάει πολύ να παριστάνουν τους τιμητές στασιαστές και χουντίσαντες. Ο νοσταλγός της χούντας που ύψωνε το λάβαρο στην μάυρη σύναξη της πλατείας Συντάγματος στις 21 Ιουνίου 2000 ουρλιάζοντας: «Εώμεν τους νόμους καθεύδειν. Αφήστε τους νόμους να κοιμούνται, ας κοιμηθούν οι νόμοι». Αυτός που ούρλιαζε στις 4 Ιουνίου 2000: «Πάνω από τους νόμους και τα Συντάγματα είναι η Ιστορία, η πραγματικότητα και η βούληση του λαού, ο οποίος δε μπορεί να υποταχθεί σε μια μειοψηφία. Πέραν των συνταγμάτων και των νόμων και πέραν των απόψεων των ελαχίστων υπάρχει η ουσία του πράγματος».
Ωστόσο, όλη η ευθύνη γι’ αυτές τις εξελίξεις ανήκει στους «ψηφολαίμαργους» πολιτικούς. Απέναντι σε μια κυβέρνηση που πληρώνει ακριβά τις πολιτικές «υπηρεσίες» του Χριστόδουλου, με χρήματα των φορολογουμένων, υπάρχει μια ψοφοδεής αξιωματική αντιπολίτευση η οποία δεν τολμά να καταγγείλει ούτε την εις βάρος της απροκάλυπτη συναλλαγή. Όση αμνησία υποκρίνεται ότι έχει ο Χριστόδουλος για την Μεγάλη Απάτη των ταυτοτήτων, άλλη τόση αμνησία παριστάνει ότι έχει το ΠαΣοΚ. Όλοι σχεδόν συμμετέχουν στο ελληνορθόδοξο θέατρο σκιών «Η Μαύρη Ελλάδα».
Την ίδια στιγμή η Ισπανία προχωρεί μπροστά, με την Καθολική Εκκλησία η οποία έχει το γνωστό τρομερό παρελθόν και έχοντας απαλλαγεί την ίδια περίπου εποχή με εμάς από το βάρβαρο φρανκικό καθεστώς τεσσάρων δεκαετιών. Την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση Θαπατέρο ανακοίνωσε την κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης της Εκκλησίας και άλλα μέτρα προς τον πλήρη χωρισμό κράτους-εκκλησίας, χωρίς η καθολική εκκλησία να κάνει πεζοδρομιακές κινητοποιήσεις, «λαοσυνάξεις» με μαύρες σημαίες, δικέφαλους, ψευδοδημοψηφίσματα και άλλες αθλιότητες. Αντιθέτως, οι δικοί μας πολιτικοί, με λίγες τιμητικές εξαιρέσεις, υποκύπτουν στις απαιτήσεις του προστάτη του Βαβύλη, του αμετανόητου προπαγανδιστή του «ελληνοχριστιανισμού» της Χούντας .

Οι ιερείς της Δικαιοσύνης - "Χορωδία δικαστών"!

Ενώπιον της Προέδρου της Βουλής, Προέδρων και Αντιπροέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας, Συμβούλων Επικρατείας, μελών του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, Δικαστικών και Εισαγγελέων, Πρωτοδικών, Εφετών και Αρεοπαγιτών τελέσθηκε [3.10.2006] στον Καθεδρικό Ι. Ναό Αθηνών η Πανηγυρική Θ. Λειτουργία με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, προστάτη του δικαστικού σώματος.
Ο Αρχιεπίσκοπος ανάμεσα σε άλλα τόνισε ότι "είστε οι κύριοι εκφραστές της έννοιας του δικαίου από τους οποίους η ευνομούμενη Πολιτεία αναμένει να είναι αδέκαστοι, απροσωπόληπτοι, σώφρονες, απαθείς, αόργητοι, ψύχραιμοι και κυρίως φόβον Θεού έχοντες. Έκλυση ηθών και κοινωνικές αδικίες και πλεονασμός εγκλημάτων και στραγγαλισμός της δικαιοσύνης στα δικαστήρια και καταδυνάστευση των ασθενεστέρων και ατιμωρησία των παραβάσεων του νόμου και επικράτηση υλιστικών αντιλήψεων, επισήμανε, δύναται να οδηγήσουν το έθνος σε πλήρη εξάρθρωση και διάλυση".
"Κοινό μας χρέος είναι να εξαφανίσουμε το ψεύδος και την αδικία", επεσήμανε ο Αρχιεπίσκοπος, ενώ με αφορμή την παρουσία χορωδίας ψαλτών που προέρχονταν από το δικαστικό σώμα, δήλωσε ότι "αυτό αποδεικνύει ότι στο σώμα των δικαστών υπάρχουν άνθρωποι που είναι κοντά στον Θεό και την Εκκλησία".

H MΑΥΡΗ ΕΛΛΑΔΑ

Μανώλης Βασιλάκης, Η μάστιγα του Θεού, προλεγόμενα Δημήτρης Ραυτόπουλος - Νίκος Δήμου, επίμετρο Ριχάρδος Σωμερίτης, εκδόσεις Γνώσεις, Αθήνα 2006, 666 σελ. + επίλογος Ι-ΧΙΙ, παραρτήματα XIII-XXVIII.

Ένα έργο που έλειπε και που περιλαμβάνει μια λεπτομερή όσο και σχολαστική περιοδολόγηση στην ιστορία αυτού που ο συγγραφέας ονομάζει η ‘μαύρη Ελλάδα’ και στον καθημερινό αλλά και τον ακαδημαϊκό λόγο καταγράφεται ως ‘νεοορθοδοξία’, ως ‘ελληνοχριστιανικός φονταμενταλισμός’ κ.λπ. Στο βιβλίο αυτό δείχνεται ότι οι ακρότητες, γλωσσικές και άλλες, του αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Χριστόδουλου δεν είναι ούτε προϊόν μιας στιγμιαίας αγανάκτησης ή συγκίνησης ούτε παρορμήσεων που, για τον λόγο αυτόν, είναι αδύνατον να ελεγχθούν. Με εξαντλητικές λεπτομέρειες και αναφορές σε άρθρα, βιβλία, ομιλίες, κηρύγματα, παρεμβάσεις κ.λπ. αναδεικνύεται η εικόνα ενός ανθρώπου ο οποίος, ήδη από την εποχή της δικτατορίας στη διάρκεια της οποίας –κατά δική του δήλωση– διάβαζε (!) και γι’ αυτό δεν άκουγε τις οιμωγές των βασανισμένων, στόχευε την εξουσία στην εκκλησία την οποία απέκτησε και μάλιστα με μέσα που κάθε άλλο παρά σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες ήταν. Στο βιβλίο αυτό δείχνεται η μεγάλη επιρροή της Αδελφότητας ‘Η Χρυσοπηγή’, οι σκοταδιστικές της αντιλήψεις, το πόσο επηρεάζει τα εκκλησιαστικά πράγματα· δείχνονται επίσης οι ‘συνδέσεις’ που είτε προϋπήρχαν είτε δημιουργήθηκαν μετά την εκλογή Χριστόδουλου με ακροδεξιά γκρουπούσκουλα. Δείχνεται προπάντων η επιρροή που ασκεί στον αρχιεπίσκοπο μια μικρή ομάδα φανατικών με επικεφαλής τον αμπελοφιλοσοφούντα θεολόγο Χ. Γιανναρά, αλλά και άλλοι γραφικοί από τους οποίους δανείζεται χαρακτηρισμούς των ‘πολιτικών’ και ‘ιδεολογικών’ αντιπάλων ως ‘ευρωλιγούρηδων’, ‘φωταδιστών’, ‘προοδευτικάριων’, ‘κουλτουριάρηδων’ κ.λπ. Όμως η προσβλητική όσο και συκοφαντική λέξη ‘γραικύλοι’ με την οποία στολίζει όλους τους παραπάνω είναι δική του, ανήκει στο δικό του λεξιλόγιο και αυτής κάνει εξαντλητική χρήση. Μεγάλης σημασίας είναι η (για πρώτη φορά) ολοκληρωμένη παράθεση ενός ντοκουμέντου που, σήμερα ενώπιον της αναθεώρησης του Συντάγματος, αποκτά μεγάλη σημασία. Πρόκειται για τα Εστενογραφημένα Πρακτικά της Β΄ Συντακτικής των Κρητών Συνελεύσεως όπου ο Ελευθέριος Βενιζέλος δίνει μια αποστομωτική απάντηση σε όλους εκείνους που τότε και σήμερα υποστηρίζουν την αρχή της ‘επικρατούσας θρησκείας’. Ο Μ. Βασιλάκης με το βιβλίο αυτό καταφέρνει να συνδέσει τα στοιχεία ενός παζλ και να αναδείξει την εικόνα της σημερινής ηγεσίας της ελληνορθόδοξης εκκλησίας και της ιδεολογίας της που είναι τόσο ακραία και γι’ αυτό (οφείλει να) μας προβληματίζει.

"Επιστήμη και Κοινωνία", Επιθεώρηση πολιτικής και ηθικής θεωρίας, τεύχος 16, εκδ. Α. Σάκκουλα.

H Μάστιγα του Θεού και η "Ελληνική Δικαιοσύνη" (ΙΙΙ)

Οι "ιερείς της Δικαιοσύνης"
"Ελλάς Ελλήνων Ορθοδόξων"!

Η τελετή του αγιασμού στα Δικαστήρια

Στη συζήτηση και στον προβληματισμό που αναπτύχθηκε περί την τελετή αγιασμού στα ανώτατα δικαστήρια παρενέβη και ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Ρωμύλος Κεδίκογλου, με επιστολή του στην «Καθημερινή», στην οποία επισημαίνει «την υποχρέωση του εκάστοτε προέδρου να φροντίζει για την τέλεσή του». Το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης του κ. Κεδίκογλου για το ζήτημα έχει ως εξής: «Κατά το άρθρο 3 παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού, ενώ ο ελληνικός λαός είναι ορθόδοξος κατά ποσοστό 90% τουλάχιστον. Εν όψει των ανωτέρω, στη Βουλή των Ελλήνων τελείται κατ’ έτος αγιασμός κατά την έναρξη της συνόδου και στα ελληνικά δικαστήρια είναι αναρτημένη η εικόνα του Χριστού τόσο στα δικαστικά γραφεία όσο και στις αίθουσες συνεδριάσεων. Με διάταξη νόμου στις 3 Οκτωβρίου δεν λειτουργούν τα δικαστήρια και εορτάζονται με εκκλησιασμό και άλλες εκδηλώσεις, όπως η μνήμη του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, που είναι προστάτης των Ελλήνων δικαστών. Κατά συνέπεια, είναι υποχρέωση του εκάστοτε προέδρου του Αρείου Πάγου να φροντίζει για την τέλεση αγιασμού κατά την έναρξη του δικαστικού έτους, όπως έγινε πέρυσι και φέτος στον Αρειο Πάγο και να μην αφαιρεί τις εικόνες του Χριστού από τα δικαστικά γραφεία. Αντίθετα, προσωπικές απόψεις και δοξασίες δεν πρέπει να εμφιλοχωρούν στη σκέψη του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου και να κατευθύνουν τις ενέργειές του, πολλώ μάλλον μετά την αποχώρησή του από την υπηρεσία».

Καθημερινή 28.9.2006

Σχόλιο:

«Και ιδού ο Δικαστής τούτος, λησμονώντας τον δικαστικόν του χαρακτήρα, γένεται κρυφός αντίδικος του υποδίκου του. [] Τέτοιος ο μερολήπτης δικαστής! Χειροτονημένος ιερεύς της Δικαιοσύνης, την δολοφονεί επάνω εις τον Βωμόν της!... αίσχος και ατιμία στο πρόσωπό του».
Ανδρέας Λασκαράτος

Η "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" μεταμφιέστηκε σε "Ελλάδα Ελλήνων Ορθοδόξων".
Και κανείς δεν μιλά μετά από αυτές τις θεοκρατικές προκλήσεις. Με εξαίρεση την αρθρογραφία των Πάσχου Μανδραβέλη, Γιάννη Πρετεντέρη, Ριχάρδου Σωμερίτη, Χαρίδημου Τσούκα.
Οι πολιτικοί και οι "θεσμικοί" σιωπούν σιωπή εκκωφαντική.

Ευτυχώς σχολίασε και τη νέα πρόκληση ο Γιάννης Πρετεντέρης. Παραθέτω το άρθρο του:

Η λογική του προέδρου

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Είναι προφανές ότι ο γράφων δεν έχει καμία δυνατότητα, ούτε τρέφει καμία φιλοδοξία να αμφισβητήσει τις νομικές γνώσεις ή τη δικαστική κρίση του προέδρου του Αρείου Πάγου. Η λογική του προέδρου, όμως, είναι άλλη υπόθεση.
Εξ όσων πληροφορούμαι, ο πρόεδρος έστειλε επιστολή στην «Καθημερινή» για το θέμα του αγιασμού στα δικαστήρια της χώρας. Τι υποστηρίζει στην επιστολή αυτή; Τρία πράγματα.
Πρώτον, ότι κατά το Σύνταγμα η επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Σωστά.
Δεύτερον, ότι στη Βουλή τελείται κατ’ έτος αγιασμός και ότι στα δικαστήρια αναρτάται εικόνα του Ιησού Χριστού. Σωστό κι αυτό.
Τρίτον, ότι επειδή συμβαίνουν όλα αυτά είναι υποχρέωση του προέδρου του Αρείου Πάγου να κάνει κάθε χρόνο αγιασμό.
Θα μας τρελάνει ο πρόεδρος! Τι δουλειά έχει το Σύνταγμα, η Βουλή και οι εικόνες του Ιησού με τον αγιασμό στα δικαστήρια; Πακέτο πάνε;
Και αν πάνε πακέτο, τότε γιατί ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου οργανώνει μόνο αγιασμό και δεν οργανώνει και κανένα ευχέλαιο ή καμία ολονυχτία κατά της βασκανίας; Διότι αν η συνταγματική διάταξη επιβάλλει και συγκεκριμένες εκκλησιαστικές υποχρεώσεις, τότε πολύ φοβούμαι ότι ο πρόεδρος θα πρέπει να μαζεύει κάθε Κυριακή με πούλμαν τους αρεοπαγίτες και να τους πηγαίνει στη Θεία Λειτουργία.
Αλλά από τη σχετική διάταξη του Συντάγματος δεν προκύπτει καμία συγκεκριμένη εκκλησιαστική υποχρέωση για τους έλληνες πολίτες. Μπορεί να έχουμε «επικρατούσα θρησκεία» αλλά, κατά τα άλλα, ο καθένας μας μπορεί να είναι ό,τι θρησκεία θέλει ή να ζει τη θρησκευτική του συνείδηση καθ’ οιονδήποτε τρόπο γουστάρει. Να κάνει ή να μην κάνει αγιασμό, να βάζει ή να μη βάζει μετάνοιες, να κοινωνάει κάθε Κυριακή ή να μην κοινωνάει.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο με προβληματίζει η λογική του προέδρου. Τι εννοεί άραγε ο ποιητής; Ότι επειδή κάνει αγιασμό η Βουλή, θα πρέπει να μας πηγαίνουν όλους μαζί για εκκλησιασμό όπως έκαναν στα σχολεία επί χούντας; Ή μήπως όχι μόνο είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι αλλά ότι θα πρέπει και να το δείχνουμε σε κάθε ευκαιρία;
Διότι, αν εννοεί το δεύτερο, είναι ασφαλώς μια ενδιαφέρουσα θεολογική άποψη, αλλά εξ όσων γνωρίζω το αντικείμενο δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει στο σπίτι του αλλά στον Άρειο Πάγο τον έβαλαν για να απονέμει δικαιοσύνη. Και για τίποτε άλλο.

Το Βήμα, 29.9.2006

O ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Συνέντευξη στην εφημερίδα "Το Βήμα"
Aρχιεπίσκοπος Aυστραλίας κ. Στυλιανός


– Πολλές φορές έχετε ασκήσει κριτική στην Εκκλησία της Ελλάδος και στον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο. Τι είναι αυτό που σας προβληματίζει με την Εκκλησία της Ελλάδος;

«Με προβληματίζει μονίμως το ήθος της "Χρυσοπηγής" που είναι άηθες και κακόηθες. Και οι τρεις των απεδείχθη ότι δεν έχουν καμία σχέση με τη Χριστιανική Ηθική. Το λέω και το καταγγέλλω επίσημα. Το έχω γράψει και ενυπογράφως. Εγώ δεν "κουτσομπολεύω". Και ο κ. Καλλίνικος και ο κ. Αμβρόσιος και προπάντων ο Χριστόδουλος, όπως είπα, "ο εν παντί ασυνεπής άνθρωπος". Ποτέ δεν είπε κάτι συνεπές με τα προηγούμενα. Εγώ δεν περίμενα να βγάλουν το βιβλίο "Μάστιγα του Θεού" για να δω ποιος είναι ο Χριστόδουλος. Τον είχα ανακαλύψει από τον Βόλο. Αλλά, δυστυχώς, άνθρωποι οι οποίοι σήμερα τον κατακρίνουν, τότε τον κολάκευαν όλοι. Μεταξύ αυτών δυστυχώς και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίoς και ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Ιωακείμ, που ήσαν φίλοι του, και ήλπιζαν σ’ αυτόν, νομίζοντας ότι "ο Αυστραλίας είναι σκληρός και αυστηρός". Απεδείχθη ότι ήμουν ο πλέον αντικειμενικός. Δεν λέω σωστός, ούτε ευφυής, αλλά ήμουν ο πλέον ελευθέρως κρίνων. Και ελευθέρως είναι μόνον ο ανιδιοτελής. Οταν έχεις βλέψεις ή κάποιες σκοπιμότητες, οποιασδήποτε μορφής, είσαι δεσμευμένος να λες αυτό που θέλουν, και όχι αυτό που βλέπεις. Αυτός είναι ο Χριστόδουλος. Το πιο επικίνδυνο από αυτά που κάνει σήμερα είναι η "συστηματική" υπονόμευση του θεσμού του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αυτό δεν θα του το συγχωρήσουμε ποτέ, όσοι είμαστε Ελληνες και Ορθόδοξοι. Και δεν είμαι εθνικιστής, κάθε άλλο. Ξέρει και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και πολλοί άλλοι τις απόψεις μου γι’ αυτό. Ομως ουδέποτε θα του συγχωρήσω, τα έχω γράψει επίσημα στον Αγιο Μεσσηνίας, τον Χρυσόστομο, που ήταν το "πρωτοπαλίκαρο" εναντίον του Πατριαρχείου, και τους είπα ότι ουδείς Ελλην έντιμος θα συγχωρήσει αυτή τη "μανία", αυτή τη "φυσιοκρατία", να επιμένεις και να λες ότι ο Βαρθολομαίος είναι όργανο των Τούρκων. Είναι η μεγαλύτερη βλασφημία κατά του Οικουμενικού Θρόνου. Διότι μπορεί να διαφωνούμε σε χίλια πράγματα με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το αρνηθούμε: αγωνίζεται όσο είναι δυνατόν για την ειρήνη των δύο λαών. Και έπεσαν θύματα στο "παραμύθι" της "Χρυσοπηγής" και ο πρώην πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, τον οποίο για άλλους λόγους εκτιμώ, και ο κ. Σημίτης και πολλοί άλλοι, ότι δήθεν "το εθνικό έδαφος κινδυνεύει" αν επιστρέψουμε τις Νέες Χώρες στο Πατριαρχείο ή αν μνημονεύουν τον Πατριάρχη. Τι είναι αυτά που λένε; Δεν φοβούνται τον Θεό; Οι "πραξικοπηματίες" του Φαρμακίδη, που κατ’ ανάγκην έγιναν δεκτοί πίσω, και δη ως "Αυτοκέφαλοι" δίνοντας σε όλους το χειρότερο παράδειγμα, να βγαίνουν σήμερα και να λένε ότι είναι "προστάται του Ελληνισμού και του ελληνικού εδάφους"; Πού τα λένε αυτά; Σε ανεγκέφαλους; Τα πιστεύουν αυτά οι πολιτικοί μας που τους στηρίζουν; Δεν τα πιστεύουν. Αλλά τους στηρίζουν γιατί θέλουν ψήφους. Γι’ αυτό σας λέω "ελεύθερος είναι μόνο ο ανιδιοτελής". Εγώ θα τα φωνάζω και θα τα γράφω μέχρι να πεθάνω».


Ολόκληρη η συνέντευξη
του Αρχιεπισκόπου κ. Στυλιανού
στο:
http://greek-orthodoxy.blogspot.com/

Χριστόδουλος, το "κακό σπυρί"

κριτική από τον Πάσχο Μανδραβέλη

Όλοι βλέπαμε τις ψηφίδες και υποψιαζόμασταν την εικόνα, αλλά αυτό που αποκαλύπτεται στο «H Mάστιγα του Θεού» είναι ο απόλυτος σκοταδισμός. O αρχιεπίσκοπος δεν είναι απλώς κάποιος ιεράρχης που μαγεύεται από τα μικρόφωνα και τη δημοσιότητα, κι εξαιτίας αυτού λέει και μια (οπισθοδρομική, λαϊκιστική, ρατσιστική) κουβέντα παραπάνω. Oλόκληρη η πορεία και η σκέψη του βρίσκεται στην άκρα δεξιά. Όχι τη σύγχρονη –αυτή που αντιπαλεύει σήμερα η δημοκρατική Eυρώπη–, αλλά τη σκοταδιστική. H προτροπή του προς τους μαθητές «όπισθεν ολοταχώς» δεν ήταν απόρροια ενός καλώς εννοούμενου συντηρητισμού, που θα ήταν αναμενόμενος εκ της θέσης του, αλλά διακήρυττε την επιστροφή σε έναν ελληνορθόδοξο (προ του νεοελληνικού διαφωτισμού) μεσαίωνα, σε μια ελληνορθόδοξη σαρία. Oι φασιστικού τύπου επιθέσεις του στους διανοούμενους και τους διαφωτιστές (μάλιστα με επίθετα του τύπου: «γραικύλοι», «πουρκουάδες», «μίσθαρνα ξένων δυνάμεων», «ξενοσπουδαγμένοι φωταδιστές»), δεν είναι κουβέντες που ξέφυγαν εξαιτίας του αρχιεπισκοπικού οίστρου «να παίξει στα κανάλια». Eίναι ενταγμένες σε ένα απλοϊκό όσο κι επικίνδυνο σκεπτικό, ότι ο ορθολογισμός και ο προβληματισμός μολεύει τους απλούς ανθρώπους και γι’ αυτό πρέπει να απαξιωθεί. [...]
«H μάστιγα του Θεού» είναι ένα εξαιρετικά πυκνό βιβλίο. Θα μπορούσε να ονομαστεί «H σύγχρονη ιστορία της Eλλαδικής εκκλησίας». [...] O κ. Xριστόδουλος είναι το σύμπτωμα, ένα κακό σπυρί. H ασθένεια είναι πολύ βαθύτερη κι αυτό δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας από το εξαιρετικό βιβλίο του κ. Bασιλάκη...

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο
http://greek-orthodoxy.blogspot.com/

Η Μάστιγα του Θεού απειλεί τη Δικαιοσύνη (ΙΙ)

Εκκωφαντική σιωπή

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Από την Κυριακή έχουν περάσει τέσσερις ημέρες. Περίμενα υπομονετικά να δω την αντίδραση της συντεταγμένης πολιτείας στην επίθεση που εξαπέλυσε ο Αρχιεπίσκοπος εναντίον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Να ακούσω τον (λαλίστατο, κατά τα άλλα…) Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή τον Πρωθυπουργό ή τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή τον υπουργό Δικαιοσύνης ή κάποιον άλλον ή όλους μαζί να αντιδρούν στην επίθεση που δέχθηκε ένας θεσμός της Δημοκρατίας μας.
Αλλά αντίδραση δεν υπήρξε. Από κανέναν. Αυτή η σιωπή είναι εκκωφαντική. Και παράξενη. Δεν γίνεται να διαρρηγνύουν όλοι σε κάθε ευκαιρία τα ιμάτιά τους ότι σέβονται τη Δικαιοσύνη, αλλά μόλις η Δικαιοσύνη μπαίνει στο στόχαστρο του οιουδήποτε, και δη του Αρχιεπισκόπου, να κάνουν την πάπια.
Να ξεκαθαρίσω κάτι. Είναι προφανές ότι η Δικαιοσύνη τελεί υπό την κρίση των πολιτών. Και αυτή, όπως όλοι. Είναι προφανές πως και το Συμβούλιο της Επικρατείας κρίνεται. Αλλά κρίνεται για τις αποφάσεις του – ο γράφων έχει επικρίνει αρκετές από αυτές. Δεν κρίνεται για τα φρονήματα των δικαστών του, τα οποία δεν αφορούν κανέναν. Δεν κρίνεται για το αν τους αρέσει ή δεν τους αρέσει ο αγιασμός. Δεν κρίνεται για το αν κάνουν ή δεν κάνουν αγιασμό ή ευχέλαιο.
Υπό αυτήν την έννοια, ο Αρχιεπίσκοπος δεν επιτέθηκε απλώς σε ένα ανώτατο δικαστήριο. Δεν προσέβαλε μόνο τους δικαστές του μιλώντας για «γελοία επιχειρήματα» και υπαινισσόμενος «ανολοκλήρωτες προσωπικότητες». Αμφισβήτησε το δικαίωμα των δικαστών του ΣτΕ να πορεύονται στη ζωή με τα φρονήματα της αρεσκείας τους. Ενοχοποίησε τις επιλογές τους και μάλιστα σε αυστηρώς προσωπικά θέματα, που δεν έχουν καμία σχέση με την απονομή της δικαιοσύνης.
Αλλά η συντεταγμένη πολιτεία σιώπησε εκκωφαντικά, Αυτοί που διαπληκτίζονται καθημερινά και για την τελευταία σαχλαμάρα, δεν βρήκαν δυο λόγια να υπερασπιστούν τη συνταγματική τάξη. Κι εκείνοι που ομνύουν στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, δεν είπαν μια κουβέντα για την ελευθερία των δικαστών.
Και αυτό είναι το πρόβλημα. Διότι χωρίς ελεύθερους δικαστές δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Το αντιλαμβάνεται πολύ καλά ο Αρχιεπίσκοπος, εξ ου και το κήρυγμα της Κυριακής. Φαίνεται πως αφότου ο Γιοσάκης μάς κούνησε μαντίλι, επιστρατεύονται άλλες μέθοδοι για τον ίδιο σκοπό.
Δυστυχώς όμως, δεν ξέρω αν το αντιλαμβάνονται οι υπόλοιποι. Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι. Αυτοί που σιώπησαν και σιωπούν. Και πολύ φοβούμαι πως όταν το αντιληφθούν θα είναι πλέον αργά.

«Το Βήμα», 21.9.2006

Η Μάστιγα του Θεού απειλεί τη Δικαιοσύνη (Ι)

Σκύψε, σκύψε, Ευλογημένη

Τα σκάνδαλα στην Εκκλησία της Ελλάδος και ιδιαίτερα το Δικαστικό Κύκλωμα (το κατ’ ευφημισμόν λεγόμενο «παραδικαστικό», με την προνομιακή… πνευματική σχέση με την Αρχιεπισκοπή μέσω εκλεκτών συνεργατών), τα οποία συγκλόνισαν Εκκλησία και Δικαιοσύνη το 2005, ουδέποτε συνέβησαν, αν κρίνει κανείς από τη συμπεριφορά του «εγγυητή της κάθαρσης» Χριστόδουλου. Ναι, ουδέποτε συνέβησαν! Συνέβησαν μόνο για τη Δικαιοσύνη, αφού ελέγχονται ποινικά και πειθαρχικά δεκάδες δικαστές, ορισμένοι από τους οποίους είτε είναι τρόφιμοι των φυλακών είτε απολύθηκαν. Δεν συνέβησαν όμως για τον υπερπροϊστάμενο του Γιοσάκη και προστάτη του Βαβύλη, ο οποίος επιμένει να ποδηγετήσει τη Δικαιοσύνη ώστε να σκέπτεται και να λειτουργεί «ελληνοχριστιανικά». Θέλει λειτουργούς της Δικαιοσύνης υποτελείς στην Αρχιεπισκοπή, κι έχει πολλούς, ίσως και πιεστικούς, λόγους γι’ αυτό. Η Μάστιγα του Θεού απειλεί τη Δικαιοσύνη.

Από την εποχή της συστάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας, από την κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1928, δεν είχε γίνει ποτέ αγιασμός για την ευόδωση των εργασιών του. Συνέβη για πρώτη φορά 78 χρόνια μετά, το 2006, ύστερα από σκανδαλώδη πρόσκληση του ελληνορθόδοξου προέδρου του ΣτΕ, Γ. Παναγιωτόπουλου, προς τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, παρά την έντονη αντίδραση 31 δικαστών1. Σε σχετικό έγγραφό τους οι δικαστές επεσήμαιναν ότι ο αγιασμός δεν είναι απλή κοινωνική εκδήλωση, αλλά πράξη θρησκευτικής λατρείας που εμφανίζει το δικαστήριο ως θεσμό να θρησκεύεται. Ότι η τελετή αγιασμού θέτει εν αμφιβόλω τη θρησκευτική ουδετερότητα του δικαστηρίου, καθώς εμφανίζει τον βασικό εγγυητή της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και ιδιαίτερα της θρησκευτικής ελευθερίας να θρησκεύεται την ώρα που εκκρεμούν υποθέσεις σχετικές στο Συμβούλιο της Επικρατείας. (Ανάμεσα στις άλλες υποθέσεις που εκκρεμούν είναι και εκείνες του πρώην μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα και της μετάθεσης του Άνθιμου από την Αλεξανδρούπολη στη Θεσσαλονίκη). Η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ με επιστολή της προς τον Πρόεδρο επεσήμανε: Το Συμβούλιο της Επικρατείας, ως Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο είναι επιφορτισμένο με τη δικαστική προστασία των ατομικών δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα της Ελληνικής Πολιτείας υπέρ όλων των πολιτών και υπέρ όσων βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια, χωρίς διακρίσεις λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Παρά τη θύελλα των αντιδράσεων ο ελληνορθόδοξος πρόεδρος του ΣτΕ επέμεινε να γίνει η τελετή («αποκλειστικώς απλή εκδήλωσις, κατ’ έθιμον άλλως τε») και στις 15 Σεπτεμβρίου 2006 ο Χριστόδουλος τέλεσε τον πρώτο αγιασμό από συστάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας. Από την τελετή απουσίαζαν περισσότεροι από τους μισούς δικαστές του ΣτΕ και για να γεμίσει η αίθουσα είχαν προσκληθεί συνταξιούχοι συνάδελφοί τους. Ο κ. Χριστόδουλος εκτός από τις ψαλμωδίες, εκφώνησε και λογύδριο με παραινέσεις προς τους δικαστές και αιχμές κατά των πολιτικών ηγεσιών. Αλλά ήταν ο πρόεδρος του ΣτΕ που άνοιξε την πόρτα στη Μάστιγα του Θεού.
Όμως στον Χριστόδουλο δεν αρκούσε ότι παρά τις αντιδράσεις τελικώς ο «αγιασμός» έγινε. Δύο ημέρες μετά, σε κήρυγμά του από τον Ναό της Αγίας Σοφίας στο Νέο Ψυχικό (17.9.2006), επετέθη με ιδιάζουσα θρασύτητα, με ιταμότητα στους έντιμους δικαστές που διαφώνησαν με την τέλεση αγιασμού και δεν συμπεριφέρθηκαν σαν καντηλανάφτες του:
«Πώς να ερμηνεύσει κανείς την αντίδραση ορισμένων ανώτατων δικαστικών, οι οποίοι αντέδρασαν με το να τελεσθεί αγιασμός στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με γελοία επιχειρήματα που δεν αντέχουν στην κριτική;». Και συνέχισε διερωτώμενος: «Θα συνέβαινε αυτό πριν 10-15 χρόνια, για να μην πω πριν 30, πριν 50 χρόνια, όταν οι σύμβουλοι, οι πρόεδροι, οι αντιπρόεδροι ήταν ολοκληρωμένες προσωπικότητες που έβγαζε κανείς το καπέλο του;». Φυσικά και θα ήταν απείρως δυσκολότερο να συμβεί πριν από 30 και 50 χρόνια, επί ελληνοχριστιανικής δικτατορίας ή στο μετεμφυλιακό ελληνοχριστιανικό κράτος, καταστάσεις τις οποίες νοσταλγεί ο αμετανόητος υπηρέτης της χούντας και μέχρι πρόσφατα επιστολογράφος του «στρατηγού» Παττακού. «Είμαστε μία κοινωνία ελληνοχριστιανική και ελληνορθόδοξη με βαθιά παράδοση» τόνισε στο εν λόγω κήρυγμά του. Κατέληξε λέγοντας: «Σας έδωσα αφορμές και ερεθίσματα, ώστε να ξυπνήσει ο λαός μας, ο Έλληνας. Να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη του τόπου. Ο τόπος αυτόςαξίζει καλύτερη τύχη από αυτή που προετοιμάζουν αυτοί που έχουν στο μυαλό τους άλλα πράγματα που δεν μας τα έλεγαν και δεν μας τα είπαν. Eσπάρησαν σε παλαιότερη εποχή και τώρα ριζωμένα αρχίζουν και δίνουν καρπούς. Χρειάζεται μαχαίρι για να κοπούν αυτά τα νέα φυτά». Τα νέα αυτά φυτά τα έσπειραν οι «εκσυγχρονιστές» και τώρα φυτρώνουν: «Θα ξαναγράψουμε την ιστορία σύμφωνα με αυτά που υπαγορεύει ο δήθεν εκσυγχρονισμός;». Οι εκσυγχρονιστές εξακολουθούν να πολεμούν την Εκκλησία επιδιώκοντας τον «αποχριστιανισμό της Πολιτείας». Και διευκρίνισε: «Μέσα από αυτό το κήρυγμα έκανα μία προσπάθεια έντονης διαμαρτυρίας για όλα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας. Αυτός ο λαός πρέπει να απαιτήσει από τους οιουσδήποτε κρατούν στα χέρια τους το μέλλον της πατρίδας μας να είναι περισσότερο προσεκτικοί και παραδοσιακοί». Γι’ αυτό και το δελτίο τύπου της Αρχιεπισκοπής φέρει τον τίτλο: «Κήρυγμα διαμαρτυρίας για όλα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας». Έτσι, στις 17.9.2006 ξεκίνησε τη νέα πορεία του προς το λαό, για «να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη του τόπου»!

Από το γεγονός ότι κάλεσε τις τηλεοράσεις στο εν λόγω κήρυγμα, ότι η Αρχιεπισκοπή εξέδωσε ένα μακροσκελέστατο δελτίο τύπου, από τον οργίλο τόνο που έκανε αυτές τις «καταγγελίες», είναι σαφές ότι θέλει να υποτάξει τους αξιοπρεπείς δικαστές οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να σκύψουν, που δεν προτίθενται να γίνουν ιερείς της Δικαιοσύνης, αλλά να παραμείνουν ανεξάρτητοι λειτουργοί της. Ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών του ΣτΕ μετά το χριστοδουλικό κήρυγμα αναγκάστηκε να προβεί στην ακόλουθη δήλωση:
«Σεβόμαστε την Εκκλησία της Ελλάδος και τον Προκαθήμενό της και δεν επιδείξαμε, δεν επιθυμούμε και δεν προτιθέμεθα να ανοίξουμε ή να συντηρήσουμε οποιαδήποτε διαμάχη». Με άλλα λόγια, οι αξιοπρεπείς δικαστές δεν θα τον ακολουθήσουν.
O μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος έκανε το εξής εύστοχο σχόλιο: «Νόμιζε ότι είχε να κάνει με δικαστές που θα τους κουβαλούσε ο οιοσδήποτε Γιοσάκης στο γραφείο του για να τους δίνει κατευθύνσεις».

Πόσο βαθιά όμως μπορεί να σκύψουν κάποιοι θρησκόληπτοι δικαστές; Είχε προηγηθεί ένα πιο εξωφρενικό περιστατικό, στον άλλο κορυφαίο θεσμό της ελληνικής Δικαιοσύνης, στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Αντιγράφω από την εφημερίδα «Το Βήμα» της 23.7.2006:
«Βεβαίως εκτός από την υποψηφιότητα του κ. Αγγελάρα συζητούνται και οι υποψηφιότητες άλλων δύο αντιπροέδρων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κυρίως με το κριτήριο της αρχαιότητας, οι οποίες αφορούν τους κκ. Γ. Κούρτη και Γ. Σχοινιωτάκη. Ο κ. Κούρτης μάλιστα πριν από λίγες ημέρες προκάλεσε δυσμενή σχόλια όταν σε εκδήλωση στην οποία παραβρέθηκε έφερε σε δυσχερή θέση και προφανή αμηχανία τον Αρχιεπίσκοπο, όταν έσκυψε να του φιλήσει τα πόδια!».
Ποιος νομίζετε ότι έγινε, δυο ημέρες αργότερα, πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου; Μα φυσικά ο κ. Γ. Κούρτης! Αναρωτιέμαι, σε ποια ευρωπαϊκή χώρα θα έσκυβε ένας κορυφαίος δικαστής να φιλήσει τα πόδια του θρησκευτικού ηγέτη και δεν θα εκδηλωνόταν κατακραυγή; Θυμάται κανείς τέτοιο περιστατικό, τέτοια εκδήλωση εθελοδουλείας στη νεοελληνική ιστορία σχεδόν δύο αιώνων;

Έτσι, στην ηγεσία των δύο κορυφαίων θεσμών της Δικαιοσύνης (ΣτΕ και Ελεγκτικό) έχουμε πια προέδρους δύο στύλους της Ελληνορθοδοξίας. Η Μάστιγα του Θεού απειλεί εκ νέου να πλήξει τη Δικαιοσύνη και κάποιοι είναι πρόθυμοι να της ανοίξουν τις πόρτες.

Σημείωση:
Αν και το ΣτΕ γίνει ελληνορθόδοξο δικαστήριο, οι συνέπειες στο επίπεδο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ανυπολόγιστες. Ουδείς από όσους όφειλαν –κυβέρνηση, πολιτικές ηγεσίες ή θεσμούς– αντέδρασε. Σημειώνω ότι ούτε αυτή τη φορά αντέδρασανοι «επαγγελματικές» οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τα οποία έχει πόλεμο ο Χριστόδουλος. Όπως δεν αντέδρασαν στις 5 Ιουλίου 2006, όταν ο Χριστόδουλος διεκήρυξε: «Η Εκκλησία θα έλθει σε πολλές συγκρούσεις με το κίνημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

[1] Μεταξύ άλλων δικαστών οι οποίοι τιμούν τον ρόλο τους και τη Δικαιοσύνη, ήσαν οι αντιπρόεδροι του ΣτΕ Κ. Μενουδάκος, Γ. Σταυρόπουλος, Γ. Ανεμογιάννης, και Π. Ν. Φλώρος, ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ κ. Κ. Κουσούλης, έντεκα σύμβουλοι Επικρατείας, οι κ.κ. Αγγελική Θεοφιλοπούλου, Ν. Ρόζος, Ελένη Δανδουλάκη, Χ. Ράμμος, Ν. Μαρκουλάκης, Π. Κοτσώνης, Γ. Μαντζουράνης, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, Μ. Γκορτζολίδου, Ι. Γράβαρης, Δ. Γρατσίας. Λυπούμαι που δεν έχω τον πλήρη κατάλογο των αξιοπρεπών δικαστών που αντιστάθηκαν.

ΟΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ

Μια «οικογενειακή φωτογραφία»
Σε πρώτο πλάνο, από αριστερά:
Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος, ο χουντικός αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και επί της υποδοχής ο Άνθιμος, ο νυν Παναγριώτατος Θεσσαλονίκης.Πίσω τους: ο «μελετηρός» Χριστόδουλος και ο Στυλ. Παττακός.
[Η φωτογραφία από το βιβλίο Μανώλης Βασιλάκης, Η Μάστιγα του Θεού, σελίδα 68].

Στη χουντοτελετή διακρίνονται από αριστερά:
Γ. Παπαδόπουλος, Ιερώνυμος, Παττακός, Άνθιμος (σε πρώτο πλάνο με το δίσκο στο χέρι), Χριστόδουλος.
[Η φωτογραφία από το εξώφυλλο του βιβλίου Μ. Βασιλάκης, Η Μάστιγα του Θεού].

– τον ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ 2001 ο Χριστόδουλος εδήλωνε ότι γνώριζε για τις «απάνθρωπες μεταχειρίσεις ανθρώπων» από τη χούντα, και πως «έβλεπα ότι η Εκκλησία στο σύνολό της θα έπρεπε να αντιδράσει γι’ αυτά τα πράγματα που συνέβαιναν στον τόπο μας»,
– τον ΜΑΡΤΙΟ 2001 εδήλωνε ότι «δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια», «δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, [] εκ των υστέρων τα έμαθα» γιατί τότε «σπούδαζε», και
– τον ΜΑΪΟ 2001 έστειλε επιστολή στον Στ. Παττακό εκθειάζοντας το «ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημά» του, τονίζοντας ότι «υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία».

«Το “χάραγμα” θα είναι κάτι στο χέρι ή στο μέτωπο των ανθρώπων και κυρίως θα είναι ο αριθμός του “θηρίου”, ο αριθμός του Αντιχρίστου, το 666 (Αποκ. Κεφ. 130, στ. 18). Επίσης ο Αντίχριστος θα έχει παγκόσμια κυριαρχία».
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στο βιβλίο του με τίτλο «Η Δευτέρα Παρουσία», εκδόσεις Χρυσοπηγή, Αθήνα 2004, σελίδα 55.
«Με την ίδια λογική την Εκκλησία άμεσα ενδιαφέρει στις νέες ταυτότητες εκτός από το θρήσκευμα και το ηλεκτρονικό φακέλωμα, και ο αριθμός 666, και ο ενιαίος κωδικός αριθμός».
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, «Λαοσύναξη» Θεσσαλονίκης, 14 Ιουνίου 2000.

Δεκάδες φορές ο Χριστόδουλος έχει ξιφουλκήσει γραπτώς ή προφορικώς εναντίον του «σατανικού» αριθμού 666, έχει μάλιστα γράψει και ολόκληρη πραγματεία με τίτλο «Πόλεμος κατά του Σατανά», εκδόσεις Χρυσοπηγή.
Σύμφωνα όμως με το ιδιοχείρως από τον Αρχιεπίσκοπο συμπληρωμένο και υπογεγραμμένο έντυπο της «Ιεράς» Συνόδου, ο αριθμός της αστυνομικής ταυτότητας του Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη του Κωνσταντίνου είναι Η 666944/64. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι από το 1964, δηλαδή επί σαράντα δύο (42) χρόνια, η αστυνομική ταυτότητά του φέρει το «χάραγμα του Αντιχρίστου», τον αριθμό 666, και δεν ενδιαφέρθηκε να τον αλλάξει. Και εάν τώρα επιχειρήσει να την αντικαταστήσει ώστε να αλλάξει ο αριθμός της, θα είναι ο μοναδικός κληρικός του οποίου η ταυτότητα δεν θα αναγράφει το θρήσκευμα.
(Το εν λόγω δελτίο του Χριστόδουλου, δημοσιεύεται στη σελίδα 666 του βιβλίου Μ. Βασιλάκης, Η Μάστιγα του Θεού).

Τύφλωσον, Κύριε, τον λαόν σου

Μια καταλυτική περιήγηση
στο λαβύρινθο της Ελληνορθοδοξίας

Ο Αρχιεπίσκοπος αποτελεί το προφανέστερο «κουσούρι» του πολιτικού μας συστήματος και αντιπροσωπεύει τη συλλογική μας ντροπή

κριτική

από τον καθηγητή

ΓΙΑΝΝΗ

ΓΙΑΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟ*

Αναρωτιόμουν συχνά και απορούσα ειλικρινά βλέποντας σε επίκαιρα του μεσοπολέμου τον Μουσολίνι να αγορεύει από κάποιο μπαλκόνι της Ρώμης –για τις ανάγκες της τηλεοπτικής σειράς «Πανόραμα του Αιώνα» όλα αυτά, πολλά χρόνια πριν– πώς ήταν δυνατόν να μην είχαν ξεκαρδιστεί στα γέλια οι Ιταλοί με αυτόν τον απίστευτο Kαραγκιόζη και τις εντελώς φτηνές, teatrale, πόζες του. Πώς ήταν δυνατόν να τον ανέχτηκαν. Δεν «επιχειρηματολογούσα» εναντίον του, δεν προσπαθούσα εκείνη τη στιγμή να πείσω κάποιον άλλον. Μόνος μου ήμουν και πραγματικά απορούσα.
Κατά τον ίδιο τρόπο, φαντάζομαι, σε κάποιο μελλοντικό χρονικό σημείο, όχι πολύ μακρινό θέλω να ελπίζω, θα βρισκόμαστε εμείς οι ίδιοι μπροστά σε ιδίου τύπου ερωτήματα –οι άλλοι δεν απορούν, το διασκεδάζουν ήδη– σχετιζόμενα με τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και τον ευθέως πολιτικό λόγο και ρόλο της Εκκλησίας. Πώς ήταν δυνατόν; Πώς μπορούσε οκτώ χρόνια μετά τον δεύτερο και απείρως αποκαλυπτικότερο γύρο στο ματς Εκκλησίας - Ελληνικής Πολιτείας, που εγκαινίασε με την εκλογή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο το 1998, να εξακολουθεί να παραμένει ισχυρός παράγοντας της ελληνικής πολιτικής ζωής, ένας άνθρωπος που αποτελεί το προφανέστερο «κουσούρι» του πολιτικού μας συστήματος και αντιπροσωπεύει τη συλλογική μας ντροπή. Πολιτικών τε και πολιτών. Ιδίως εκείνων που ειρωνεύονται ή καταγγέλλουν (και καλά κάνουν) το «βαθύ κράτος» στην… Τουρκία.
Μιλάμε για δεύτερο γύρο, διότι ιστορικό προηγούμενο υπάρχει και ακούει στο όνομα Θεόκλητος (Μηνόπουλος). Ο αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος, στέλεχος παλαιότερα της Εθνικής Εταιρείας που οδήγησε την Ελλάδα στην εξευτελιστική ήττα του 1897, ήταν εκείνος που, διαδεχόμενος (1907) τον «ανίσχυρο» Προκόπιο των Ευαγγελιακών, πολιτικοποίησε την Εκκλησία, υποχείρια μέχρι τότε των επιλογών του Στέμματος, και την μετέτρεψε, μαζί με τις συνεργαζόμενες με αυτήν παραεκκλησιαστικές οργανώσεις, οι οποίες τότε ακριβώς –στις αρχές του 20ού αι.– δραστηριοποιούνται, από «ταπεινόν υπηρέτην» του Θρόνου, σε απαραίτητο πολιτικό του στήριγμα, δηλαδή σε παράγοντα του πολιτικού συστήματος. Με όχημα τα οικεία στον τότε προκαθήμενο της Εκκλησίας (λόγω Εθνικής Εταιρείας) «εθνικά θέματα». Το γνωστό τελευταίο καταφύγιο των πολιτικών απατεώνων. Στα Βαλκάνια της Ορθοδοξίας και όχι μόνον.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του Διχασμού η Εκκλησία της Ελλάδος υπήρξε ένα από τα ισχυρότερα στηρίγματα του κωνσταντινισμού και ο ίδιος ο Θεόκλητος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στη μεσαιωνική τελετή του Αναθέματος του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Πεδίον του Άρεως (1916). Απομακρύνθηκε το 1917, και οριστικά το 1922, από τον αρχιεπισκοπικό του θρόνο, αλλά η αναστάτωση που προκάλεσε (στην ίδια την ελληνική Εκκλησία, πρώτα απ’ όλα) εξακολουθούσε να λειτουργεί διαλυτικά, πολλά χρόνια αργότερα.
Όλα αυτά, ωστόσο, με εξαίρεση το Ανάθεμα που θα ήταν δύσκολο να επαναληφθεί, με αυτή τη μορφή, στις σημερινές συνθήκες, ωχριούν μπροστά σε όσα διαβάσαμε, όσα είδαμε ή όσα ζήσαμε μετά το 1998, τα οποία με άκρα επιμέλεια και γλαφυρό ύφος όχι μόνον καταγράφει αλλά και αναλύει ο Μανώλης Βασιλάκης στο σημαντικό βιβλίο του «Η Μάστιγα του Θεού»: μικρόφωνα, κάμερες και χειροκροτήματα, ως απάντηση σε λογύδρια ακροδεξιού κάλλους από το γνωστό κύριο με τα πανάκριβα συνολάκια κατά τις εμφανίσεις που πραγματοποιεί σε επιλεγμένους ναούς της επικρατείας, κηρύγματα μίσους για τους αλλοδόξους και τους «εχθρούς του έθνους», μίσος για τους διανοουμένους και τα «άθεα γράμματα», τον Κοραή, τον Διαφωτισμό και τον «μιαρό Καρτέσιο», τη Γαλλική Επανάσταση κ.ο.κ., κατηγορίες περί «Γραικύλων» που θυμίζουν «ιδεολογική συζήτηση» της δεκαετίας του 1950 σε Τμήμα της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής (όπου υπηρέτησε, του φαίνεται, ο εν Χρυσοπηγή αδελφός του, ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος), εύσημα του Αρχιεπισκόπου (το 2001) στον αρχιπραξικοπηματία Στυλιανό Παττακό με το «ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημα», ο οποίος επιπλέον, κατά τον κ. Χριστόδουλο, «υπήρξε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και έγραψε ιστορία» (!!), βαρυσήμαντες εξαγγελίες ότι «Στρατός και Εκκλησία είμαστε στρατευμένοι σε έναν κοινόν αγώνα», κηρύγματα «επιστροφής της φυλής στην παράδοση και στις αξίες της» αντί της υποταγής στα κελεύσματα των Βρυξελλών, διότι, ως γνωστόν, οι Ευρωπαίοι ζούσαν σε σπήλαια ή επάνω στα δέντρα (στο ζήτημα αυτό δεν φαίνεται να έχει καταλήξει σε μια σταθερή άποψη) «όταν εμείς μεγαλουργούσαμε» –ούτε λόγος φυσικά για επιστροφή των ευρώ που έχει ήδη λάβει ή παραίτηση από τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων της Εκκλησίας μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων την οποία σθεναρώς διεκδικεί–, και διαβεβαιώσεις ότι «η Εκκλησία βρίσκεται πάντα στην πρωτοπορία της ανάπτυξης και της προόδου αυτού του τόπου».
Το τελευταίο είναι και το μόνο σίγουρο. Το διαπιστώσαμε μόλις πέρυσι με όλο τον θίασο επί σκηνής: Ιερωμένους που οπλοφορούν, εμπίστους του «Αρχηγού» που ανταλλάσσουν κασέτες με ευρώ σε ύποπτα ραντεβού με πρόσωπα του «παραδοσιακού» υποκόσμου, Μητροπολίτες με μετοχές σε off shore εταιρείες και κομπόδεμα μερικών εκατομμυρίων ευρώ «για ώρα ανάγκης» (!), προφυλακισμένους σήμερα αρχιμανδρίτες με υψηλές γνωριμίες στον δικαστικό χώρο, έγκλειστους εμπόρους όπλων και ναρκωτικών, με παραλλαγή μοναχού, κατόχους συστατικών επιστολών Του, σε «εθνικές» αποστολές στα Ιεροσόλυμα με απευθείας ανάθεση, κατόπιν συνεννοήσεως με την ΕΥΠ, στην οποία και κατά καιρούς καταφεύγουν Μητροπολίτες της «Χρυσοπηγής» –του ΙΔΕΑ της Εκκλησίας– προκειμένου να αντλήσουν στοιχεία για τον τυχόν «μη εθνικόφρονα» πρότερο βίο της οικογενείας άλλων Μητροπολιτών κ.λπ., κ.λπ., σε ένα απίστευτο γύρω-γύρω όλοι, όπου στη μέση βρίσκεται ένας… εντελώς αθώος άνθρωπος. Ο οποίος συστηματικά λέει και ξελέει και άλλοτε αποδεδειγμένα ψεύδεται. Πράγμα που σε άλλα, μη προερχόμενα απευθείας από την Αρχαία Ελλάδα, περιβάλλοντα –την Ευρώπη των σπηλαίων εννοώ–, θα εσήμαινε ότι, γι’ αυτό και μόνον, θα είχε προ πολλού εξαφανιστεί από τον δημόσιο βίο. Ο μόνος που λείπει προς το παρόν, αλλά πιστεύω ότι κάποτε θα εμφανιστεί, είναι ένας Francis Ford Copolla.
Όλα όσα αναφέραμε μέχρι εδώ, και πάρα πολλά άλλα, όπως π.χ. τη δακρύβρεχτη (κυριολεκτικώς) συνέντευξή του σε γνωστό μεγαλοδημοσιογράφο (τον κατά Τζίμη Πανούση «συνήγορο του Μητροπολίτη», μετεξέλιξη, προφανώς, του Συνηγόρου του Πολίτη), δεν τα καταγράφει απλώς ο Μανώλης Βασιλάκης –που γι’ αυτό και μόνο το βιβλίο του θα ήταν πολύ σημαντικό– αλλά, ας το επαναλάβουμε, τα αναλύει και τα συσχετίζει με τα πρωτότυπα κείμενα των αντιδιαφωτιστών προγόνων του Αρχιεπισκόπου.
Πρόκειται δηλαδή για εργασία μεγάλου ερευνητικού μόχθου και εις βάθος γνώσης της σχετικής βιβλιογραφίας, στη γραμμή του Φίλιππου Ηλιού, στον οποίον ο συγγραφέας αποτίει φόρο τιμής (βλ. π.χ. το κεφάλαιο «Τύφλωσον, Κύριε, τον λαόν σου»). Μία μελέτη γραμμένη σε σωστά ελληνικά, σε εξαιρετικό και ιδιαίτερα προσεγμένο ύφος, με πολύ εύστοχους τίτλους κεφαλαίων και υποκεφαλαίων, που ακολουθεί το νήμα του φανατικού αντιδιαφωτισμού όπως ξετυλίγεται στον σκοτεινό λαβύρινθο της Ελληνορθοδοξίας επί διακόσια και πλέον χρόνια. Ένα απαραίτητο, εν τέλει, βιβλίο αναφοράς που προβλέπεται να ζήσει ανεξάρτητα από τη θλιβερή, όσο και διδακτική για όλους μας, παρουσία του κ. Χριστόδουλου στον δημόσιο βίο.

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Ελευθεροτυπίας - 25/08/2006

[*] Ο κ. Γιάννης Γιανουλόπουλος είναι ιστορικός, καθηγητής της Νεώτερης Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πάντειο. Γνωστός εκτός των άλλων και για το σημαντικό έργο του «Η ΕΥΓΕΝΗΣ ΜΑΣ ΤΥΦΛΩΣΙΣ. Εξωτερική πολιτική και “εθνικά θέματα” από την ήττα του 1897 έως την Μικρασιατική Καταστροφή», εκδόσεις Βιβλιόραμα.

http://www.enet.gr/online/online_issues?pid=51&dt=25/08/2006&id=48731692

Χριστόδουλου

προς Παττακόν επιστολή

31 Μαΐου 2001

«Στρατηγέ,

Με ιδιαίτερη χαρά έλαβα το πόνημα με τον τίτλο Οδοιπορικόν ενός στρατιώτου 90 ετών, το οποίον είχατε την ευγενή καλωσύνην να μου αποστείλετε και σας ευχαριστώ πολύ.
Το αποσταλέν βιβλίον σας, στις σελίδες του οποίου εκθέτετε τις σκέψεις, τις επισημάνσεις, τις τοποθετήσεις σας σχετικά με περιστατικά, επεισόδια και γεγονότα από την μακρόχρονη διαδρομή και πορεία της ζωής σας, εντυπωσιάζει τον αναγνώστην με την απλότητα και την γλαφυρότητα του λόγου, το ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημα και την πηγαία ειλικρίνεια, τη συγκινητική εξιστόρηση και τη διάθεση αυτοκριτικής και αυτοσαρκασμού.
Όπως προκύπτει από τα γραφόμενά σας και την αυτοβιογραφούμενη σταδιοδρομία σας, υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία, την οποίαν ο ιστορικός του μέλλοντος καλείται να εκτιμήσει και να προσδιορίσει.
Εύχομαι ο Δομήτωρ κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο δίκαιος Κριτής πάντων, να σας χαρίζει πλούσια την Χάριν και την ευλογίαν Του.

Μετ’ ευχών διαπύρων

Ο Αθηνών Χριστόδουλος».